این تحقیق در مورد ابن خلدون، دانشمند و جامعه شناس اهل تونس بوده و به طور کامل ، به بررسی عقاید این فیلسوف در زمینه های مختلف نظیر آموزش، فلسفه، توسعه، سعادت انسان و … می پردازد.
توسعه از نگاه ابن خلدون
بر اساس نظريههاى تاريخشناسان برجسته معاصر، آرنولد توينبى و جامعه شناسان معروفى چون پيترام سوروکين و ديگر انديشمندان اروپايى و امريکايى، ابنخلدون در پيشنهاد کردن نظريههاى جامعهشناسانه و پژوهشهاى تاريخى فراتر از عصر خويش حرکت کرده است. ابنخلدون واژهى توسعه را در عامترين شکل و در اشاره به تحولات مکانى و زمانى جامعهها به کار برده است. بنابراين از نظر وى علم تحول و تطور و يا جامعه شناسى (علم العمران) در بستر علمى خويش به تاريخ مربوط بوده، زيرا اين علم طريقهاى براى بررسى و درک تاريخ بوده است.
ابنخلدون در تشريح روابط پوياى جوامع چادرنشين قبيلهاى، روستايى و شهرى نشان داد که چگونه جامعهها از سازمانهاى ساده به سوى سازمانهاى پيچيده حرکت مى کنند. عصبيت يا همبستگى گروهى و پيوستگى اجتماعى در ميان جامعههاى قبيلهاى مستحکمتر است. به اين ترتيب، او به وجود دو نوع جامعه اشاره مى کند. جامعهى بدوى و اوليه (جامعه الباديه) و جامعه متمدن و پيچيده (جامعه الحاضره). جامعه متمدن که از شهرنشينى ناشى مى شود برسه عامل متکى است :جمعيت ، منابع طبيعى و کيفيت حکومت.
از نظر او توسعه تنها به معنى پيشرفت کمى بر حسب رشد اقتصادى نيست، بلکه پاره اى از عاملهاى اجتماعى، روانشناختى، فرهنگى وسياسى نيز براى تداوم و کيفيت توسعه در جامعهى پيشرفته ضروري است. به اين ترتيب، انحصار فزايندهى قدرت از سوى حاکم و نهادهاى حکومتى، افزايش مصرف غيرضرورى، افراط مردم در تجمل، افول عصبيت (همبستگى و پيوستگى اجتماعى)، رشد فردى، از خود بيگانگى در جامعه، همه از ديدگاه ابنخلدون نشانههاى نخستين فروپاشى جامعههاى متمدن و شهرى و توسعه يافته به حساب مى آيند.
ابن خلدون و آموزش
ابنخلدون در بخشهاى گوناگون مقدمهى خود به اصول و روشهاى آموزش پرداخته است. او گرچه در جاهايى واژهى تعليم را به مفهوم عمومى از تعليم و تربيت به کار برده و موضوعهاى اخلاقى، تربيتى و روانى را زير همان عنوان برسى ميکند، اما دربارهى اصول و روشها، بيشتر مفهوم ويژهى آن يعنى آموزش را در نظر داشته است. اصول و روشهاى آموزشى را که مورد نظر او بوده، ميتوان به صورت زير خلاصه کرد:
آموزش گامبهگام و طى زمان. ابنخلدون باب ششم از فصل 29 را با عنوان راه درست در آموزش علوم و روشهاى سودمند آن آغاز ميکند و نخستين نکتهاى را که بر آن پافشارى ميکند آموزش گامبهگام و طى زمان است. او بر اين باور است براى آنکه آموزش به يادگيرى بينجامد و باعث حصول ملکه در يادگيرنده شود، آموزش بايد کمکم و با اصول و موضوعهاى محورى، آنهم به صورت کلى، آغاز شود تا ذهن يادگيرنده آمده گردد و سپس با شرح بيشتر و با ذکر دليل ادامه يابد و سرانجام به تشريح مسالههاى پيچيده پرداخته شود.
فهرست مطالب
توسعه از نگاه ابنخلدون
ابنخلدون و آموزش
ايرانى در بيان ابنخلدون
ديدگاه ابن خلدون درباره سعادت انسان
ديدگاه اجتماعي و سياسي ابن خلدون
فرمت فایل: WORD
تعداد صفحات: 20
مطالب مرتبط