دانلود مقاله آلودگی های الکترونیکی و نحوه مبارزه با آنها

دانلود مقاله آلودگی های الکترونیکی و نحوه مبارزه با آنها

مقدمه:
امروزه آلودگی های کامپیوتری یکی از بزرگترین معضلات دنیای دیجیتال تبدیل شده است. با گذشت زمان، خطرات و ریسک های متعدد اینترنت و ایمیل در حال افزایش بوده و بخشی قابل توجه از زندگی انسان قرن بیست و یکم را در بر می گیرد. در این زمینه، اطمینان و آگاهی از شناخت آنها و نحوه برخورد و مقابله با این آلودگی ها، امری ضروری است. انسان آلودگی های الکترونیکی را ایجاد می نمایند. برنامه نویس مجبور به نوشتن کد لازم ، تست آن به منظور اطمینان از انتشار مناسب آن و در نهایت رها سازی و توزیع آلودگی است . برنامه نویس همچنین می بایست نحوه حملات مخرب را نیز طراحی و پیاده سازی نماید ( تبین و پیاده سازی سیاست حملات مخرب). ویروس های سنتی کامپیوتر در اواخر ۱۹۸۰ بشدت گسترش یافتند. موضوع فوق دارای چندین دلیل است.
• دلیل اول، به گسترش استفاده از کامپیوترهای شخصی برمی گردد. قبل از ۱۹۸۰ استفاده از کامپیوتر در منازل بسیار کم و در مواردی شامل استفاده محدود بصورت سرگرمی و اسباب بازی بود. کامپیوترهای واقعی کمیاب و صرفا” در اختیار متخصصین و کارشناسان مجرب گذاشته می گردید. در سال ۱۹۸۰ ، استفاده از کامپیوتر بشدت گسترش و در موارد متعددی بخدمت گرفته گردید.
• دومین دلیل ، به استفاده از سیستم های BBS برمی گردد. افراد از طریق مودم به یک BBS متصل و انواع برنامه های مورد نیاز خود را اخذ (Download) می کردند. بازیهای کامپیوتری نمونه ای از برنامه های کامپیوتری بودند که بشدت با استقبال مواجه و همواره از طریق مراکز BBS توزیع و منتشر می شدند. طبیعی است آلوده بودن یکی از بازیهای کامپیوتری که علاقه مندانن زیادی داشت ، می توانست در مدت زمان کوتاهی باعث انتشار و تکثیر یک ویروس کامپیوتری گردد.
• سومین دلیل ، استفاده فراوان از فلاپی دیسک ها به منظور استفاده از برنامه های کامپیوتری بود. در سال ۱۹۸۰ ، برنامه ها دارای ظرفیت کم بوده و امکان استقرار یک سیستم عامل ، یک واژه پرداز و مستندات فراوانی در یک و یا دو فلاپی دیسک وجود داشت . اغلب کامپیوترها در آن زمان دارای هارد دیسک نبوده و می بایست برای راه اندازی کامپیوتر از فلاپی دیسک استفاده می شد ، استفاده از فلاپی دیسک ها ، زمینه ای مساعد برای توزیع و انتشار برنامه های آلوده را فراهم می کرد.
برای اولین بار در سال ۱۹۸۴ واژه «ویروس» در این معنا توسط فرد کوهن در متون آکادمیک مورد استفاده قرار گرفت. د‍ر این مقاله که «آزمایشاتی با ویروس های کامپیوتری» نام داشت نویسنده دسته ای خاص از برنامه ها را ویروس نامیده و این نام گذاری را به لئونارد آدلمن نسبت داده است. البته قبل از این زمان ویروس ها در متن داستان های عملی و تخیلی ظاهر شده بودند.
آلودگی ها منجر به صدمه به سیستم های کامپیوتری می گردند به طوریکه در مارس ۱۹۹۹ ویروس ملیسا (Mellissa) توانست شرکت مایکروسافت و بسیاری از شرمت های بزرگ را وادار به خاموش کردن سیستم ارسال ایمیل شان نمایند. ویروس I Love You هم در سال ۲۰۰۰ اثرات مشابهی داشت و حدود ۱۰ میلیون کامپیوتر دارای سیستم ویندوز را از کار انداخت. از اینرو شناخت ویروسها و سایر آلوده کننده های سیستم های کامپیوتری برای کنترل آنها و محافظت از سیستم ها و شبکه ها از اهمیت زیادی برخوردار است.

انواع آلودگی
آلودگی الکترونیکی دارای اشکال منتفاوتی است . متداولترین موارد آلودگی الکترونیکی عبارتند از :
ویروسها، ویروسهای مبتنی بر پست الکترونیکی، کرم ها، اسب های تروجان و بمب های منطقی
ویروس: ویروس یک قطعه نرم افزار کوچک بوده که بر دوش یک برنامه حقیقی حمل می گردد. مثلا” یک ویروس می تواند خود را به برنامه ای نظیر واژه پرداز متصل ( الحاق ) نماید. هر مرتبه که برنامه واژه پرداز اجراء می گردد ، ویروس نیز اجراء و این فرصت ( شانس ) را پیدا خواهد کرد که نسخه ای از خود را مجددا” تولید ( الحاق یک نسخه از خود به سایر برنامه ها ) و یا یک خرابی عظیم را باعث گردد. ویروس های کامپیوتری ویروس نامگذاری می شوند زیرا آنها بعضی از ویژگیهای ویروس های میکروبی را در خود دارند. یک ویروس کامپیوتری از کامپیوتری به کامپیوتر دیگر منتقل می شود همانگونه که یک ویروس میکروبی از شخصی به شخصی انتقال می یابد.
تشابهات عمیقتری نیز وجود دارد. یک ویروس میکروبی یک موجود جاندار نیست یک ویروس یک تکه از DNA میباشد که در یک پوشش محافظتی قرار دارد . بر خلاف یک سلول، ویروس راهی برای انجام دادن کاری یا تکثیر کردن خود ندارد. آن جاندار نیست.در عوض یک ویروس بیولوژیکی بایست DNA اش را در یک سلول تزریق کند. DNA ویروسی سپس از مکانیزم موجود در سلول برای تکثیر خودش استفاده می کند. در بعضی موارد سلول با ذره های ویروسی جدید پر می شود تا اینکه می ترکد و ویروس آزاد می شود. در موارد دیگری، ذره های ویروس جدید یکی یکی در سلول جوانه می زنند و سلول زنده باقی می ماند.
یک ویروس کامپیوتری بعضی از این رفتار ها را بکار می برد. یک ویروس کامپیوتری بایستی بر دوش برنامه های دیگر یا اسناد سوار شود تا عمل کند. یکبار که اجرا می شود سپس آن قابلیت آلوده کردن دیگر کامپیوتر ها یا اسناد را دارد. بدیهی است که، مقایسه بین کامپیوتر و ویروس های بیولوژیکی مقداری به درازا کشیده شده اما به اندازه کافی تشابه وجود دارد که نام ویروس برای آن انتخاب شود.
ویروس های مبتنی بر پست الکترونیکی: ویروس هائی از این نوع از طریق پیام های پست الکترونیکی منتقل می گردند. این نوع ویروس ها بصورت خودکار برای افراد متعدد ، پست خواهند شد. گزینش افراد برای ارسال نامه الکترونیکی بر اساس دفترچه آدرس پست الکترونیکی ، انجام می گیرد.
برخی از محققین اسب های تروجان (Trojan)، کرم ها و بمب های منطقی را در دسته ویروس ها قرار نمی دهند ولی واقعیت این است که این برنامه ها هم بسیار خطرناک بوده و می توانند خساراتی جدی به سیستم های کامپیوتری وارد نمایند.
کرم ها: یک کرم، برنامه نرم افزاری کوچکی بوده که با استفاده از شبکه های کامپیوتری و حفره های امنیتی موجود، اقدام به تکثیر خود می نمایند. نسخه ای از “کرم ” ، شبکه را پیمایش تا ماشین های دیگر موجود در شبکه را که دارای حفره های امنیتی می باشند، تشخیص و نسخه ای از خود را تکثیر نمایند. کرم ها با استناد به حفره های امنیتی موجود، نسخه ای از خود را بر روی ماشین های جدید تکثیر می نمایند. کرم ها برنامه هایی هستند که مشابه ویروس ها توان تکثیر کردن خود را دارند، ولی برعکس آنها برای گسترش خود نیاز به برنامه هایی دیگر ندارند تا آنها را آلوده کرده و تحت عنوان فایل های آلوده اقدام به انتقال و آلوده کردن دستگاه های دیگر نمایند. کرم ها معمولا از نقاط آسیب پذیر برنامه های e-mail برای توزیع سریع و وسیع خود استفاده می نمایند.