حافظه، یادگیری و آموزش در سنین مختلف

حافظه، یادگیری و آموزش در سنین مختلف
یادگیری: از آنجا که رفتار و عکس العملهای فعلی ما نتیجه ی یادگیری و تجربیات گذشته مان است یادگیری گاه به عنوان فرایندی که تغییر نسبتاً دائمی در رفتار ما به وجود می آورد تعریف شده است، یعنی توانایی و کارایی ما نتیجه ی برخوردهای گذشته ما با محیط است.
رشد یادگیری: رشد جسمی کودک در زمینه های مختلف تابع قوانین کلی رشد است اما رشد
یادگیری تابع عوامل و شرایط اجتماعی، محیطی، اقتصادی و جسمی نیز می باشد. جریان دائمی تغییرات جسمی کودک باعث می شود فرد تواناییهای خود در یادگیری رفتارهای تازه را به منظور دستیابی به موفقیت های بیشتر به کار گیرد.
یادگیری هر مهارت تازه به عنوان زیر بنایی برای پیشرفت ها و یادگیری مهارت های آتی به کار گرفته می شود.

11 تا 16 سالگی
• تغییرات اولیه و ثانویه جنسی
• تغییرات روانی، اجتماعی و جسمی
• تغییرات از سوی جامعه پذیرفته می شود و با اعطای حقوق اجتماعی و دادن مسئولیت های مقدماتی نقش فرد متجلی می شود.

16 تا 20 سالگی
در اواخر این دوران خصوصیات بزرگسالی بیشتر نمایان می شود.
معایب: اغلب و بخصوص در جوامع صنعتی و شهری فشارهای وارده بر روی افراد باعث می شود فرد در انطباق خود با محیط دچار ضعف شود و در موارد نادری انحرافات رفتاری مشاهده می شود.
محاسن: تفکر آرمانی و متجلی شدن قدرت خلاقیت در فرد از ویژگیهای مهم این دوران است.

20 تا 25 سالگی
• در زمینه ی جنسی و بیولوژیکی تا شروع سنین پیری تغییراتی پدید نمی آید
• به دلیل متفاوت بودن شرایط محیطی و اجتماعی افراد و برداشت متفاوت ازاین شرایط، هر بزرگسالی تا حدی تابع قوانین، ارزش ها و معیارهای خاص خود است.
• در بیشتر جوامع صنعت – ی شهری مردم در اواخر این دوره نقش شغلی خود را در جامعه پذیرفته اند و در این زمینه وضعیت شان تثبیت شده است.
• تفاوت های فردی در نحوه ی زندگی افراد نقش موثری دارد
• افراد عضو پیچیده ی گروه های اجتماعی وابسته به یکدیگر هستند و هم تاثیر گذارند و هم تاثیر پذیر.
• افراد در این مرحله دارای حداکثر توانایی هستند