جدوار پادزهر تمام سموم

جدوار پادزهر تمام سموم

جدوار”Curcuma zedoaria”

جدوار گیاهى است پایا، علفى از خانواده‏Zingiberaceae ، داراى ساقه زیرزمینى، برگ‏هاى ساقه هوائى بزرگ، بدون کرک، نوک‏تیز، غلاف‏دار، گل قرمز یا زرد و مجتمع به صورت سنبله، سطح خارجى ریزوم زرد روشن و بر روى گیاه جدوار خطوط مارپیچى و اثر قطع ریشه‏ها مشاهده مى‏شود. بوى جدوار ضعیف‏تر از زردچوبه، مانند بوى زنجبیل و طعم جدوار تلخ و معطر مى‏باشد.

گیاه دارویی جدوار به حالت وحشى در چین، هندوستان، مالزى، جاوه و ماداگاسکار مى‏روید و در هند به‏ویژه در بنگال، بنگلادش، اندونزى، چین و ماداگاسکار پرورش داده مى‏شود

جدوارموارد مصرف در طب سنتى:

پزشکان سنتى درباره خواص گیاه دارویی جدوار چنین مى‏نویسند: داروئى است هندى که به قسط شباهت دارد پادزهر سموم و گرم و خشک است. تریاق کلیه سموم از افعى تا آکونیت و غیره مى‏باشد و جانشین آن در پادزهرها سه برابر وزن آن زرنباد است (ابن سینا)

اگر به اندازه نیم یا ۱ گرم آن را سائیده با شراب یا آب گرم بنوشند دردهاى داخلى نظیر قولنج، درد معده، سنگ مثانه، سختى دفع ادرار را آرام مى‏کند هم‏چنین مخلوط آن با سرکه یا گلاب مسکن دردهاى ظاهرى مى‏باشد و در آماس‏هاى بلغمى، صفراوى و سوداوى نظیر ورم زیر بغل، کشاله ران، خیارک، خنازیر و زخم‏هاى سخت و دیر علاج‏پذیر موثر مى‏باشد.

خوردن حدود ۲۰/ ۱ گرم آن با گلاب و شراب در انسداد کبد، قرحه مثانه، دشوارى زادن، صرع کودکان، ضعف نیروى جنسى و طپش قلب موثر و مالیدن آن در بواسیر سودمند مى‏باشد. در فالج، لقوه، رعشه، استرخاء، استسقاء، یرقان و تب چهاریک سودمند است. چکاندن خیسانده آن در چشم ورم ملتحمه را درمان مى‏کند و چنانچه قبل از زایمان به مدت 7 روز هر روز حدود 2/ 1 گرم آن را با آب تا جریزى، شیره خار خسک و گلاب تناول نمایند وضع حمل را آسان و در ضعف بعد از زایمان و خونروى زیاد نفاس موثر مى‏باشد.

جدوار به‏طور موضعى از بین برنده پیسى، لکه‏هاى سیاه صورت و آثار زخم مى‏باشد و زخمها را التیام مى‏بخشد. مقدار خوراک آن در تب ربع حدود 20/ 1 گرم در خیز عمومى انساج تا حدود 4/ 2 گرم و در ضعف نیروى جنسى 5/ 2 گرم مى‏باشد (عقیلى خراسانى)

خواص:

نیرودهنده، محرک، ضد التهاب، ترمیم‏کننده زخمها، ضد نفخ و خلطآور مى‏باشد. ریزوم گیاه محرک عمل هضم و به صورت چاشنى یا دم‏کرده آب دهان و شیره معدى را زیاد مى‏کند.

موارد مصرف درمانى:

در موارد ضعف هاضمه، بى‏اشتهائى، نفخ، تنبلى کبد، تهوع و نفخ شکم از آن استفاده مى‏نمایند.در هند خواننده‏ها براى نرم کردن صدا آن را مى‏جوند و در موارد سرماخوردگى، برنشیت، سرفه و تب همراه با فلفل دراز، دارچین، شیرین‏بیان و عسل از آن استفاده سنتى به عمل مى‏آورند. هم‏چنین در بیماریهاى مزمن پوستى مورد استفاده قرار مى‏گیرد. در چین از آن به‏عنوان ضد ورم و به منظور پیشگیرى از پیشرفت سرطان گردن رحم و هم‏چنین به‏عنوان داروى کمکى در رادیوتراپى و شیمى‏تراپى استفاده مى‏شود.

مصارف دیگر:

به صورت پودر در سس‏ها و چاشنى گوشت از جدوار استفاده مى‏شود. امروزه نیز گیاه را به عربى” جدوار” و” زدوار” مى‏نامند که واژه‏هاى پارسى می باشند

برگرفته از کتابهای الحاوى، مخزن الادویه و قانون



مطالب مرتبط