این تحقیق در مورد کاربرد قیر و آسفالت بر نگهداری و ترمیم انواع روسازی ها می باشد و انواع روش های نگهداری روسازی را به وسیله ی قیر و آسفالت مورد بررسی قرار می دهد. این تحقیق به دانشجویان رشته های عمران – ساختمان ، معماری ، شهرسازی و دیگر رشته های مرتبط با آن پیشنهاد می گردد.
مقدمه
اغلب روسازی های آسفالتی نیازمند لکه گیری در زمان های مختلف می باشند. چاله ها معمولاً در اثر عوامل طبیعی و یا بار ترافیک عبوری ایجاد می شوند. برای مواردی از قبیل ترک خوردگی ها و چاله های کوچک تا چاله های عمیق نیاز به لکه گیری سطح روسازی است.
مصالح مورد نیاز:
مخلوط آسفالتی گرم – مخلوط آسفالتی سرد- مخلوط آسفالتی خاص
با استفاده از مخلوط آسفالتی گرم (HMA) عمر مفید قسمت لکه گیری شده بالا رفته و مصالح سریعاً به حالت پایداری می رسند.
مورد دیگر از مصالح مرمت، مخلوط آسفالتی سودست که در آن از قیرهای امولسیونی برای استفاده سریع از مخلوط آسفالتی یا دپوکه کردن آن استفاده می شود. برای تهیه این مخلوط ها آسفالتی از قیرهای امولسیونی حاوی حلال یا قیرهای محلول با سرعت عمل آوری کند می توان استفاده کرد.
مخلوط های آسفالتی خاص
در این مخلوط ها از مصالح سنگی و قیرهای ویژه ای برای مصارف خاص استفاده می شود.
لکه گیری کامل و لکه گیری عمیق
لکه گیری کامل عبارتست از برداشتن کل ضخامت رویه آسفالتی (صرف نظر از عمق آن) در ناحیه مورد نظر و اجرای آسفالت جدید به جای آن. لکه گیری عمیق عبارتست از برداشتن حداقل mm 100 از لایه سطحی آسفالتی در نقاطی که ضخامت رویه آسفالتی بیش از ضخامت مورد نظر جهت لکه گیری باشد.
مراحل اجرایی در دو نوع لکه گیری به هم شبیه است. لکه گیری در تمام عمق هم در روسازی های انعطاف پذیر و هم در روسازی های صلب قابل اجرا است ولی لکه گیری های عمیق صرفاً در روسازی های انعطاف پذیر آسفالتی قابل اجرا است.
هر دو نوع لکه گیری از جمله ترمیم های دائمی روسازی های آسفالتی بشمار می روند. بدین منظور باید تا عمق مناسب و دسترسی به تکیه گاهی محکم و پایدار روسازی موجود برداشت شود. ممکن است بخشی از لایه های اساسی یا بستر روسازی نیز برداشته شود.
در ضمن این عملیات ممکن است سیستم زهکش بدنه روسازی اصلاح یا تکمیل گردد. تراشی روسازی باید تا حدود cm 30 از اطراف محل لکه گیری در داخل روسازی سالم نیز ادامه یابد. محل تراشی باید دارای لبه های قائم بوده و شکل آن بصورت مربع یا مستطیل باشد که این کار را می توان به کمک اره های مخصوص برش آسفالت به دقت انجام داد. دیواره های قائم محل تراش شده به کمک قیر اندود سطحی اندود می شوند. برای دسترسی به بهترین نتیجه محل تراش شده باید مخلوط آسفالتی گرم با دانه بندی متراکم پر شود. اگر عمق لکه گیری از mm 150 بیشتر باشد مخلوط آسفالتی باید لایه لایه ریخته شده و هر لایه به دقت کوبیده شود. برای لکه گیرهای کوچک استفاده از دستگاه های متراکم ساز صفحه ای لرزنده و برای لکه گیری وسیعتر غلتک مناسب است.
در مرحله ی آخر عملیات لکه گیری، لایه نهایی آسفالت ریخته شده و منطقه لکه گیری شده به همراه نواحی اطراف آن کاملاً متراکم می شوند.
فهرست مطالب
مقدمه
مصالح مورد نیاز
مخلوط های آسفالتی خاص
لکه گیری کامل و لکه گیری عمیق
لکه گیری سطحی
لکه گیری به کمک پاشش – تزریق
پر کردن / درز گیری ترک ها
مواردی از ترک ها
مراحل درزگیری ترک ها
مراحل پاک کردن ترک ها
نوع و شدت آسیب های موارده بر آن- نوع ترمیم مناسب
انواع اندود های آببند پاشش
آببندهای بخار شکل
مواد احیا کننده
مواد کنترل کننده گرد و غبار
آسفالت سنگریزه ای
مصالح مورد استفاده
نوع و درجه ی مناسب ترین قیرها
طراحی لایه های آسفالت سطحی سنگریزه ای
تجهیزات مورد نیاز
محدودیت های فصلی
درزهای عرضی
درزهای طولی
اندود های آببند دوغابی قیری
مواد آببند cape
آببند ماسه ای
روکش های نازک آسفالتی
فرمت فایل: WORD
تعداد صفحات: 20
مطالب مرتبط