اقدام پژوهی چگونه توانستم رفتار ناپسند (فحش و الفاض رکیک) را در دانش آموز (نام دانش اموز) برطرف کنم

دانلود اقدام پژوهی چگونه توانستم رفتار ناپسند (فحش و الفاض رکیک) را در دانش آموز (نام دانش اموز) برطرف کنم
چکیده
شاید بتوان گفت که رفتار های نامتعارف وناسزا گفتن در بین نوجوانان یکی از دغدغه هایی است که خانواده ها از ان رنج می برند چرا که نگران آینده فرزندشان میباشند دراین اقدام پژوهی سعی بر آن شده است که عوامل ایجاد این رفتار و راه حل های اساسی برای کاهش این رفتار نامتعارف بیان شود.من در این اقدام پژوهی ابتدا به بیان موضوع پرداختم وسپس باتوصیف وضعیت موجود به بیان مسئله وجمع آوری شواهدی مبنی بروجود مشکل یا همان مسئله پرداختم بعد از آن به گرد اوری اطلاعات از طریق مشاهده ویاداشت برداری وهمچنین از یافته های علمی دیگران استفاده شده است وبا استفاده از شیوه شش پرسش یافته ها تجزیه و تحلیل شده است راه حل های پیشنهادی با مشارکت همکاران بیان شده وپس از اعتبار سنجی توسط همکاران وشورای دبیران اجرا گردید وبعداز ان مدت دوبار ه مورد ارزیابی قرار گرفت ودر نهایت نتیجه گیری منطقی صورت گرفت که نتایج آن در این تحقیق بیان شده است

مقدمه
روان شناسانی که اعتقادات نظری متفاوتی دارند در مورد چگونگی تعریف پرخاشگری اساساً با هم توافق ندارند. موضوع اصلی این است که آیا باید پرخاشگری را براساس پیامدهای قابل دیدن آن تعریف کنیم یا براساس مقاصد شخصی که آن را نشان می دهد.
گروهی پرخاشگری را رفتاری می دانند که به دیگران آسیب می رساند یا بالقوه می تواند آسیب برساند. پرخاشگری ممکن است بدنی باشد ( زدن – لگد زدن – گاززدن) یا لفظی ( فریاد زدن، رنجاندن) یا به صورت تجاوز به حقوق دیگران ( چیزی را به زور گرفتن)، نقطه قوت این تعریف عینی بودن آن است به رفتار قابل مشاهده اطلاق می شود. نقطه ضعف آن این است که شامل بسیاری از رفتارهایی است که ممکن است به طور معمول پرخاشگری تلقی نشود.
پرخاشگری وسیله ای رفتاری است در جهت رسیدن به هدفی؛ پرخاشگری خصمانه رفتاری است در جهت آسیب رساندن به دیگران ، بیشتر پرخاشگری های بین کودکان کوچک از نوع «وسیله ای» است.
این نوع پرخاشگری به خاطر متعلقات است. کودکان از یکدیگر اسباب بازی می قاپند، یکدیگر را هل می دهند تا به اسباب بازی که می خواهند بازی کنند دست یابند. به ندرت اتفاق می افتد که کودکان بخواهند به کسی آسیب برسانند یا از روی عصبانیت دست به پرخاشگری بزنند.
پرخاشگری را باید از جرئت ورزی متمایز دانست. جرئت ورزی، دفاع از حقوق یا متعلقات (مانند ممانعت کودک از این که کسی به اسباب بازی اش دست بزند) یا بیان امیال و آرزوها را بر می گیرد.مردم معمولاً شخص با جرئت را پرخاشگر می دانند، در صورتی که کسی که از حق خود دفاع می کند با جرئت است نه پرخاشگر

فهرست مطالب
چکیده ۲
مقدمه ۲
بیان مساله ۲
شواهد یک ۳
گرداوری اطلاعات ۳
انتخاب راه حل ۳
اعتبار بخشی راه حل ۳
اجرای راه حل ۴
شواهد دو ۴
نتیجه گیری ۴
پیشنهادات ۴
منابع ۵