مقاله در مورد بیماری های گوش و حلق و بینی

این تحقیق در مورد بیماری های گوش ، حلق و بینی می باشد و به صورت بسیار کامل ، به معرفی بیماری های مرتبط با گوش ، حلق و بینی به همراه علل ، علائم ، تشخیص ، درمان و دیگر مطالب مرتبط با آن می پردازد.

مروری بر آناتومی و فیزیولوژی :
جمجمه از هشت استخوان شامل یک استخوان پس سری ، یک استخوان پیشانی ، دو استخوان آهیانه ، دو استخوان گیجگاهی ، یک استخوان اسفنوئید و یک استخوان اتموئید تشکیل شده است . بعضی از اسن استخوانها محتوی سینوس ها هستند که حفرات پوشیده از غشاهای موکوسی بوده و به حفره بینی متصل می شود.گوش ها در دو طرف جمجمه و تقریباً هم سطح چشم ها قرار گرفته اند.

گوش در ضخامت استخوان تمپورال جمجمه قرار دارد.تمپورال به صورت زوج در طرفین جمجمه قرار دارد.پنروس قسمتی از استخوان تمپورال است که جایگاه کپسول شنوایی است و محکم ترین استخوان بدن است. ساختمان کانال گوش شبیه به استوانه می باشد که 24mm طول دارد و از لحاظ آناتومیک در دو نقطه تنگ می باشد.

آناتومی گوش خارجی گوش
خارجی شامل لاله گوش و مجرای خارجی گوش است.گوش خارجی توسط یک ساختمان صفحه مانند به نام پرده صماخ از گوش میانی جدا می شود.

لاله گوش
لاله گوش با پوست به کنار سر متصل می شود و قسمت اعظم آن را غضروف تشکیل می دهد، به جز در ناحیه لوب گوش که از چربی و بافت زیر جلدی تشکیل می شود.لاله گوش امواج صوتی را جمع کرده و ارتعاش را به طرف مجرای خارجی گوش هدایت می کند.

مجرای خارجی گوش :
مجرای خارجی گوش با پوست تقریباً 5/2 سانتیمتر طول دارد. یک سوم بیرونی آن از بافت غضروفی الاستیک و چارچوب فیبروزی تشکیل شده که پوست نازکی روی آن کشیده شده است.

دو سوم میانی آن استخوانی بوده و با پوست پوشیده شده است.مجرای خارجی گوش به پرده صماخ منتهی می شود. پوست مجرای خارجی گوش پوشیده از مو ، غدد سبوره ای و غدد سرومن می باشد که مایع قهوه ای موم مانندی به نام سرومن ( واکس گوش) ترشح می کنند.مکانیز های خود تمیزکننده گوش، سلولهای کهنه پوست و سرومن را به سمت قسمتهای خارجی گوش حرکت می دهند.

تنها قسمت قدامی مجرای خارجی گوش به مفصل گیجگاهی – فک فوقانی ارتباط دارد.با قرار دادن نوک انگشت در مجرای خارجی گوش هنگامی که بیمار دهانش را باز و بسته می کند می توان سر استخوان فک فوقانی را حس کرد. مجرای گوش خارجی کونکا لاله تا پرده تمپان ادامه دارد و به شکل S می باشد. خارجی آن لیفی-غضروفی است،که پوست این قسمت دارای غدد پیلوسباسه ،سرومن و مو است. داخلی استخوانی و فاقد غده و مو است.

آناتومی گوش میانی :
گوش میانی یک حفره پر از هوا است که در قسمت خارجی آن پرده صماخ و در قسمت داخل آن کپسول شنوایی می باشد.بین این دو قسمت شکاف گوش میانی قرار دارد. قسمت خلفی گوش میانی از طریق مجرای آرتبوس با سلولهای هوایی ماستوئید در محلی به نام آنتروماستوئید ارتباط پیدا می کند و به این شکل در تعادل فشار داخل ماستوئید نقش ایفا می کندو از طرفی دیگر کانالی برای کشیده شدن عفونت به داخل ماستوئید خواهد بود.

لوله استاش تقریباً 1 میلیمتر پهنا و 35 میلیمتر طول دارد و گوش میانی را به حلق بینی متصل می کند.درحالت طبیعی لوله استاش بسته است اما در زمانی که فرد مانوروالسالوا انجام می دهد یا هنگام عمل بلع از طریق عملکرد عضله منقبض کننده Veli palatini باز می شود.تخلیه ترشحات طبیعی و غیر طبیعی گوش میانی و برقراری تعادل بین فشار گوش میانی با اتمسفر توسط لوله استاش انجام می شود.

فهرست مطالب
واژه نامه
مروری بر آناتومی و فیزیولوژی
آناتومی گوش خارجی گوش
لاله گوش
مجرای خارجی گوش
آناتومی گوش میانی
پرده صماخ
استخوانچه ها
آناتومی گوش داخلی
لابیرنت غشایی
اندام کورتی
گوش میانی
شیپور استاش
وستیبول
لابیرنت غشائی
دهلیز ( وستیبول)
بررسی و شناخت مشاهده گوش خارجی
معاینه با اتوسکوپ
تست کالریک و تست
نیستاگموس
تست پوزیشن
ارزیابی کلی دقت شنوایی
آزمونهای دیاپازونی
دیاپازون
شنوايي سنجي
شنوايي سنجي تك صوتي
آزمون نجوا
آزمون رینه
آزمون وبر
آزمون شواباخ
آزمون ژلا Gele’s Test
آزمون استنجر
اتو اسکلروز
کری ناگهانی
پیرگوشی
بیماریهای گوش خارجی سرومن متراکم شده
اجسام خارجی
اوتیت خارجی
پارگی پرده گوش
پارگی سوراخ گوشواره
وزوز گوش
ناشنوایی و اختلال در شنوایی
اوتیت میانی حاد
تیمپانوپلاستی
اوسیکولوپلاستی
ماستوئیدکتومی
تومورهای گوش