کرفس سبزی معجزه گر
کرفس سبزی معجزه گر است کرفس از گیاهانى است که مىتواند در نشاط و سلامتى مؤثر باشد کرفس در شستشوى ارگانهاى مختلف بدن تأثیر دارد. کرفس درمان نقرس و روماتیسم است
مشخصات کرفس:
کرفس جزء سبزیجاتى است که ساقه و برگ آن مورد استفاده قرار مىگیرد و کرفس از گیاهانى است که مىتواند در نشاط و سلامتى بشر مؤثر باشد و در شستشوى ارگانهاى مختلف بدن تأثیر بسزایى دارد.
دانشمندان مىگویند: کرفس داراى هیدرات دوکربن، آلبومین، چربى و مواد معدنى مىباشد و صد گرم کرفس 31 کالرى حرارت حیاتى تولید مىکند و هیدرات دوکربن مادهاى است که براى هضم غذا و دفع میکروبهاى روده کمک مىکند و دیابت را پایین مىآورد.
مواد معدنى در کرفس عبارت است از: پتاسیم، سدیم، منیزیم، کلر، فسفر، گوگرد، آهن.
کرفس گیاهى است علفى و دو ساله از تیره چتریان به ارتفاع ۲۰ تا ۶۰ سانتىمتر که در اکثر نقاط، خصوصا در نواحى بحر الرومى (و همچنین ایران) فراوان است. کرفس جزو سبزیهاى خوراکى است و در اغذیه مصرف مىشود.
به فارسى کرفس و در کتب طبّ سنّتى با نام کرفس تابستانى نام برده شده است.
کرفس از سبزیهاى خوردنى است. دو ساله با دمبرگهاى گوشتى و دراز و سفید شده آن را خام یا پخته با غذا مىخورند.
برخی از خواص کاربردی کرفس:
کرفس از نظر تخم و بیخ یا ریشه آن مورد توجه است. از نظر طبیعت گرم و خشک است.
تخم کرفس وحشى باز کننده گرفتگىها و انسداد است و به هضم غذا کمک مىکند و از نظر خواص طبى از ریشه آن قوىتر است و براى استسقا و تسکین دردها مفید است.
کرفس داراى شوره است، مثانه و کبد را اصلاح و زهکشى مىکند و نیز خون را پاک مىنماید.
جوشانده برگهاى کرفس به مقدار سى گرم در یک لیتر آب مخلوط با شیر در بیماریهاى ریوى و گرفتگى صدا، دارویى عالى، مقوى و مدرّ است.
کرفس سرشار از ویتامینA .B .C ، سدیم، پتاسیم، فسفر و آهک مىباشد. اشتهاآور، خنک و مقوى است، مصرف کرفس براى اشخاصى که روماتیسم و نقرس دارند تجویز مىشود. براى مبارزه بر ضد روماتیسم و نقرس باید کرفس را قطعه قطعه کرده در آب جوشانیده و آب جوشیده آن را نوشید.
کرفس براى امراض قلبى و کسانى که کار فکرى دارند، تجویز مىشود.
جوشانده برگ کرفس پنجاه گرم در یک لیتر آب و اگر خشک باشد ۲۵ گرم براى ضعف معده و خنازیر فوق العاده مفید و مؤثر است.
دمکرده تخم کرفس به مقدار یک قاشق قهوهخورى براى یک فنجان آب جوش مقوى معده است.
برگهاى کرفس را اگر له کنند و با نمک و سرکه مخلوط کنند براى گال و جرب استعمال آن توصیه شده است.
محلول کرفس به شکل کمپرس در اولسرهاى سرطانى و زخمهاى شدید استعمال مىشود.
خوردن کرفس به گفته اطباء قدیم ایران، قبل و بعد از گزیدن حشرات باعث سرعت تأثیر سمّ است.
کرفس گیاهى است داراى ساقههاى سفید بلند شبیه ریواس، برگهایش بریده و در پختن برخى خوراکیها بکار مىرود. در میان کردها دمکرده و جوشانده برگهاى کرفس را براى رفع سرماخوردگى، زکام و روماتیسم به مصرف مىرسانند.
گلوکزیدى به نام آپىئین در ریشه کرفس وجود دارد که همه اختصاصات اعضاء زیر زمینى گیاه مربوط به آن است. برگ و دانه گیاه نیز به مصارف درمانى مىرسد.
کرفس با آنکه پراکندگى زیاد در نواحى مختلف اروپا، آمریکاى جنوبى، آفریقا و آسیا، از جمله ایران دارد با همه اینها، براى مصارف مختلف درمان پرورش مىیابد و قرنها است که از ریشه کرفس جهت رفع استسقا استفاده مىشود.
کرفس در روایات:
رسول خدا صلى الله علیه و آله فرمود: کرفس باقلاى پیامبران است.
شهید اول در کتاب دروس گفته: روایت شده که کرفس باعث حفظ مىشود و دل را پاک مىکند و جنون و جذام و برص را از بین مىبرد.
رسول خدا صلى الله علیه و آله فرمود: بر شما باد کرفس که آن غذاى الیاس و الیسع و یوشع بن نون است. در روایتى کمأه را نیز اضافه کرده است.
على بن یقطین از نادر خاتم که گفت: نزد ابو الحسن علیه السلام صحبت کرفس به میان آمد، فرمود: شما کرفس را دوست دارید، هیچ جنبندهاى نیست مگر اینکه بدن خود را بدان مىمالد.
فلسفه روایتى که از امام صادق علیه السلام در باره نهى از خوردن کرفس وارد شده، این است که حضرت قبل از شستن، خوردن کرفس را نهى فرموده ولى بعد از شستن، مانعى ندارد.
پیغمبر اکرم صلى الله علیه و آله فرمود:
إن کان شىء یزید قى العقل فهو هو
یعنى: اگر چیزى عقل را زیاد کند آن کرفس است.
کرفس در میان کوه و صحرا و سنگ مىروید که زمستانى و تابستانى دارد. کرفس مدر بوده براى ضعف عمومى و عوارض ناشى از مالاریا مصرف مىشود و داراى اسانسى به نام آپیولین مىباشد. کرفس نزد یونانیان قدیم به سبزى ماه معروف و آن را آرامبخش اعصاب و درمان درد دندان دانسته، برگ خشک کرفس را روى محل درد مىگذاشتند.
کرفس خام و پیاز و آب لیمو در زکام مؤثر است. مخصوصا اگر چند روز سالاد کرفس خورده و از نشاسته پرهیز شود. آب کرفس هم در رفع گرفتگى صدا به شرط آنکه مواد نشاستهاى با آن خورده نشود و در عوض با آب کرفس پیاز میل شود مؤثر مىباشد و اگر به جاى پیاز آبلیمو اضافه شود و غرغره نمایند در گلو و ورم لوزهها اثر مىنماید.
خوردن آب کرفس با کمى آب لیمو سه تا چهار بار در روز در آسم به شرط تنفس و تهویه خوب مؤثر مىباشد. خوردن کرفس و ضماد آن رنگهاى پریده را اصلاح مىکند.
مخلوط آب کرفس و پیاز و سیر و آبلیموى ترش و روغن زیتون براى قولنجهاى کلیوى مؤثر بوده و مدرّ است.
دردهایى که بهعلت زیاد شدن اسید اوریک در نقاط بدن بهوجود مىآید با ضماد مخلوط کرفس و آرد برنج تسکین مىیابد و خوردن کرفس مخلوط با یُد در قولنج مؤثر است و در دردهاى رماتیسمى اثر مىکند و براى نقرسیها نافع است.
برگ کرفس و ساقه متورم آن پخته و مصرف مىشود و خام آن هضمش بسیار سخت و پختهاش سهل مىباشد.
کرفس از نگاه رازى:
کرفس بسیار گرم است و دفع ادرار را زیاد مىکند. ترشح شیر را در مادران مىافزاید و اگر مادر شیر ده در خوردن آن زیاده روى کند ممکن است مبتلا به صرع گردد، این سبزى هم سبب نعوظ و نیرومندى غریزه جنسى است، نوع کرفس باغى براى معده بسیار نافع و براى معالجه قى نیز مفید است. نفخ آن کم و زودگذر است. کسانى که مزاجشان سرد است کرفس را به خوبى تحمل مىکنند و نیازى به خوردن داروى مصلح ندارند مگر آنکه در خوردن کرفس از حد اعتدال خارج شوند که در این صورت باید از داروهایى استعمال نمایند که نفخ را زایل مىسازد. براى مزاجهاى گرم کافى است کمى از آن را با سرکه آلوده نمایند تا علاج نفخ شود.
کرفس را در عربى کربس بر وزن هر کس گویند.
در ترجمه صیدنه صفحه ۹۵ گوید: تخم کرفس کوهى است و او را کرفس صخرى و کرفس ماقدونى نیز نامند و تخم آن شبیه به نانخواه و خوشبوتر از آن و تند است.
خواص آب کرفس:
آب کرفس پرورش یافته با آنکه بر آب نوع وحشى گیاه، ترجیح داده مىشود، مع هذا هر دوى آنها صفات درمانى مشابه ظاهر مىکنند. آب کرفس اثر مدر و دفع رسوبات ادرارى و صفراوى دارد. مقوى اعضا و غدد فوق کلیه است. مصرف آن بهعلت خواص متعددى که دارا مىباشد در درمان بیماریهاى مختلف مؤثر واقع مىشود، زیرا اثر تصفیه کننده خون، ضد روماتیسم و نقرس و ضدعفونى کننده دارد بهعلاوه لاغر کننده است.
آب کرفس به حالت خالص یا مخلوط با آب هویج، آب لیموترش و با آب میوهها و آب سبزیهاى دیگر مصرف مىشود.
منبع:
گیاهان دارویى، دکتر على زرگرى
اسرار خوراکیها
میوهها و سبزیهاى شفابخش
گلها و گیاهان شفابخش
مطالب مرتبط