دانلود مقاله درباره داروهای ضد درد
بخشی از متن
درد یک حالت حسی و نمایانگر اختلال در بدن می باشد. درد را می توان از دو طریق عضوی تحت تاثیر قرار داد . نخست می توان از راه محیطی حساسیت گیرنده های مربوطه را به قدری کاهش داد که تحریک پذیری آنها توسط موجهای درد کاهش یافته و یا از بین برود که نتیجه این عمل کاهش و یا از بین رفتن احساس درد می باشد . همچنین می توان برای القاء آنالژزی موجهای درد را که به تالاموس وارد شده و بر روی قشرهای حساس مغز اثر می نمایند تضعیف نموده و یا از بین برد. با سنتز و کشف آنالژزیک های جدید تقسیم بندی ضد درد ها به ترکیبات غیر مخدر و ترکیبات مخدر دیگر رایج نبوده و امروزه آنها را از نظر قدرت اثر به دو گروه عمده ضد دردهای ضعیف و ضد دردهای قوی الاثر تقسیم می نمایند . گروه اول را ترکیباتی تشکیل می دهند که جهت مداوای دردهای ساده و متوسط مناسب بوده و اکثر آنها دارای اثر تب بر (آنتی پیرتیک ) ، ضد التهابی ( آنتی فلوژستیک ) و ضد روماتیسمی نیز می باشند. دردهای بسیار شدید مانند دردهای ناشی از اعمال جراحی ، دردهای سرطانی ، کولیک های کلیوی و صفراوی را نمی توان با ترکیبات گروه اول تسکین داد و بدین منظور از ضد دردهای قوی که اکثراً جزو ترکیبات مخدر هستند استفاده بعمل می آید.
الف ـ دارو های ضد درد ضعیف و متوسط الاثر : مشتقات اسید سالیسیلیک ، مشتقات پاراهیدروکسی آنیلین (پاراآمینو فنل ها ) ، مشتقات پیرازول ، مشتقات اسید آنترا نیلیک و مشتقات فنیل آلکانوئیک اسید ها و ترکیبات وابسته گروههای اصلی ضد دردهای ضعیف و متوسط الاثر را تشکیل می دهند. طیف درمانی این داروها وسیع تراز مشتقات مرفین بوده بر خلاف ضد دردهای مخدر حتی در مصارف طویل المدت نیز ایجاد اعتیاد نمی نمایند. ضد دردهائی از این گروه که در سنتز و آزاد شدن پروستاگلاندین ها دخالت نموده و قادر به ورود به سیستم اعصاب مرکزی باشند، دارای اثر پائین آورنده حرارت بدن که در اثر آزاد شدن موضعی پروستاگلاندین ها توسط پیروژن های میکرواورگانیسم ها افزایش یافته است نیز می باشند. این ترکیبات که به دارو های تب بر ( Antipyretics ) معروف هستند اثری بر بوی محرارت معمولی بدن ندارند.
۱ ـ مشتقات اسید سالیسیلیک : اسید سالیسیلیک خود به علت اثر التهاب آور آن بر روی مخاط معده به عنوان یک داروی ضد درد قابل استفاده نبوده ولی مشتقاتش مانند اسید استیل سالیسیلیک (آسپیرین ) ، سالیسیل آمید . اتوکسی بیزآمیدوژنتیزیک اسید دارو های ضد درد خوبی را نمایانگر می باشند.
اسید استیل سالیسیلیک : در سال ۱۸۹۸ دانشمندی به نام Hoffmann که سعی می کرد یک مشتق سالیسیلات با قابلیت تحمل بهتر و سمیت کمتر از اسید سالیسیلیک به دست آورد موفق به سنتز اسید استیل سالیسیلیک در کارخانه بایر آلمان شد . این ترکیب امروز نیز یکی از مهمترین داروها ئی است که از لحاظ کمی در دنیا بیش از مواد داروئی دیگر تهیه و مصرف می شود. اثر آنتی پیرتیکی و آنالژزیکی آسپیرین مانند اسید سالیسیلیک است ولی قابلیت تحمل آن بهتر می باشد و می توان از مخلوط کردن آن با کربنات منیزیوم و یا هیردوکسید آلومینیم از التهابات مخاط معده که توسط مشتقات اسید سالیسیلیک بوجود می آیند، جلوگیری نموده و یا خطر التهاب را کاهش داد.
برای ایجاد اثر داروئی ، اسید سالیسیلیک که در اثر هیدولیز آسپیرین در بده بوجود می آید به تنهایی مسئول نبوده و اثر ، بیشتر از تمامی مولکول آسپیرین می باشد. آسپیرین در بعضی افراد ایجاد واکنشهای حساسیتی مانند آسم و کهیر می نماید . با وجود اینکه سمیت این دارو کمتر از سالیسیلات سدیم و اسید سالیسیلیک است ولی مسمومیتهائی با آسپیرین نیز گزارش شده است. مقادیر ۳۰ ـ ۴۰ گرم از آسپیرین کشنده می باشد.
مشخصات : آسپیرین از پودر متبلور سفید و یا بلورهای بیرنگ تقریباً بدون بو و ترش مزه ای که در اتا نول خیلی خوب ، در اتر و کلروفرم خوب و در آب به دشواری حل می گردند تشکیل شده است. نقطه ذوب آسپیرین ۱۳۶ ـ ۱۴۰ درجه می باشد. آسپیرین در هوای خشک پایدار بوده ولی توسط رطوبت به آهستگی هیدرولیز شده و بوی اسید استیک از آن به مشام می رسد، این ترکیب همچنین توسط آب جوش ، هیدرکسید ها و کربنات های قلیائی هیدرولیز می شود.
سنتز : از استیله کردن اسید سالیسیلیک توسط حرارت با استانیدرید در مجاورت کمی اسید سولفوریک به عنوان کاتالیزور آسپیرین بدست می آید:
فرمت فایل: WORD
تعداد صفحات: 23
مطالب مرتبط