مقاله نقش علم و تکنولوژی در زندگی انسان

این تحقیق در مورد نقش علم و تکنولوژی در زندگی انسان می باشد و تلاش شده است از جهات مختلف این موضوع را مورد بررسی قرار دهد.

مقدمه
کاربرد تکنولوژی در زندگی و دوره های مختلف تاثیر گذاری تکنولوژی بر زندگی ، که می توان آن را به سه دسته کشاورزی، صنعتی و فرا صنعتی تقسیم کرد مطرح شده است. در تمام دوران زندگی انسان، آدمی برای رسیدن به کمال در جستجوی دانش و معرفت بوده است. از این روی فناوری در همه زمینه های علمی و معرفتی به وجود آمد که موجب شکوفایی زندگی انسان در زمینه های اقتصادی، فرهنگی ، سیاسی ، اجتماعی و هنری و حتی اعتقادی شده است.

با نگاهی به تکنولوژی عصر حاضر در قلمرو زندگی فردی و تعمق در اثرات مثبت و منفی تکنولوژی در این زمینه ، می توان روند تغییرات رو به رشد نحوه زندگی انسان را احساس کرد. محصولات تکنولوژی که هر روز به بازار مصرف وارد می شود، فرهنگی جدید نیز با خود به ارمغان می آورند و انسان به عنوان یک مصرف کننده صرف تولیدات مادی و معنوی تکنولوژی، آن را می پذیرد و خود را بدان وابسته می داند. وابستگی که گهگاه موجب پایمال شدن ارزشهای انسانی نیز گشته است.

برخی اندیشمندان همچون هربرت مارکوزه، نظریه عمومی خویش را در باب سلطه تکنولوژی چنین بیان می کند: تمامی جوامع صنعتی به واسطه اعتقادشان به علوم و تکنولوژی خود را با عقلانیت ابزاری تولید سازگار ساخته اند، عقلانیت ابزاری تمامی بخشهای فرهنگی ، سیاسی ، اجتماعی و اقتصادی جامعه را ناگزیر می سازد تا به اصل مهم بهرهوری مادی وفادار بمانند. لیکن در اینجا مقوله ای به نام استفاده صحیح از تکنولوژی مطرح می گردد مبنی بر اینکه می توان از تکنولوژی به گونه ای صحیح بهره برد تا ارزشهای انسانی را تحت الشعاع قرار ندهد.

کشور ما ایران، با سابقه ای تاریخی و درخشان علمی و فرهنگی، منبع الهام و خورشید روشنی بخش سایر ادیان و تمدن ها قرار گرفته است. به گونه ای که در بررسی ریشه های علمی و فرهنگی آنان می توان آثار و تاثیرات این انوار را به وضوح پیدا نمود. لکن متاسفانه در کشور خودمان و به ویژه در طی حداقل دو سده اخیر، علیرغم شعارهای فراوان، تلاش بایسته ای در جهت شناخت، بهره مندی و ارتقای آن انجام نیافته است که نتیجه آن نیز وضعیت فعلی است.

این وضعیت، به اذعان قریب به اتفاق همه صاحبنظران علمی، فرهنگی و… حتی سیاسی، شایسته مقام و منزلت ایران امروزی نیست. نکته مهم این است که آیا می توان در قرنی که عصر آگاهی نامیده می شود با روش های دیروزی، نسل امروز را برای فردا آماده نمود؟