مقاله قتل نفس

دانلود مقاله قتل نفس
چکیده
هر چند مطالعات خودکشی، معمولاً سه پدیده‌ی مهم: افکار خودکشی، اقدام به خودکشی و ‏خودکشی موفق را بررسی می‌کنند، نظر به این که در دهه گذشته تفکیک اصطلاحات ‏کاربردی و پژوهشی در خودکشی گرایی، منجر به سنجش دقیق‌تر این حوزه در کار بالینی و ‏افزایش توجه روزافزون به حیطه‌های دیگر خودکشی (مانند پیشگیری و درمان) شده است، ‏
خودکشی از آسیب های مهم فردی و اجتماعی است که به طور متوسط در میان معتادان و ‏بیماران روانی بیشتر است .فرد خودکش بر این باور است که در زندگی به اهداف و امیال ‏خود نرسیده است و زندگی مفهوم خود را از دست داده است ومرگ بهترازآن قلمداد می ‏شود. ‏

واژگان کلیدی:‏
خودکشی گریز گرایانه ، اسکیرول ، تجانس ، افسردگی ،‎ Depression،‎ Suicide‏ ‏

مقدمه
‏خودکشی در لغت نامه ی دهخدا به معنای ” خود را به وسیله ای کشتن ، انتحار ، کار زیاد ‏کردن ، کوشش بسیار ” آمده است.‏
امیل دورکیم (۱۹۱۷-۱۸۵۸) دراثر معروف خود به نام خودکشی آن را پدیده ای ‏اجتماعی به شمار آورده و چنین تعریف می کند :‏
‏”خودکشی عبارت است ازهرنوع مرگی که نتیجه مستقیم یا غیرمستقیم کردار منفی یا مثبت ‏خود قربانی است که می بایست چنان نتیجه ای به بار آورد .” ‏
هم چنین می توان به تعریف دشه اشاره کرد که می گوید : ” اقدامی معمولاً از روی آگاهی ‏برای سر به نیست کردن خود به آن ترتیب که مرگ هدف یا وسیله باشد .” ‏
آشیل دلماس نیز خودکشی را عبارت می داند از ” عملی که به وسیله ی شخص برای معدوم ‏ساختن خود انجام می دهد ، در حالی که اختیار مرگ و زندگی در حیطه قدرت اوست و از ‏لحاظ اخلاقی موظف به انجام این عمل نمی باشد . ” ‏
مین جر روانشناس ، میل به مرگ را نزد فرد خودکش آرامشی می داند که دراثر تنشهای ‏جامعه – محدودیت های اجتماعی واخلاق ،که توانسته مانع ازرهاشدن انرژی پرخاشگری و ‏جنسی فرد شود ودر نهایت فشار داخلی پدید می آورد – به آن دست پیدا کرده است.‏
ژان باچلر در کتاب خودکشی خود در مورد خودکشی گریز کرایانه می نویسد که ” انسان با ‏خودکشی کردن سعی می کند از روبرو شدن با شرایط غیر قابل تحمل زندگی فرار کند.” به ‏عبارت دیگر وی خودکشی را خروج از شرایط نامساعد ودشوار زندگی می داند .‏
‏ پس در مجموع می توان نتیجه گرفت که خودکشی عملی است آگاهانه و کاملاً ارادی که ‏فرد برای پایان دادن به زندگی خویش انجام می دهد .‏Suicide‏ به معنی خودکشی دال بر ‏همین عمل است که دفونتن اولین بار آن را به کار برد ؛ به اعتقاد ” ریمون آرون” کردار مثبت ‏مثل عمل فردی که برای خاتمه دادن به زندگی گلوله ای درشقیقه اش خالی می کند و ‏کردارمنفی عمل فردی است که خانه درحال سوختن را ترک نمی کند . فردی که اقدام به ‏خودکشی می کند از نتیجه عمل خود آگاهی دارد و این مهم ترین مسئله در تشریح و تبیین ‏پدیده خودکشی است. برخی مانند ارسطو خودکشی به منظور فداکاری( دگرخواهانه) را ‏خودکشی محسوب نمی کنند ؛ ارسطو خودکشی را عملی برای معدوم ساختن فرد توسط ‏خودش می داند که” به منظور فداکاری نمی باشد ،یعنی فرد برای قربانی شدن به انتحار دست ‏نمی زند “. اما اسکیرول که دورکیم در کتاب خودکشی به نظر وی اشاره کرده نظری عکس ‏نظریات یاد شده دارد ، اسکیرول معتقد است که “در خودکشی تمام خصوصیات دیوانگی ‏دیده می شود .” او با استناد به این نظر نتیجه می گیرد که خودکشی عملی غیر ارادی است و ‏نباید تحت پیگرد قانونی قرار بگیرد . دانامردیث لیزاردی در رساله ی دکترای خود معتقد ‏است که اگرچه بسیاری از تحقیقات نشان دهندی این است که اکثر افرادی که اقدام به ‏خودکشی می کنند ،ذهن بیمار دارند اما این نظریات را نمی توان به همه ی بیماران روانی ‏تعمیم دادو معتقد بود که آنها در طول بیماری خود حتماً یک بار به خودکشی اقدام می کنند. ‏انستیتو ملی بهداشت روانی امریکا “خودکشی را تلاشی آگاهانه برای خاتمه دادن به زندگی ‏شخصی توسط خودش می باشد که ممکن است این تلاش به اقدام تلاشی فقط به شکل ‏احساسی در فرد بماند ‏ ‏. ‏