مقاله اعاده دادرسی

دانلود مقاله اعاده دادرسی

اعاده دادرسی
جهات اعاده دادرسی ‏
نسبت به احکامی که قطعیت یافته ممکن است به جهات ذیل در خواست اعاده دادرسی شود : ‏
‏۱ – موضوع حکم ، مورد ادعای خواهان نبوده باشد. ‏
‏۲ – حکم به میزان بیشتر از خواسته صادر شده باشد . ‏
‏۳ – وجود تضاد در مفاد یک حکم که ناشی از استناد به اصول یا به مواد متضاد باشد . ‏
‏۴ – حکم صادره با حکم دیگری در خصوص همان دعوا و اصحاب آن ، که قبلا توسط همان دادگاه ‏صادر شده است متضاد باشد بدون آن که سبب قانونی موجب این مغایرت باشد . ‏
‏۵ – طرف مقابل در خواست کننده اعاده دادرسی حیله و تقلبی به کار برده که در حکم دادگاه موثر ‏بوده است . ‏
‏۶ – حکم دادگاه مستند به اسنادی بوده که پس از صدور حکم ، جعلی بودن آنها ثابت شده باشد . ‏
‏۷ – پس از صدور حکم ، اسناد و مدارکی به دست می آید که دلیل حقانیت در خواست کننده اعاده ‏دادرسی باشد و ثابت شود اسناد و مدارک یادشده در جریان دادرسی مکتوم بوده و در اختیار متقاضی ‏نبوده است . ‏

مهلت در خواست اعاده دادرسی ‏
مهلت درخواست اعاده دادرسی برای اشخاص مقیم ایران بیست روز و برای اشخاص مقیم خارج از ‏کشور دو ماه به شرح زیر است : ۱ – نسبت به آرای حضوری قطعی ، از تاریخ ابلاغ ‏
‏۲ – نسبت به آرای غیابی ، از تاریخ انقضای مهلت واخواهی و درخواست تجدید نظر ‏
تبصره – – در مواردی که درخواست کننده اعاده دادرسی عذر موجهی داشته باشد طبق ماده ۳۰۶ این ‏قانون عمل میشود. ‏
چنانچه اعاده دادرسی به جهت مغایر بودن دو حکم باشد ابتدای مهلت از تاریخ آخرین ابلاغ هر یک از ‏دو حکم است. ‏
در صورتی که جهت اعاده دادرسی جعلی بودن اسناد یا حیله و تقلب طرف مقابل باشد ، ابتدای مهلت ‏اعاده دادرسی ، تاریخ ابلاغ حکم نهایی مربوط به اثبات جعل یا حیله و تقلب می باشد . ‏
هر گاه جهت اعاده دادرسی وجود اسناد و مدارکی باشد که مکتوم بوده ، ابتدای مهلت از تاریخ وصول ‏اسناد و مدارک یا اطلاع از وجود آن محاکمه میشود. تاریخ یادشده باید در دادگاهی که به درخواست ‏رسیدگی می کند ، اثبات گردد. ‏
مفاد مواد ۳۳۷ و ۳۳۸ قانون آئین ‌دادرسی دادگاه‌های عمومی و انقلاب در امور مدنی در اعاده دادرسی ‏نیز رعایت میشود. ‏

ترتیب در خواست اعاده دادرسی و رسیدگی ‏
اعاده دادرسی بر دو قسم است : ‏
اعاده دادرسی (اصلی) عبارت است از این که متقاضی اعاده دادرسی به طور مستقل آن را درخواست ‏نماید. (بند الف ماده ۴۳۲ از قانون آئین ‌دادرسی دادگاه‌های عمومی و انقلاب در امور مدنی مصوب ‏‏۲۱/۱/۱۳۷۹) ‏
اعاده دادرسی (طاری) : عبارت است از این‌که در اثنای یک دادرسی حکمی به عنوان دلیل ارائه‌گردد ‏و‌کسی‌که حکم یادشده علیه او ابراز شده نسبت به آن درخواست اعاده دادرسی نماید. (بند ب ماده ‏‏۴۳۲ قانون آئین ‌دادرسی دادگاه‌های عمومی و انقلاب در امور مدنی مصوب ۲۱/۱/۱۳۷۹) ‏
دادخواست اعاده دادرسی اصلی به دادگاهی تقدیم میشود که صادر کننده همان حکم بوده است ‏ودرخواست اعاده دادرسی طاری به دادگاهی تقدیم میگردد که حکم در آن جا به عنوان دلیل ابراز شده ‏است . ‏
پس از درخواست اعاده دادرسی طاری باید دادخواست لازم ظرف روز به دفتر دادگاه تقدیم گردد. ‏
دادگاهی که دادخواست اعاده دادرسی طاری را دریافت می دارد مکلف است آن را به دادگاه صادر ‏کننده حکم ارسال نماید و چنانچه دلایل درخواست را قوی بداند و تشخیص دهدحکمی که در ‏خصوص درخواست اعاده دادرسی صادر می گردد موثر در دعوا می باشد ، رسیدگی به دعوای مطروحه ‏را در قسمتی که حکم راجع به اعاده دادرسی در ان موثر است تا صدور حکم نسبت به اعاده دادرسی ‏به تاخیر می اندازد و در غیر این صورت به رسیدگی خود ادامه می دهد. ‏
چنانچه دعوایی در دیوان عالی کشور تحت رسیدگی باشد و درخواست اعاده دادرسی نسبت به آن شود ‏، درخواست به دادگاه صادرکننده حکم ارجاع می گردد. در صورت قبول درخواست یادشده از طرف ‏دادگاه ، رسیدگی در دیوان عالی کشور تا صدور حکم متوقف خواهد شد. ‏