پاورپوینت بیماری های واگیردار

این پاورپوینت به معرفی و توضیح بیماری‌ های واگیردار نظیر آبله‌ مرغان، سرخک، سرماخوردگی، دیفتری و عفونت‌ های قارچی می‌ پردازد و راه‌ های انتقال، پیشگیری و علائم بالینی این بیماری‌ ها را به‌ طور کامل تشریح می‌ کند.

مقدمه

بیماری‌ های واگیردار یکی از مهم‌ ترین چالش‌ های بهداشت عمومی در طول تاریخ بوده‌ اند و همچنان به‌ عنوان تهدیدی جدی برای سلامت جوامع محسوب می‌ شوند. این بیماری‌ ها که از طریق عوامل مختلفی نظیر ویروس‌ ها، باکتری‌ ها و انگل‌ ها منتقل می‌ شوند، می‌ توانند به‌ سرعت در جمعیت‌ های انسانی شیوع پیدا کنند و بحران‌ های بهداشتی ایجاد کنند. آبله‌ مرغان، سرخک، دیفتری و سرماخوردگی از جمله بیماری‌ های واگیردار شایع هستند که هر کدام از آن‌ ها دارای ویژگی‌ ها و علائم خاص خود می‌ باشند.

راه‌ های انتقال این بیماری‌ ها معمولاً از طریق تماس مستقیم با افراد مبتلا، تنفس ذرات آلوده یا مصرف مواد غذایی و آب آلوده است. برخی از این بیماری‌ ها مانند دیفتری و سرخک می‌ توانند به‌ طور جدی سیستم ایمنی بدن را تحت تأثیر قرار دهند و در صورت عدم درمان به‌ موقع، عوارض جدی‌ تری به‌ همراه داشته باشند. پیشگیری از این بیماری‌ ها عمدتاً با رعایت بهداشت فردی، واکسیناسیون و رعایت اصول ایمنی در محیط‌ های عمومی ممکن است.

بیماری های واگیردار

آبله مرغان
آسکاریس
اسهال
دیفتری
زرد زخم
سرخک
سرخجه
سرما خوردگیکرم کدو
کرم کدو
عفونت های قارچی – کچلی
اکسویرپدیکولوزیس
گال(جرب)
مخملک
مننژیت

آبله مرغان

بیماری شایع ویروسی بسیار واگیردار دوره دبستان است. بیماری از طریق تماس مستقیم ، با قطرات ریز مجاری تنفسی قابل انتقال است. بیماری از چند روز مانده به شروع تظاهرات بالینی تا حدود یک هفته پس از بروز دانه ها (بثورات) قابل سرایت است. دوره کمون بیماری حدود ۳-۲ هفته است (۳-۱ روز پس از آغاز بیماری ،  دانه ها (بثورات) بر روی بدن ظاهر میشوند)

تظاهرات بالینی:

شروع بیماری باتب خفیف، سستی، بی اشتهایی به مدت  ۲-۱ روز است و سپس دانه ها ظاهر می شوند.
ضایعات در نقاط مخاطی بدن بخصوص در تنه کمتر از اندامها ظاهر می شوند و مدت چند روز ادامه می یابند. ابتلاء به آبله مرغان باعث مصونیت دائم میگردد.

پیشگیری:

۱- استراحت در منزل
۲-ارجاع فرد بیمار به پزشک
۳- ممانعت ازورود دانش آموز بیمار به مدرسه (۷ روز واگیری،۲-۱ روز قبل از شروع بثورات تا یک هفته پس از آخرین  بثورات)
۴-بهترین راه برای ایمنی دایمی، ابتلاءبه بیماری است.

آسکاریس

این کرمها به کرمهای گرد مشهورند. طول آنها۳۰تا۲۰ سانتیمتر و رنگشان سفید یاصورتی است.

راه انتشار:

انتقال از راه مدفوعی دهانی است. به واسطه عدم رعایت بهداشت فردی، تخمهای گرد از مدفوع شخص آلوده به دهان شخص دیگر میرسد.وقتی که تخم آسکاریس بلعیده شود، لاروی از تخم خارج شده، وارد جریان خون میشود.لاروها از طریق گردش خون به ریه ها حمل شده و با سرفه به حلق می آیندو دوباره بلعیده میشوند و به روده میرسند ،در روده رشد کرده و بالغ میشوند.آسکاریس در روده ممکن است ایجاد سوء هاضمه و ضعف کند.

کودکانی که تعداد زیادی آسکاریس در روده دارند شکم آنها برآمده و بزرگ می باشد. بندرت کرمهای گرد ایجاد تنگی نفس ،تشنج و انسداد شدید روده میکند .وقتی کودک تب شدید داشته باشد گاهی کرم آسکاریس با مدفوع خارج می شود.