این مقاله درباره دیدگاهی نو برای ارزشیابی دوره ابتدایی بوده و شامل مقدمه، ویژگی های کودکان دوره ابتدایی، مروری بر مبانی نظری، نگاهی به سابقه ارزشیابی در ایران، ارزشیابی به شیوه هنری، نتیجه گیری و منابع می باشد.
مقدمه
سنت آشکارسازی رویدادهای آموزشی مدارس به شاگردان و والدین، مبتنی بر اعلام نمرات تحصیلی شاگردان و اخیرا، نمرات توصیفی شاگردان بوده است. به سه دلیل این مساله در مدارس و جامعه مدام دنبال شده است، یکی اینکه همیشه اشتیاقی برای دقت در ارزیابی ها وجود داشته است که خودش را در کمی سازی نشان داده است. دومی انتظار شاگردان و والدین از ساده بودن و شسته رفته بودن گزارش عملکرد شاگردان و سومین عامل این است که ما برای معلمین و شاگردان، جایگزینی مناسب را فراهم نکرده ایم، بنابراین این سنت همچنان ادامه پیدا کرده است.
در چنینی شرایطی نگارنده تصور می کند، آشکار کردن حوادث تربیتی و کیفیت یادگیری شاگردان دوره ابتدایی به شیوه هنری و با روشهای بصری و شنیداری و به صورت های مختلفی از جمله عکاسی، فیلم و نوار ویدیویی، نقادی آموزشی و مصاحبه های ضبط شده از دانش آموزان و معلمان درباره حوادث مدرسه می تواند جایگزین مناسبی باشد.
ویژگی های کودکان دوره ابتدایی
دوره ابتدایی در نظام آموزشی ایران دانش آموزان گروه سنی 6-10 ساله را در بر می گیرد و به دلیل ویژگی ها و شرائط سنی کودکان از اهمیت و حساسیت بیشتری نسبت به دوره های تحصیلی دیگر برخوردار است. سه ویژگی کودکان دوره ابتدایی که مرتبط با این مقاله می باشد به شرح زیر است:
– کودکان در این دوره بیشترین نیاز به بازی، تفریح و شادی و نشاط را دارند.
– انگیزه و علاقه کودکان به آموختن با توجه به گرایش فطری آنها به جستجو گری و پرسشگری و کسب شناخت بالاست.
– تغییرات در این دوره بیشتر در ابعاد کیفی انجام می شود و امکان سنجش آنها به صورت کمی و دقیق وجود ندارد.
فرمت فایل: WORD
تعداد صفحات: 7
مطالب مرتبط