مقاله میراث فرهنگی و بررسی جنبه های مختلف آن

دانلود مقاله میراث فرهنگی و بررسی جنبه های مختلف آن تحقیق مقاله مقاله در مورد میراث فرهنگی مقاله درباره میراث فرهنگی مقاله در مورد میراث فرهنگی ایران مقاله میراث فرهنگی اصفهان مقاله در مورد سازمان میراث فرهنگی مقالات میراث فرهنگی تحقیق در مورد میراث فرهنگی تحقیق درباره میراث فرهنگی ایران تحقیق در مورد میراث فرهنگی ایران تحقیق درباره سازمان میراث فرهنگی

فهرست مطالب

فصل اول: مفاهیم ومبانی ۱۰
۱- معنی زبان شناسانه ( فیلولوژیک) ۱۰
مبحث اول : تعاریف میراث فرهنگی ۱۲
۱- میراث فرهنگی به مفهوم عام: ۱۲
الف ) شیئیت: ۱۳
ب) ‌قدمت ۱۴
ج) پیام انسانی ۱۵
۳- مفهوم خاص میراث فرهنگی (میراث فرهنگی معنوی) ۱۶
۴- تعریف میراث فرهنگی در قوانین ایران ۱۹
۵- تعریف میراث فرهنگی در کنوانسیونهای بین المللی ۲۱
مبحث دوم : مبانی حمایت از میراث فرهنگی ۲۷
۱- مبانی ارزشی ۲۷
۲-مبانی قانونی ۳۲
الف – مبنای ملی حقوق میراث فرهنگی ۳۲
ب ) مبنای بین المللی حقوق میراث فرهنگی ۳۴
الف ) علل ذاتی ۳۵
ب) علل عارضی ۳۷
ج ) علل عامدی(عمدی) ۳۹
فصل دوم: تاریخچه حقوق میراث فرهنگی درایران ۴۰
مبحث اول: قبل از انقلاب ۴۰
۱- تشکیل وزارت معارف، اوقاف وصنایع مستظرفه ۴۰
۲- تشکیل وزارت فرهنگ وهنر ۴۳
اهداف اصلی تشکیل سازمان ملی حفاظت آثار باستانی ایران،عبارت بودند از ۴۷
مبحث دوم : میراث فرهنگی در ایران پس از انقلاب اسلامی ۴۹
۱- تشکیل سازمان میراث فرهنگی کشور ۴۹
۲- استقرار ضوابط میراث فرهنگی پس از انقلاب ۵۱
بخش دوم ۵۹
فصل اول : جایگاه میراث فرهنگی در حقوق ایران ۶۰
مبحث اول : میراث فرهنگی در قوانین بنیادین کشور ۶۰
۱- میراث فرهنگی در قانون اساسی ۶۰
قانون اساسی چین ۶۲
قانون اساسی کره جنوبی ۶۳
قانون اساسی کانادا ۶۳
قانون اساسی سوریه ۶۳
۲- میراث فرهنگی در قانون برنامه توسعه اقتصادی،اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران ۶۴
۱- قانون برنامه اول توسعه ۶۴
۲- قانون برنامه دوم توسعه ۶۵
۳) قانون برنامه سوم توسعه ۶۶
میراث فرهنگی در قانون برنامه چهارم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی کشور ۶۷
۳- میراث فرهنگی در قوانین شهری ۶۷
الف ) مقررات شورای عالی شهرسازی ۶۷
ب ) مقررات شهرداری‌ها ۷۱
ب – معافیت آثار فرهنگی – تاریخی و موزه‌ها از عوارض شهرداری ۷۲
۴- میراث فرهنگی در قوانین و مقررات مالی کشور ۷۵
الف ) میراث فرهنگی در قانون بودجه کل کشور ۷۵
ب ) معافیتهای مالی ۷۹
مبحث دوم : قوانین حفاظتی ناظر بر میراث فرهنگی ۸۱
۱- حفاری در ابنیه واراضی باستانی و حریم آن ۸۱
الف – تعیین حریم آثار فرهنگی – تاریخی وضوابط حفاظتی آن ۸۱
ب ) حفاری ۸۲
۱- حقوق و تکالیف مربوط به دارندگان مجوز حفاری ۸۳
۲- نظارت سازمان میراث فرهنگی بر عملیات حفاری ۸۴
۴- حفاری در املاک خصوصی ۸۵
۵- حفاری غیرمجاز ۸۵
و ) حفاری تصادفی ۸۶
۲- ورود وصدور (قاچاق ) ۸۷
قاچاق اموال فرهنگی- تاریخی بدل ۸۸
استرداد اموال فرهنگی – تاریخی ۹۱
خرید وفروش ۹۲
الف ) خرید و فروش آثار فرهنگی –تاریخی منقول ۹۳
ب ) خرید وفروش آثار فرهنگی –تاریخی غیرمنقول ۹۵
مبحث اول: سازمانهای حمایت کننده در کشور ۹۶
۱- سازمان میراث فرهنگی و گردشگری ۹۷
الف – تشکیل سازمان ۹۷
ب ) اهداف و وظایف سازمان ۹۸
ج) ارکان سازمان ۹۸
۱-شورای عالی سازمان ۹۸
۲- رئیس سازمان ۹۹
۳- تشکیلات ستادی سازمان ۹۹
۱-پژوهشگاه ۱۰۰
الف ) شناسایی ۱۰۰
ب) اهداف و وظائف ۱۰۰
ج) تشکیلات پژوهشگاه ۱۰۰
۱- هیأت امناء ۱۰۱
۲-رئیس پژوهشگاه ۱۰۲
۳- شورای پژوهشی ۱۰۲
۳-مرکز آموزش عالی میراث فرهنگی ۱۰۳
الف –شناسایی) ۱۰۳
ب) اهداف ووظایف ۱۰۳
ج ) تشکیلات مرکز ۱۰۳
۲- شورای مرکز ۱۰۴
۴- انجمن میراث فرهنگی ۱۰۵
ثبت میراث فرهنگی در فهرست آثار ملی ۱۰۷
۱- ثبت آثار فرهنگی – تاریخی غیرمنقول در فهرست آثار ملی ایران ۱۰۸
الف )‌وظایف سازمانهای میراث فرهنگی وگردشگری ۱۰۸
۱- بررسی و تشخیص ۱۰۸
۲- اخطار به مالک ۱۰۹
۳- اعلام عمومی ثبت اثر ۱۱۰
۴- تنظیم وتشکیل پرونده کارشناسی ۱۱۰
۵- پژوهش، حفاظت، و نظارت ،مرمت واحیاء ، معرفی و آمورش ۱۱۱
۶- حفاظت ومرمت اضطراری ۱۱۲
ب) حقوق و تکالیف مالک یا متصرف ۱۱۳
۱- اطلاع به دولت ۱۱۳
۲- اعمال حق مالکیت یا تصرف ۱۱۳
۳-همکاری با دولت در اجرای عملیات حفاظت از اثر ۱۱۳
۴- کسب مجوز برای تعمیر ومرمت اثر ۱۱۴
۵- رعیات ضوابط مقرر برای نحوه استفاده از اثر ۱۱۴
۲- ثبت آثار فرهنگی – تاریخی منقول در فهرست آثار ملی ایران ۱۱۵
الف ) وظایف سازمان‌های فرهنگی وگردشگری ۱۱۵
۶- پژوهش ، حفاظت و نظارت، مرمت واحیاء ، معرفی و آموزش ۱۱۵
ب ) حقوق و تعهدات مالک ۱۱۶
۱- کسب مجوز تعمیر و مرمت ۱۱۶
۲- خرید وفروش ۱۱۶
مبحث سوم: الحاق ایران به معاهدات و سازمانهای بین المللی ۱۱۷
۱- الحاق به معاهدات بین المللی ۱۱۷
۲- الحاق به سازمانهای بین المللی ۱۱۸
بخش سوم ۱۲۱
فصل اول : معاهدات بین المللی ۱۲۲
مبحث اول : کنوانسیون حمایت از اموال فرهنگی در مخاصمات مسلحانه «۱۹۵۴ یونسکو» ۱۲۲
۱-موضوع ودامنه مشول ۱۲۲
الف- دامنه شمول کنوانسیون به لحاظ اعضای متعاهد ۱۲۲
ب – دامنه شمول کنوانسیون به لحاظ سرزمین ۱۲۴
۲- روشهای حمایت از اموال فرهنگی در کنوانسیون ۱۲۴
الف :حمایت عام ۱۲۴
ب- حمایت خاص ۱۲۵
۱-پناهگاه‌های پیش بینی نشده ۱۲۷
۲- اشغال ۱۲۸
ج ) حمایت عالی ۱۲۸
۳- قلمرو اجرائی کنوانسیون ۱۳۰
الف) اقدامات زمان صلح ۱۳۰
۱- فراهم آوردن وسائل حفاظت از اموال فرهنگی واقع در سرزمین هر یک از اعضاء ۱۳۰
۲- احترام به اموال فرهنگی – تاریخی به منزله بخشی از میراث فرهنگی بشری ۱۳۰
۳- تعیین نحوه استفاده از اموال فرهنگی – تاریخی ۱۳۰
۴- پیش بینی مقررات لازم در حقوق داخلی کشورها بمنظور حسن اجرای معاهده ۱۳۰
۵- تعیین افراد متخصص وایجاد تشکیلات لازم برای همکاری مقامات کشوری و لشگری ۱۳۱
۶- ثبت آثار در فهرست آثار تحت حمایت مخصوص ۱۳۱
۷- علامتگذاری آثار ۱۳۱
۸- ایجاد پناهگاه های اموال فرهنگی – تاریخی ۱۳۱
ب ) اقدامات لازم الاجراء در زمان جنگ: ۱۳۱
۱- خودداری از هر گونه عمل خصمانه بر علیه اموال فرهنگی – تاریخی ۱۳۲
۲- جلوگیری از سرقت وغارت اموال فرهنگی – تاریخی ۱۳۲
۳- جلوگیری از اقدامات تخریبی و مصادره اموال فرهنگی – تاریخی ۱۳۲
۴- ممنوعیت عمل انتقامی ( مقابله به مثل) ۱۳۲
۵- همکاری با مقامات دولتی که سرزمین آن اشغال شده است ۱۳۲
۶- خودداری از استفاده نظامی از عرصه و حریم آثار فرهنگی – تاریخی ۱۳۲
۷- خودداری از هر گونه عمل خصومت آمیز نسبت به حمل و نقل اموال منقول تحت حمایت مخصوص ۱۳۲
۸- خودداری از توقیف و تصرف اموال منقول فرهنگی –تاریخی به عنوان غنیمت جنگی ۱۳۳
۴- تشکیل کمیته مشورتی ملی در کشورهای عضو کنوانسیون ۱۹۵۴ لاهه ۱۳۳
مبحث دوم : کنوانسیون مربوط به اتخاذ تدابیر لازم برای ممنوعیت وجلوگیری از ورود،صدور وانتقال غیرقانونی مالکیت اموال فرهنگی «۱۹۷۰ یونسکو» ۱۳۴
۱- موضوع ودامنه شمول ۱۳۴
۲- مقررات شکلی و اجرایی ۱۳۵
الف ) الحاق به کنوانسیون ۱۳۵
ب )تجدید نظر در کنوانسیون ۱۳۶
ج ) فسخ کنوانسیون ۱۳۷
د) ‌نقش یونسکو در اجرای کنوانسیون ۱۹۷۰ ۱۳۷
۱- نقش مدیر کل یونسکو ۱۳۸
۲- نقش سازمان یونسکو ۱۳۸
۳- تعهدات دول عضو کنوانسیون ۱۳۸
الف – تعهدات ملی ۱۳۸
۱) تعهدات تقنینی ۱۳۹
الف – تصویب کنوانسیون ۱۳۹
ب – تصویب قوانین کیفری واداری ۱۳۹
۲- تعهدات اجرایی ۱۴۰
الف ) تأسیس مؤسسات ذیربط ۱۴۰
ب) آموزش ۱۴۰
۳- تعهدات نظارتی ۱۴۰
الف )نظارت پلیسی ۱۴۰
ب) نظارت قضائی واداری ۱۴۰
ب ) تعهدات بین المللی ۱۴۱
مبحث سوم : کنوانسیون حمایت از میراث فرهنگی وطبیعی جهان ( ۱۹۷۲ یونسکو) ۱۴۲
۱- موضوع و دامنه شمول ۱۴۲
الف ) میراث فرهنگی ۱۴۲
ب ) میراث طبیعی ۱۴۳
۲- ابعاد حمایت از میراث فرهنگی در کنوانسیون ۱۴۵
الف ) تعهدات کشورهای عضو معاهده ۱۹۷۲ در سطح ملی ۱۴۵
ب) ‌تعهدات بین المللی کشورهای متعاهد ۱۴۷
۳- ثبت آثار فرهنگی – تاریخی در فهرست میراث جهانی ۱۴۷
الف ) شرایط ثبت اثر فرهنگی – تاریخی در فهرست میراث جهانی ۱۴۸
۱- وجود حفاظت حقوقی ۱۴۸
۲- مدیریت مناسب ۱۴۸
ب ) شرایط ثبت اثر طبیعی در فهرست میراث جهانی ۱۴۸
ج ) فهرست «میراث چهانی در معرض خطر» ۱۴۹
۴- مقررات شکل اجرایی ۱۵۰
الف ) الحاق به کنوانسیون ۱۵۰
ب ) تجدیدنظر در کنوانسیون ۱۵۰
ج ) فسخ کنوانسیون ۱۵۱

فصل اول: مفاهیم ومبانی

از آنجا که هر سیاستی با تکیه بر تعاریف شکل می گیرد برداشتن گامی در جهت قبول تعریفی برای میراث فرهنگی ضروری بنظر می‌رسد.

بهر حال انتخاب کلمات یک تعریف، بسیار کار حساس وقابل تأملی است زیرا هر کلمه یا عبارت می‌تواند عاملی تعیین کننده درشناسایی، ارزیابی وحفاظت از بقایای تاریخی باشد. همچنین عوامل مهمی در هر تعریف وجود دارد که کلمات کلیدی انتخابی برای آن باید توانایی  پاسخگویی به جنبه‌های مختلف آن را داشته حتی المقدور متضمن آگاهی‌های لازم در آن باشند.

از سوی دیگر با توجه به نقش اساسی وفزاینده‌ای که شناخت مبانی هر پدیده یا رویدادی دردرک ماهیت و سیرتکاملی آن دارد، در مبحث دوم به بررسی این موضوع می‌پردازیم.

۱- معنی زبان شناسانه ( فیلولوژیک)

از آنجا که انتخاب واستفاده از لغات نقش مهمی در بیان مفاهیم پنهانشان دارد،ابتدا معنی زبان شناسانه لغات مربوط به میراث فرهنگی را که در انگلیسی،فرانسه،عربی وفارسی مورد استفاده قرار می گیرد بررسی می‌نماییم.

در انگلیسی،اصطلاحاتی چون Remains, Relics, Cultural Heritage ,Heritage , Property, Patrimony به کار می‌آیند. بر طبق فرهنگ لغات Historical Principles (آکسفورد ،۱۸۸۸) Heritage در قرون گذشته به اشکال متفاوتی چون: heritage , erytage , eritage و غیره بکار می رفته است.که همگی از ریشه لاتین Hereditagium می باشند به معنی :«.. آنچه به ارث رسیده یا ممکنست برسد،هر مال یا خصوصاً ملک که براساس حق وراثت واگذار گردد» آنچه در این اصطلاح به وضوح به نظرمی‌رسد، آن است که مال از گذشته به ارث رسیده است.

کلمه Relic که از Reliquias در لاتین بدست می‌آید،به معنی :«در موارد استفاده مذهبی، بخصوص در کلیساهای یونان وکاتولیک روم :برخی اشیاء همچون قسمتی ازبدن یا لباس،یک قطعه موردمصرف شخصی یا نظایر آن که به عنوان یادبود از یک قدیس، شهید یا فرد روحانی دیگری باقی مانده و به دقت از آن نگهداری کرده و محترم ومقدس داشته می‌شود»، ونیز «چیزی نفیس یا قیمتی» و «هر چه که به عنوان یادگاری یا یادبود از یک شخص، یک چیز، یک مکان نگه داشته شود؛یک بادمان.»

remains یعنی:«آنان که از میان تعدادی از اشخاص باز مانده،نجات یافته یا باقی مانده ‌اند؛باقیمانده یا الباقی» و «یک اثر مادی (عتیقه یا غیرآن ) یک بنا یا ساختمان قدیمی یا ساخته‌ای دیگر؛ وشبی که از زمانهای گذشته به دست آمده است.»

Patrimony یعنی :دارایی یا یک ملک که از پدر یا جد شخصی به اورسیده؛ میراث، وراثت.

Property یعنی: وضعیتی ازتعلق یا متعلق به بعضی اشخاص بودن و «واقعیت مالک چیزی بودن، چیزی را تملک کردن،حق(بخصوص حق انحصاری) تصرف، استفاده ،یا در اختیار گرفتن هر چیز (معمولاً شیئی مادی ( محسوس) ، دارندگی ،مالکیت.»

در فرانسه کلمات مشابهی با همان ریشه مشترک انگلیسی وجود دارد، به استثناء (Cultorel)Bein که ترجمه آن به انگلیسی Property یا Goods است.

در عربی کلمه تراث به کار می‌رود که از کلمه ارث ریشه می‌گیرد. در زبان فارسی دوکلمه آثارو میراث وجود دارند که هر دوریشه عربی دارند. آثار جمع اثر به معنی محصول فیزیکی و غیرفیزیکی بجای مانده است. در این کلمه انعکاس گذشته چشم گیر نیست، و کلمه بیشترنشان دهنده اهمیت آنچه که خلق شده می‌باشد و از اینروست که در فارسی این کلمه اغلب با صفاتی چون تاریخی یا فرهنگی همراه می‌شود.

کلمه دیگر،میراث، یعنی آنچه به ارث رسیده است که بسیار مشابه Heritage در انگلیسی است. اگر چه بدون اضافه نمودن کلمات توضیحی نیز قابل درک می‌باشد، همچون Heritage در انگلیسی، اغلببه همراه فرهنگ به کار می‌رود.

کلمه Property انگلیسی و Bien فرانسوی یادآور مفهوم گذشته نیستند،در حالی که سایر کلمات به آنچه که میراث گذشته است، رجوع داده می‌شوند. در مدارک یونسکو اغلب این دوکلمه،(Property) و Bein بکار رفته اند. اگر چه می توان چنین فرض کرد که این امر موجب ارتباط حال و گذشته می‌گردد و موارد وسیعتری از پدیده‌های فرهنگی را زیر پوشش قرار می‌دهد.

مبحث اول : تعاریف میراث فرهنگی

۱- میراث فرهنگی به مفهوم عام:

در دستیابی به یک تعریف برای میراث فرهنگی، لازم است که معیارهای مشخصی مورد توجه قرار گیرند.

در این ارتباط سه معیار اصلی پیشنهاد می‌شود، شیئیت، قدمت و پیام انسانی

این معیارها می‌توانند ما را به این مضمون نزدیک نمایند که :

هرپدیده‌ای ( اعم از منقول و غیرمنقول و آنچه که میراث مادی و معنوی[۱] خوانده می‌شود)

که قدمتی دارد (طول این قدمت نسبی است) و واجدپیامی انسانی است ( یا چیزی از انسانهای گذاشته برای عرضه دارد) شایسته است که بعنوان «میراث فرهنگی» خطاب گردد.

نتیجتاً نادیده گرفتن هر یک از این سه عامل موجب انحراف جدی در استخدام اصطلاح میراث فرهنگی برای بیان مقصود می‌شود.در توضیح امر برآنیم تا هر یک از این ملاک ها را برای شناسایی میراث فرهنگی تبیین نماییم.

الف ) شیئیت:

اگر شیئیت میراث فرهنگی مورد تأکید است نه به این دلیل که ممکن است میراث فرهنگی بعنوان چیزی ذهنی تصور شود چرا که بدیهی است، ما چیزی را بعنوان میراث فرهنگی تلقی می‌کنیم که بنحوی به منصه ظهور رسیده باشد بلکه معیاری است جهت بازیای

بدین معنا که این مورد از شاخص‌های میراث فرهنگی نیست بلکه یک معیاربرای کمک به شناسایی آن است.

به نظر می ‌رسد که مواجهه مستقیم با بقایای تاریخی و برخورد با عینیت آن به انسان نوعی شهود اعطا می‌کند،نوعی دریافت  استنتاجی خاص که از خواندن تاریخ یا توضیح شفاهی حاصل نمی‌شود.

به قدری تأمل در قرآن کریم در می‌یابیم که در کنار روشهای منطقی برای جستجوی حقیقت، قرآن بشررا به سفر ودیدن آثار دعوت می‌نماید،از سویی مرور تجارب شخصی به ما نشان می‌دهد که در مواجهه با اصل یک تابلوی نقاشی یا شنیدن اجرای زنده یک قطعه موسیقی تا چه حد واکنشی متفاوت داشته ‌ایم. بدین معنا که مشاهده حضور فیزیکی یک اثردر یک موزه یا در محوطه تاریخی موجب افزایش قدرت مواجهه و توجه بیشترمی‌گردد.

باید به یاد داشت  که بیشتر آثار باقیمانده بعنوان یک اثر هنری خلق نشده‌اند بلکه به جهت گذر سالهای بسیار تأثیر ژرفی بر بیننده می‌گذارند.

بنابراین معیار شیئیت، امکان تجربه‌ای بی بدیل را برای مخاطب فراهم می‌نماید بدین معنا که شهود مستقیم گذشته را ممکن امکان و گفتگوی روحی با ؟؟؟ را تحمیل می‌نماید.

ب) ‌قدمت :

دومین معیار پیشنهادی برای تبیین میراث فرهنگی، قدمت است. مساله قدمت برای مطالعه گذشته بسیار با اهمیت است زیرا این عنصر ضمن اینکه موفقیت اثر در تاریخ تعیین کرده واطلاعات با ارزشی را ارائه می‌نماید حس خاصی را در مشاهده برمی‌انگیزاند. بی شک گذشته نقش مهمی درزندگی روانی انسان‌ها ایفا می‌کند.بسیاری از رویکردهای عاطفی به گذشته ناشی از قدمت به ارث رسیده در اشیاء تاریخها می‌باشد،دراین راستا آن قابل ذکر است اینکه مقدار فاصله با گذشته که حس قدیمی بودن را می‌آ‏فریند،نسبی است وواضح است که برای آنچه میراث نامیده می‌شود،حداقل سنی باید وجود داشته باشد.لیکن شایان ذکر است که قرآن کریم نیز طول زمان مشابهی بعنوان یک مقیاس برای تعیین آنچه که قدیمی یا از گذشته است ارائه می‌نماید.

در میان سه معیار پیشنهادی این قدرت است که ما را به گفتگو ودرک پیام پیشینیان دعوت می‌نماید لذا اگر عامل قدرت را حذف کنیم چندین بعنوان میراث فرهنگی باقی نخواهد ماند.

این حس بنحوی ترکیب شگفتی،حسرت، تحسین ورضایت است زیرا حقیقتاً بزرگترین افتخار یک اثر باستانی در اجزای بکار رفته نیست بلکه شکوه آن در قدمت وحس عمیقی است که به انسان تلقین می‌شود.»

ج) پیام انسانی:

برای آنچه میراث فرهنگی خوانده می‌شود، بیش از شیئیت و قدمت، حول یک پیام ضروری است، به بیان دیگر هر شئی تاریخی که فاقد پیامی باشد،میراث فرهنگی شمرده نمی شود لیکن بطور مسلم هزاران سنگ بر روی سنگهای دیگری قراردارند که ما آنان را میراث فرهنگی مان نمی‌دانیم. در حقیقت بسیاری از بقایای معماری کهن ما ازسنگهای برهم استوار تشکیل یافته اند.آنچه آنها را با ارزش می‌سازد شرحی است راجع به «چرایی» و «چگونگی» خلق این آثار.

بنابراین ردپای انسانها بر روی هر تکه ازمیراث فرهنگی است که آن را در برابردیگر بقایای گذشته قابل شناسایی کرده و به آن اجازه می‌دهد که فرهنگی خوانده شود.پس آنچه را که ما پیام می‌خوانیم عامل فرهنگی یا اثرانسان[۲] است که بر پدیده‌ها انعکاس یافته و ارزش مطالعاتی آن در فهم پیشینیانمان است.

با پیوند سه معیار پیشنهادی میراث فرهنگی چنین تعریف می‌گردد:

اشیایی است: ردپای انسان، شامل آثار منقول وغیرمنقول، مادی و معنوی با نمود فیزیکی وقابل ادراک با حواس، حامل ارزشهای علمی

که واجدقدمت: امری نسبی، نمایانگر تحول انسان، کل مسیر تاریخ را پوشش می‌دهد و حسی از تداوم را عرضه می‌کند وارائه گر ارزشهای تاریخی است.

و دارای پیامی انسانی است: که با تاریخ نوشتاری بدست نمی‌آید ولی نشانگر بسیاری حقایق تاریخی معتبر است،  در تماس مستقیم قابل دریافت است، حسی از هویت را القا کرده و ارائه دهنده ارزشهای عاطفی است.[۳]

۳- مفهوم خاص میراث فرهنگی (میراث فرهنگی معنوی)

میراث فرهنگی معنوی بنیادی‌ترین جنبه های حیات اجتماعی ،فکری ملت ها ،منشاء هویت‌ها ،نوع و خلاقیت است.فرایندی است که باعث می‌شود مردم یک روستا، گروه یا ملت گرد هم جمع شده و اثر فرهنگی را خلق کنند یا دریک رویداد فرهنگی برنامه اجرا کنند. این فرایند بعضاً مهم تر از خودش یا رویداد است.[۴] این نوع میراث غیرملموس و معنوی است وشامل مجموعه مظاهری است که اگر چه وجود خاصی ندارند اما جلوه های مادی آنها قابل درک و در دسترس است. تفسیر یافته‌های باستان شناسی، جلوه های معنوی این میراث با ارزش را در اختیار قرار می‌دهد، برای نمونه مجسمه سفالی ونوس که در دوره‌ای اززندگی مادر شاهی ساکنان فلات ایران اعتقاد به الهه باروری یکی از باورداشت های جمعیت ساکن را تشکیل می‌داد،مورد احترام بود وهمزمان در چند نقطه از کشورمان مانند خوزستان و در مناطقی ازآناتولی در کاوش‌های علمی بدست آمده است.[۵]

« رویه ها ،معرف ها،دانش ها و مهارت ها ،ابزار،اشیاء ،آثار هنری و مکانهایی که اجتماعات وافراد، آن را میراث معنوی خود تلقی می‌کنند و با اصول حقوق بشر پذیرفته شده در جهان یعنی برابری، تداوم، استمرار و احترام متقابل میان اجتماعات فرهنگی سازگاراست. به اجتماعات حس تداوم هویت می‌بخشد  و اجتماعات نیز درپاسخ به شرایط محیطی، تاریخی و یا زیست خود بطور مستمر آن را بازسازی می کنند.[۶]

پیش نویس مقدماتی کنوانسیون حفظ میراث فرهنگی معنوی، ویژگیها و مصادیق این نوع از میراث را بدین شرح عنوان می نماید:

میراث معنوی یک جریان تاریخی است که تا دوره معاصر حیات دارد و متحول و متکامل رو به آینده می‌رود.

–         به روش روایی وسنتی از نسلی به نسل دیگر منتقل می‌شود.

–         معیارهای ارزش مورد احترام جامعه خودرا به همراه دارد.

–         قانونمند و بهنجار است.

–         دارای مولفه‌های فرهنگی ومعنوی است.

–         موجب خلاقیتهای صوری و مادی می‌شود ( از گذشته تا حال و آینده)

بدین ترتیب میراث معنوی که گنجینه زنده بشری به شمار می‌رود بازتاب مجموعه‌ای از فرایندهای ذهنی است که دریک جامعه ودر دوره‌های گوناگون تاریخی شکل می‌گیرد و با اصولی ثابت وقابل شناخت به خلاقیت‌های صوری و مادی منجر شده و پیوسته بازتابی از نیازها و نیز پاسخ به آن نیازها را در خود دارا است.هنجارها وقانومندیهای این مجموعه پیوسته بگونه‌ای ناخودآگاه و روایی وسنتی از نسلی به نسل دیگر منتقل و آموخته شده ومعیارهای ارزشی آنها همیشه مورد احترام جمعی قرار می‌گیرد.

از این روی مصادیق میراث فرهنگی معنوی عبارتند از : زبان : شامل گویش های:

–         دانش سنتی : شامل فناوری سنتی ( طب سنتی، معماری سنتی، نجوم سنتی و… )

–         اساطیر : شامل باورداشت ها واعتقادات، تاریخ روایی، آیین ها و مراسم

–    فولکلور :شامل نمودارهای روایی (قصه ها و ادبیات روایی) ،نمودهای موسیقیایی (موسیقی سنتی،ترانه ها و آوازهای سنتی)،نمودهای حرکتی (حرکات موزون، نمایش سنتی و ارزش‌های سنتی ،اشکال گوناگون نمایش‌های آیینی  و…)

–         نمودهای مادی (صنایع دستی: طرح ‌ها و نمادهای سنتی، مجسمه سازی، سفال ونساجی ، فرش و … )

۴- تعریف میراث فرهنگی در قوانین ایران:

ماده ۱ قانون راجع به حفظ آثار ملی مصوب ۳۰۹، در بیان مفهوم میراث فرهنگی از عنوان «آثار ملی» ،به شرح ذیل یاد نموده بود:

«به کلیه آثار صنعتی، ابنیه واماکنی که تا پایان دوره زندیه در مملکت ایران احداث شده اعم از منقول وغیرمنقول اطلاق می‌شود.»

تعریف مذکور آثار ملی همچون بناهها،ساختمانها یا اشیایی که از زمان قاجاریه به بعد ساخته شده بود را شامل نمی‌شد، لذا قانونگذار تعریف آثار ملی را با اجازه‌ای که عملاً به وزارت فرهنگ وهنر سابق داده بود، توسعه بخشید و تمامی آثار غیر منقول که از نظر تاریخی یا شؤون ملی واجد اهمیت بودند، صرفنظر از تاریخ ایجاد و پیدایش، با تصویب شورای وزارتخانه مزبور، جزء آثار ملی قلمداد شده و به ثبت رسیدند.[۷]