دانلود پروپوزال رشته تکنولوژی مواد غذایی

این پروپوزال در مورد بررسی اثر اسانس مرزه بر خواص فیزیکوشیمیایی، مکانیکی و عبوردهی فیلم نشاسته سیب زمینی و پارامتر رشد باکتری استافیلوکوکوس اورئوس (رشته علوم و صنایع غذایی – تکنولوژی موادغذایی) می‌ باشد. پروپوزال کامل و آماده ، نگارش حرفه ای براساس اصول پروپوزال نویسی ، منبع نویسی داخل متن و پاورقی

مقدمه
از سال 1970 مصرف پلاستیک ها هر 4 یا 5 سال 2 برابر می شود. حدود 30% پلاستیک های تولیدی یک بار مصرف هستند. میزان پلاستیک های یک بار مصرف در آمریکا سالانه 8 میلیون تن است. همچنین بسیاری از پلاستیک های مورد استفاده در بسته بندی بعد از استفاده، مورد استفاده مجدد قرار نمی گیرند. علت این امر آلودگی بالای این مواد و نیاز به تمیز کردن قبل از استفاده مجدد است که به دلیل هزینه بر بودن، غیر اقتصادی است.

بر اساس یک بررسی 28- 14% حجم کل زباله های جامد شهری و حدود 12- 9% حجم کل زباله های جامد و فاضلاب شهری را پلاستیک ها تشکیل می دهند. از طرفی با توجه به طول عمر بالای پلاستیک ها و تقریباً زیست تخریب پذیر نبودن این پلیمرها ، دچار یک بحران زیست محیطی شده ایم و این مشکل باید به نحوی حل گردد. یکی از راه حل های این مشکل، سنتز و طراحی پلیمرهای زیست تخریب پذیر است (لیاقتی، 1391).

تولید بیوپلیمر هایی که از منابع تجدیدپذیر بدست می آیند بر خلاف پلیمر های سنتزی که بیشتر منشأ نفتی دارند در محیط طبیعی تجزیه پذیر هستند و موجب حفظ منابع تجدید ناپذیر می گردد. این بیوپلیمر ها که قابلیت برگشت به طبیعت را دارند از محصولات کشاورزی بدست آمده و موجب آلودگی محیط زیست نمی شوند و در فرآیند کمپوست توسط میکروارگانیسم ها به محصولات طبیعی مانند آب، متان، دی اکسید کربن، و توده زیستی تبدیل می شوند.

پلیمر هایی که پس از فرآیند تجزیه توسط میکروارگانیسم ها کاملاً به محصولات طبیعی تبدیل می شوند زیست تخریب پذیر نامیده می شوند (قنبرزاده و همکاران، 1388). بسته بندی های زیستی حاصل از بیوپلیمر های خالص دارای سرعت زیست تخریب پذیری بالاتری نسبت به فیلم-های آلیاژ شده می باشند ولی کیفیت مکانیکی و نفوذپذیری آن ها به نسبت پایین تر است (قنبرزاده و همکاران، 1388).

فیلم های خوراکی لایه نازکی از بیوپلیمرها هستند که برای بهبود و نگه داری بهتر مواد غذایی بر روی سطح ماده غذایی کشیده می شوند و یا بین اجزای مواد غذایی قرار داده می شوند. البته عمدتاٌ فیلم ها و پوشش های خوراکی برای حذف بسته بندی غیر خوراکی استفاده نمی شوند بلکه به همراه بسته بندی های مرسوم به بهبود کیفیت و ماندگاری کمک می کنند و تعداد لایه های بسته بندی را کاهش می دهند و بعد از این که بسته باز شد حفاظت از غذا را ادامه می دهند. فیلم های خوراکی همچنین ممکن است به عنوان لایه ای از بسته بندی های چند لایه مورد استفاده قرار گیرند (قنبر زاده و همکاران، 1388).

بر خلاف فیلم ها و پوشش های خوراکی استفاده از فیلم ها و پوشش های زیست تخریب پذیر با هدف جایگزینی کامل با مواد بسته بندی سنتزی صورت می گیرد. فیلم ها و پوشش های زیست تخریب پذیر نیز دارای قابلیت بازدارندگی مقابل رطوبت، اکسیژن، مواد طعمی، آروما و روغن بوده و کیفیت غذا یا دارو را حفظ می کنند. همچنین می توان به آن ها مواد آنتی اکسیدانی و ضدمیکروبی نیز افزود. فیلم ها و پوشش های زیست تخریب پذیر ویژگی های ظاهری مانند رنگ، جلا و شفافیت محصول را بهبود می بخشد (قنبر زاده و همکاران، 1388).

بسته بندی خوراکی باید فاقد طعم نامطبوع، عاری از هر گونه مواد سمی، سدی در برابر آب، گازها و مواد معطر بوده و دارای ویژگی های مکانیکی مطلوب برای حمل ونقل و دستکاری فرآورده های غذایی نیز باشد (جوانمرد و بصیری، 1385). پوشش های خوراکی باید حتی الامکان خصوصیات ارگانولپتیک خنثی (روشن، شفاف، فاقد بو و مزه و…) داشته باشند و موقع خوردن حس نشوند. بهبود ظاهر سطحی پوشش و خصوصیاتی که با حس لامسه تشخیص داده می شود از جمله نیازهای ضروری می باشد.

معمولاً پوشش های پلی ساکاریدی خنثی تر از پوشش های لیپیدی هستند (ایران منش، 1387). اصولاً پوشش ها باید به خراشیدگی و شکستگی مقاوم باشند و از خود انعطاف پذیری نشان دهند. خواص مکانیکی پوشش های خوراکی به نوع ماده تشکیل دهنده و علی الخصوص به پیوستگی ساختمان آن بستگی دارد. توانایی ایجاد پیوستگی به ساختمان پلیمر، طول ملکول، شکل هندسی، توزین وزن ملکولی و نوع موقعیت گروه های جانبی آن بستگی دارد، همچنین این خصوصیت به شرایط تشکیل و روش پوشش دهی وابسته است (ایران منش، 1387).

رشد فزاینده علاقه نسبت به فیلم های ساخته شده از بیوپلیمرهای طبیعی از قبیل نشاسته به عنوان یک منبع جایگزین به منظور حل پلیمرهای غیر قابل تجزیه و انهدام ضایعات شکل گرفته از پلیمرهای سنتتیک مطرح شده است. از این رو، استفاده از بیوپلیمرهای کشاورزی که از نظر زیستی به راحتی تجزیه پذیر هستند نه تنها باعث حل این مشکلات می شودبلکه به ارائه کاربرد جدیدی از تولیدات مازاد کشاورزی نیز می پردازد.

به واسطه نگرانی های محیطی، ترکیب مواد نگه دارنده زیستی با فیلم هایی که از نظر زیستی تجزیه پذیر می باشند مناسب تر از ترکیب با فیلم های پلاستیکی است. بسته بندی ضد میکروبی در نسل جدید بسته بندی “فعال” در کانون توجه قرار گرفته است. بسته بندی ضد میکروبی نوعی سیستم خاص بسته بندی است که دارای توانایی کشتن یا ممانعت کنندگی فساد میکروارگانیسم های پاتوژنیک یا بیماری زا در غذاهای آلوده شده می باشد (تورهان و سهباس ، 2004).

زمانی که سیستم بسته بندی نیازمند فعالیت ضد میکروبی است، این سیستم یا ماده موجود از طریق گسترش فازتأخیر و کاهش سرعت رشد یا کاهش تعداد میکروارگانیسم های زنده از رشد میکروارگانیسم ها جلوگیری می کنند. از این رو بسته بندی ضد میکروبی می تواند مدت زمان ماندگاری را افزایش دهد و بنابراین باعث بهبود کیفیت مواد غذایی شود.

در بخش بسته بندی مواد غذایی، مواد بر پایه نشاسته بیشتر مورد توجه قرار گرفته اند که این موضوع بیشتر به دلیل قابلیت تجزیه پذیری زیستی این ماده، قابلیت خوراکی، موجودیت گسترده به عنوان ماده خام مازاد کشاورزی، فراوانی این ماده، قابلیت تولید با هزینه پایین در مقیاس گسترده، ماده غیر آلرژی زا، سهولت استفاده و قابلیت فرآیند حرارتی است (تورهان و سهباس، 2004).

فهرست مطالب:
مقدمه
بیان مسئله
پیشینه تحقیق کامل: خارجی و داخلی
ضرورت و اهمیت موضوع
اهداف تحقیق: اهدف اصلی و فرعی
سوالات تحقیق: سوالات اصلی و فرعی
فرضیات تحقیق: فرضیات اصلی و فرعی
روش تحقیق
جدول زمانبندی شده انجام پایان نامه
منابع فارسی کامل
منابع انگلیسی کامل