مقاله امامت و تشیّع

امامت و تشیع
امامت در مکتب تشیع، جزءاصول دین و در ردیف توحید و نبوت و معاد است. وظایف امامت در این مکتب، امتداد وظایف رسالت پیامبر است و امام به همان وظایفی که بر عهده پیامبر بوده قیام می کند و همه را انجام می دهد.

درست است که با درگذشت پیامبرگرامی اسلام باب نبوت و نزول وحی بسته شد و بعد ازوی پیامبری نمی آید و بر احدی وحی نازل نمی شود، ولی این به آن معنا نیست که امت اسلامی پس ازآن حضرت ازبیان اصول عقاید بی نیازباشد و به تشریح فروع و احکام و حکومت و حاکمیت شخصی که ازطرف خدا تعیین شده نپردازد، بلکه نیازآنان به فردی که این وظایف را انجام دهد، پیوسته باقی است و این کارها همان وظایف مقام رسالت است که پس ازدرگذشت پیامبرْ،امام آنها را بر عهده دارد و قیام به چنین وظایفى، بدون علم وسیع و گسترده و بدون عصمت و مصونیت از گناه و خطا،امکان پذیر نیست و نیزشناخت چنین فردی جز ازطریق وحی برای مردم امکان ندارد.
شیعه، مقام امامت را یک منصب الهی می داند و معتقد است که امام باید از جانب خدا، منصوب و معین گردد.

در مکتب تشیع، فلسفه بعثت پیامبران، با فلسفه نصب و تعیین امام ازطرف خدا یکی است و همان عللی که ایجاب می کند خداوند رسولی را بفرستد، همان نیز ایجاب می کند که پس از پیامبر، امامی که عهده دار وظایف رسالت باشد، ازطرف خدا منصوب گردد.
علم وسیع و گسترده و عصمت و مصونیت ازگناه و خطا از شرایط اساسی امام است و شناسایی چنین فردی جز از راه وحی امکان پذیرنیست.

ممکن است شما چنین بیندیشید که بحث درباره خلافت و امامت و این که پس از پیامبر گرامى، چه کسی لازم بود زمام امور را به دست بگیرد یک بحث تاریخی است که زمان آن سپری گردیده است و چون چرخ زمان به عقب برنمی گردد بحث در این امور جز ازجهت تاریخى، نتیجه دیگری ندارد، ولی لازم است یادآوری شود که امامت، ابعاد گوناگونی دارد که اگر زمان یک بعد آن سپری شده باشد ابعاد دیگر آن هنوز هم از بحث های مفید و سازنده است و از میان این ابعاد به دو بعد اشاره می کنیم:.
۱٫ بحث درباره امامت، بحث در ماهیت حکومت اسلام و شیوه فرمانروایی پس از درگذشت پیامبر تا عصر ماست و چنین بحثی ازبحث های مفید و سازنده است که با سرنوشت ما کاملاً ارتباط دارد؛.

۲٫ پس از درگذشت پیامبر، مرجع اخذ احکام و پناهگاه امت در مشکلات فکری و عقیدتی کیست، و باید مردم در این مسائل به کدام مقام مراجعه کنند، آیا امت باید اصول و فروع دین خود را از هر صحابی و تابعی و یا پیشوایانی مانند ابوحنیفه، شافعى، مالک و احمد بن حنبل بگیرد یا این که خود پیامبر گرامی در این موارد پناهگاهی برای امت تعیین کرده است در این اینجا، هر دو موضوع مورد بررسی قرار خواهد گرفت.

فهرست

امامت و تشیع.. ۱

لزوم بحث درباره امامت و خلافت. ۲

گامی درراه تقریب. ۴

تقریب است نه تذویب. ۵

خصوصیات دو مکتب شیعه و سنی. ۶

آشنایی با خصوصیات دو مکتب. ۶

مقام امامت در مکتب تشیع. ۶

بهترین راه برای رسیدن به حقیقت. ۹

امام حافظ اصول و فروع اسلام. ۱۲

الف) رشد فکری آنان در حفظ اصول اسلام. ۱۴

ب) امام، حافظ احکام اسلام است. ۱۷

ج) امام، حافظ سنت پیامبراست. ۱۷

سیاست داخلی و خارجی اسلام. ۱۸

سیاست خارجی و داخلی اسلام. ۱۹

پایه آگاهی امت از احکام و فروع. ۲۲

منابع.  ۲۸