دانلود مقاله عبودیت

دانلود مقاله عبودیت تحقیق مقاله درباره عبودیت مقاله درباره عبودیت و بندگی عشق و عبادت پرستش تحقیق عبودیت تحقیق در مورد عبودیت فلسفه مقدماتی عبدالرسول عبودیت تفاوت عبادت و عبودیت معنی عبودیت حقیقت عبودیت فرق عبادت و عبودیت عبودیت یعنی چه؟ عبودیت چیست عبودیت و بندگی خدا عبودیت و بندگی عبودیت در قران عبودیت استاد پناهیان عبدالرسول عبودیت

فهرست مطالب

چکیده ۴
مقدمه ی تئوری در مورد عبودیت ۴
مفهوم و جایگاه عبودیت ۴
عبودیت بستر کسب همه ی کمالات ۷
نقش اطاعت و بندگی در ارتباط با خدا ۱۶
نقش اطاعت خداوند در جاودانگی انسان ۱۷
عبادت روح را پاک و کسب سعادت می کند ۱۸
عشق در پرستش ۲۰
عبادت و مدیتیشن ۲۰
مراتب عبادت ۲۲
مدیتیشن طبیعی ۲۳
عشق و عبادت ۲۴
نتیجه گیری : ۲۶
منابع: ۲۷

 منابع:

نام کتاب : طایر فرخ پی ( کمالات انسانی در نهج البلاغه )
مولف : مصطفی دلشاد تهرانی – صفحات ۱۹۷-۱۸۱
کتاب مبانی اخلاق اسلامی – مولف : مجید رشید پور – صفحات ۱۸۶- ۱۸۵
کتاب به سوی خود سازی – مولف استاد محمد تقی مصباح یزدی – صفحات ۱۸۷-۱۸۶ و ۱۸۴-۱۸۳ و ۱۰۳-۱۰۲
کتاب فلسفه ی آفرینش انسان و سعادت واقعی او – مولف : راغب اصفهانی – ترجمه و نگارش : استاد زین العابدین قربانی – صفحات ۱۷۳-۱۷۱
کتاب عرفان نظری – تحقیقی در سیر تکاملی و اصول و مسائل تصوف – مولف : دکتر سید یحیی ثیربی – صفحه ی ۵۱
کتاب راه کمال – مولف : دکتر بهرام الهی – صفحات ۱۸۶-۱۸۳ و ۱۸۹-۱۸۷
کتاب زنده ی عشق – مولف : استاد محمود شهابی – صفحات ۱۶-۱۴ و ۸۸-۸۷ .

چکیده

عبودیت کمال کمالات است و همه کمالات انسانی در این جهت است که آدمی به عبودیت حق و اصل شود و در مدارج و مراتب آن بالا رود . هیچ کمالی مانند عبودیت آدمی را به مقامی که شایسته آن است نمی رساند و آنچه به آدمی ، هویت انسانی می دهد ، گام زدن در مسیر عبودیت الهی و ربوبی شدن در پرتو فروغ بندگی است . عبادت حقیقت انسان را ظاهر می سازد و روح را پاک و کسب سعادت می کند و اطاعت خداوند در جاودانگی انسان بسیار موثر است . عبودیت بستر کسب همه ی کمالات است . عبادت واقعی عبادتی است که صرفا به نیت تقرب به خدا و توجه به حضور او صورت می گیرد .

مقدمه ی تئوری در مورد عبودیت

مفهوم و جایگاه عبودیت

عبودیت کمال کمالات است و همه ی کمالات انسانی در این جهت است که آدمی به عبودیت حق و اصل شود و در مدارج و مراتب آن بالا رود .

“ عبودیت ”  تسلیم حق بودن و گردن نهادن به خواست الهی است ، یعنی “ عبد ”  جز رضای حق نخواهد و در برابر او در ذلِت  و اطاعت مطلق باشد که اصل عبودیت ، خضوع و تذلِل است . از همین رو عرب به شتر رام و مطیع “  ‏‎‏‍‎بَعِیرٌ مُعَبـًّدٌ ”  و به راهی که اثر کوبیده شدن و کثرت رفت و آمد هموار باشد “ طَرِیقٌ مُعَبَّدٌ ” گوید . “  عبادت ”  اطاعت توأم با خضوع و کرنش و فروتنی است و “ تَعَبُّد ” به معنای تنسِک است . “ عَبَدَهُ ”  یعنی او را پرستید و “ عَبَدَِبِهِ  ” یعنی ملازم او شد و از وی فاصله نگرفت و “ عَبْد ” مملوک است ، برده است ، آزاد نیست . بنابراین عبد در برابر مولا ، وجودی برای خویش قائل نیست ، ملازم مولاست و از وی فاصله نمی گیرد ، آزادی و استقلال را از خود سلب می کند و در برابر مولای خویش هیچ گونه خلاف و تعدِی نمی کند ، مطیع اوست و به اراده و خواست او عمل می کند .

چنین کمالی آدمی را با حقیقت خویش آشنا و همراه می کند ، و هر چه انسان در منازل و مراتب عبودیت حق بالاتر رود ، به حقیقت انسانی خود نزدیکتر می شود و اسما و صفات حق را بیشتر در خود جلوه می دهد .

هیچ کمالی مانند عبودیت آدمی را به مقامی که شایسته ی آن است نمی رساند ، زیرا انسان به میزانی که عبدٍ خدای متعال بشود ، استعدادهایش در جهت کمال مطلق شکوفا می شود ، و این مقام والاترین مقامات انسانی است .

عبودیت : اصلی ترین دعوت انبیا

تا زمانی که بت پروری و بت پرستی وجود دارد ، تا زمانی که آدمی اسیر کرنش در برابر غیر خدا و پرستش امور موهوم است ، بستر عبودیت الله و کمال حاصل از آن برای انسان فراهم نمی شود . از این روست که پیام آوران الهی بیش از هر چیز بر نفی بت پروری و بت پرستی تأکید کرده اند و تلاش نموده اند مردمان را از بندگی غیر خدا و پیروی شیطان آزاد نمایند و به بندگی حقیقی برسانند که در چنین بستری

استعدادهای کمالی آدمی در جهت حق شکوفا می شود ، چنانکه در مصباح الشریعه از امام صادق ( ع ) وارد شده است :