دانلود گزارش کارآموزی ساختمانهای بتنی

دانلود گزارش کارآموزی ساختمانهای بتنی – مقاله کارورزی رشته عمران و معماری

دانشگاه آزاد اسلامی واحد میانه
موضوع کارآموزی : ساختمانهای بتنی

ارزیابی بخشهای مرتبط :
اجرای طرحهای ساختمانی ممکن است به یکی از صورتهای زیر انجام پذیرد:
– امانی، که صاحبکار یا قائم مقام او، یعنی کارفرما یا مجری طرح، رأسا ً عملیات اجرائی را مدیریت می کند و هزینه ها را می پردازد.
صاحبکار شخصی است حقیقی یا حقوقی که طرح متعلق به او می باشد.
کار فرما یا مجری طرح شخصی است حقیقی یا حقوقی که صاحبکار تمام یا بخشی از اختیارات خود را برای اجرا به او تفویض کرده است.
– مدیریت اجرا، که صاحبکار شخص دیگری را به عنوان مدیر اجرائی، از طرف خود مامور اجرای کار می کند و تمام یا بخشی از اختیارات خود را به او تفویض می نماید و با نظر او تحت کنترل خود، هزینه های اجرائی را با ملحوظ داشتن اضافه مبلغی برای مدیریت، می پردازد.
مدیر اجرائی شخصی است حقیقی یا حقوقی که سازماندهی عملیات اجرائی به عهده او واگذار می گردد.
– با پیمانکاران جزء، که صاحبکار یا کارفرما هر قسمت از کار را به پیمانکار مناسبی واگذار می کند که آن بخش از کار را با مشخصات معلوم و به قید معلوم انجام دهد و خود، کار پیمانکاران جزء را هماهنگ می کند.
– پیمانکاری کامل، که صاحبکار یا کارفرما، کل کار را به یک پیمانکار اصلی واگذار می کند و پیمانکار مزبور با امکانات خود و یا با استفاده از پیمانکاران جزء کار را به انجام می رساند. به عبارت دیگر کل کار را به مسئولیت خود، با مشخصات مورد نظر و به قیمت معلوم یا تحت شریط مالی مشخصی، به هر روشی که صلاح بداند، انجام می دهد.
پیمانکار شخصی است حقیقی یا حقوقی که انجام خدمات مشخصی را تحت شرایط فنی و مالی معین در مدت زمانی معلوم، به عهده می گیرد.
در کلیه روشهای فوق، فرض بر این است که طرح از پیش آماده شده ای، برای اجرا وجود دارد. امروزه برای اجرای ساختمانها ابداع و به کار گرفته شده اند که اجازه می دهند همزمان با تهیه طرح، کار اجرا نیز آغاز و پیش برده شود. از جمله این روشها، روش اجرای سریع و روش طرح و ساخت یا طرح و اجرا را می توان نام برد.

اصول اجرای طرحهای ساختمانی
برای اجرای موفقیت آمیز هر طرح باید بدانیم :
– چه می خواهیم بسازیم و کم و کیف آن چیست .
– در کجا می خواهیم بسازیم و با چه امکانات و محدودیت هائی روبروئیم.
– کی باید بسازیم .
– با چه مصالحی می خواهیم بسازیم وچگونه می توان این مصالح را فراهم کرد.
– چه تجهیزاتی برای آن مورد نیاز است.
– چه نیروی انسانی باید در این کار مشارکت داشته باشد.
– چه کیفیتی از کار اجرا شده مورد نظر است.
– کیفیت آنچه ساخته می شود، چگونه ارزیابی و از مطلوب بودن آن اطمینان حاصل خواهد گردید.
برای دستیابی به این شناختها، صرفنظر از اینکه کاربه چه صورت انجام می شود و نظارت بر عملیات اجرائی به روال سنتی اعمال می شود یا روال منطقی و هماهنگ با نیازهای امروزی صنعت ساختمان، برای اجرای هر بنای متعارف باید گامهای ششگانه اصلی به شرح زیر برداشته شوند:
گام نخست، آشنایی با کمیت و کیفیت طرح و ویژگیهای آن
گام دوم،آشنائی با محل اجرای طرح
گام سوم، تهیه برنامه زمانبندی اجرا
گام چهارم، شروع عملیات اجرائی و کنترل و بهنگام کردن برنامه
گام پنجم: کنترل کیفیت مستمر
گام ششم: ایمنی،حفاظت و بهداشت کار
شیوه های نظارت بر اجرای طرحهای ساختمانی
طبق تعریفی پذیرفته شده و جهان شمول ، تکنولوژی اجرا ، در مجموع ، بررسی مصالح ، ابزار، ماشینها و روشهای اجرا را در بر می گیرد . ولی « عامل انسانی» در این تعریف ملحوظ نمی شود . طی دو دهه اخیر ، واقعیتهای اجرائی نشان داده اند که نمی توان و نباید تکنولوژی اجرا را جدا از عامل انسانی در نظر گرفت و همچنین همانطور که در مقدمه این فصل اشاره شد ، صنعت ساختمان شاهد دگرگونی و گسترش نقش سنتی دستگاههای نظارت، از قضاوت محدود درباره انطباق کارهای اجرا شده با نقشه ها و مشخصات ، به نقش سازنده تری است که شامل بررسی کل مسیر حرکت و دادن رهنمودهای لازم برای چنان حرکتی است که به تأمین انطباق کار با نقشه ها و مشخصات منتهی می شود.
به روال سنتی، هر طرح، اعم از کوچک یا بزرگ، سه مرحله عمده را در بر میگیرد:
– تهیه طرح
– اجرای طرح
– نظارت بر اجرا
ولی با گسترش سازندگی و در جریان توسعه کشورهای مختلف، با انباشت تجارب جهانی، مشخص گردیده که از لحظه تکوین فکر یک طرح تا عینیت یافتن آن و شروع و ادامه بهره برداداری از طرح، مراحل مختلفی طی می شوند که با توجیه فکر اولیه و بررسی امکان پذیری طرح، با رعایت جنبه های فنی، اقتصادی، زیست محیطی، زیبائی شناسی و اجتماعی، آغاز و در همین چارچوب، پس از گذر از برنامه ریزی، طراحی، اجرا و نظارت بر اجرا، کنترل کیفیت، راه اندازی و بهره برداری، وارسی و خبر نیوشیی نگهداری و حفاظت، و بهسازی، به پایان یافتن عمر مفید طرح منتهی می شود، که این خود، بسته به مورد تخریب، یا پیاده کردن، را ایجاب می نماید.
برای بهره برداری از این تجارب انباشته شده، ابتدا کوشش به عمل آمد که این مراحل را در همان تقسیم بندی سنتی سه مرحله ای خلاصه کنند و به این ترتیب، در بهترین حالات، بررسی امکان پذیری، برنامه ریزی و تهیه طرح به طراح، اجرا به سازنده و نظارت بر اجرا و کنترل کیفیت، به دستگاه نظارت محوّل گردید و مسئله توجیه فکر اولیه در بدو امر و شروع و ادامه بهره برداری پس از اجرای طرح به سکوت برگزار شد.
با این طرز تلقی از تهیه و اجرای طرح، در حال حاضر، بطور عمده طراحان بطور مستقل به مسائل طراحی، اجرا کنندگان راسا ً به حل و فصل مشکلات کار اجرا و دستگاههای نظارت، منحصرا ً به کنترل انطباق اجرا با نقشه ها و مشخصات فنی و کنترل کیفیت می پردازند و کمتر به حیطه مسئولیت و کار یکدیگر وارد می شوند. البته، به دلیل ضرورت های ملموس، مرزها به این صورت واضح و مشخص رعایت نمی شوند ولی وجهه غالب این است. به این ترتیب، وقتی اجرای طرحی مورد نظر باشد، کارفرما، بررسی امکان پذیری و در صورت مثبت بودن نتایج بررسی ها، تهیه طرح را به مهندس مشاور واگذار می کند مهندس مشاور به عنوان طراح، با اتکا به نظر و امکانات خود و فارغ از امکانات، محدودیت ها، قدرت ها و ضعف های اجرا کننده، طرح را تهیه
می نماید. طرح به اجرا گذاشته می شود و سازنده، ناچار است که امکانات خود را با طرح تهیه شده هماهنگ سازد، که گاه خالی از اشکال نیست و لذا بازبینی طرح ضرورت می یابد. به ناچار، طرح به طراح عودت داده می شود که تغییرات لازم را در ان بدهد و این کار مستلزم صرف وقت و هزینه است. دستگاه نظارت نیز فارغ از سوابق امر، بدون وارد شدن در مقولات دیگر، کوشش میکند که انطباق کار با نقشه ها، کیفیت مصالح و کار انجام شده را کنترل نماید.
در این شکل طرح و اجرا، که اشخاص حقیقی یا حقوقی و سازمان های ذی ربط مستقل از هم کار می کنند، در بهترین حالات:
– طراح بر مبنای مفروضات ذهنی خود در مورد مصالح، ابزار، ماشین آلات، روش اجرا و نیروی انسانی، امکانات سازنده و شرایط اجرا، کوشش می کند که در انطباق هر چه بیشتر با خواستهای کار فرما، ولی بدون وارد شدن در ماهیت آنها، تمام عوامل عمده مؤثر در طرح را بررسی کرده و ضمن مطالعه تمام راههای کاهش هزینه، طرح و مشخصات فنی مربوطه را چنان تهیه کند که بدون خدشه دار شدن یا تقلیل قابلیت بهره برداری، اجرای طرح، حداقل هزینه را در برداشته باشد.
– اجرا کننده بر حسب وظیفه سعی می کند که طرح رابر مبنای نقشه ها و مشخصات فنی، بسازد و مسئولیت او به اجرای کار طبق نقشه هاو مشخصات، در زمانی مشخص و معمولا ً با هزینه ای مشخص، محدود می شود و در محدوده مسئولیت خود به مدیریت« زمان» و « سرمایه» می پردازد ولی به
« مدیریت کیفیت» کاری ندارد، بدون اینکه به تأمین کیفیت مطلوب بی توجه باشد.
– دستگاه نظارت در حکم شاخص و انطباق کار با نقشه ها و مشخصات، مسئولیت کنترل کیفیت مصالح و کار انجام شده را به عهده دارد و انجام کار بر طبق برنامه زمانبندی را پی گیری می کند و هرگاه عدم انطباق با برنامه، عدول از مشخصات و یا تنزل کیفیتی را مشاهده کرد، واکنش نشان می دهد و در واقع نقش دستگاه نظارت در بهترین حالات، نظیر نقش یک داور در یک مسابقه ورزشی است که به محض مشاهده کوچکترین خطائی، سوتش را به صدا در می آورد و مسیر بازی را اصلاح می کند.
در واقع، در موقع برگزاری مسابقه، دو نفر بطور ویژه بازی را زیر نظر دارند: داور و مربی تیم. این دو نفر هر دو بدقت خطاها را احصا می کنند، ولی به دو منظور متفاوت و هر یک از دیدگاه مخصوص به خود. طرز تلقی این دو نفر از بازی و ماهیت کار آنها با هم متفاوت است:
داور بر حسب وظیفه، فقط به بازی در حال انجام توجه دارد و خطاها را به این منظور می گیرد که مانع خروج بازی از مسیر صحیح خود گردد و در این رهگذر، اگر خطا بزرگ باشد، به جریمه و پنالتی هم متوسل می شود. او در مورد بازی های بعدی و مسائلی نظیر تغییر و تحول آتی تیم و آموزش به منظور ارتقای کیفیت بازیهای بعدی مسئولیتی ندارد.
مربی، علاوه بر سهمی که در آماده کردن تیم برای بازی داشته، در عین حال که در طی بازی در حال انجام، با اتکا به شناخت قبلی خود از تیم، با دادن رهنمودهای به جا، کیفیت بازی را ارتقا می بخشد، با احساس مسئولیت در مورد تغییر و تحول آتی تیم و بهبود کیفیت بازیهای بعدی، به تجزیه و تحلیل خطاها می پردازد و افراد تیم را آموزش می دهد.
نقش دستگاه نظارت، وقتی که با طرز تلقی « داور» با مسائل کارگاه مواجه شود، با اندک بی دقتی، و زیاده روی در پنالتی می تواند به نقش « ژاندارم »، که در پی یافتن و تنبیه خطا کاران است، تبدیل شود که در کار اجرا نقشی بسیار نامطلوب است و متأسفانه مصادیق آن در کارگاهها کم نیستند. در چنین کارگاههایی، گاه روابط دستگاه نظارت و سازنده، تا حد بازی « دزد و ژاندارم » تنزل می کند.
وقتی تهیه طرح و اجرای آن در چارچوب چنین روابطی صورت پذیرد، با توجه به ناگزیر بودن وجود تفاوتهایی بین مفروضات ذهنی اولیه و شرایط عینی موجود در موقع اجرا، محتمل است که پس از شروع اجرا، نیازهای اجرائی، تغییراتی را در طرح و مشخصات فنی ایجاب نمایند و یا به منظور تقلیل هزینه های اجرائی و هزینه های کنترل کیفیت و نگهداشتن جمع هزینه ها در محدوده اعتبار و منابع مالی اختصاص یافته به طرح، حک و اصلاحاتی در طرح ضرورت یابد. همچنین احتمال دارد که نتایج کنترل کیفیت رضایت بخش نباشند، بازبینی طرح توسط طراح ضرورت یابد واگر کیفیت از حدی نازلتر بود، به تخریب قسمتهای نا مطلوب بیانجامد. بدیهی است که انجام این تغییرات، حک و اصلاح ها و بازبینی و تخریب احتمالی، نیازمند زمان است و چون سازمان های مختلف، هرچند به موازات هم، ولی جدا از هم کار میکنند، به عنوان قاعده و نه استثناء خدمات هر یک از آنها با خدمات سایرین تداخل پیدا می کند و زمان اجرا و در نتیجه هزینه های اجرائی افزایش می یابند.
شتابان شدن توسعه، به دلیل پیچیده تر شدن طرحها وافزایش احتمال بیش از پیش تداخل کارهای مختلف با هم، این شکل طرح و اجراء را برنمی تابد.
با افزایش اهمیت عامل زمان در تهیه و اجرا ی طرحها و بنابر ضرورت اتمام هر جه سریعتر کارها، از مدتی پیش، به تدریج طراح، سازنده و ناظر، به طور طبیعی در حیطه مسئولیت یکدیگر وارد شدند و با توافق ضمنی طرفین، به منظور کم کردن وقتهای تلف شده برای رفت و برگشت اطلاعات، به همکاری با همدیگر پرداختند. رشد فزاینده این همکاریها، که بر حسب ضرورت انجام می گرفت، نشان داد که برای کم کردن مدت زمان اتمام طرحها، با عنایت به اینکه هدف نهائی تهیه هر طرحی اجرا است و زمان گران ترین اقلام مصرفی در کارگاهها است، بهتر است طراح در ارتباط با سازنده و با شناخت امکانات و محدودیت های وی به تهیه طرح بپردازد. به علاوه نظر به اینکه در نهایت امر، مسئولیت انطباق کار اجرا شده با کیفیات مورد نظر، به عهده سازنده است، ارجح است که سازنده علاوه بر « مدیریت زمان » و « مدیریت سرمایه » به « مدیریت کیفیت» نیز همت گمارد، دستگاه نظارت نیز از محدوده تنگ فعلی، پا فراتر نهاده و فقط به کنترل برخی مصالح و کار تمام شده اکتفا نکند بلکه به کنترل مستمر کیفیت در تمام مسیر و بررسی تمام عوامل مؤثر در کیفیت، اعم از مصالح، وسائل، تجهیزات و ماشین آلات، نیروی انسانی و روشهای اجرا بپردازد و از این طریق، احتمال عدم موفقیت سازنده در دستیابی به کیفیت مورد نظر را به حداقل برساند. به عبارت دیگر ناظر از حالت داور مسابقه خارج شده و نقش مربی تیم را عهده دار شود. با آغاز حرکت در این راستا، مشخص گردید که علاوه بر افرادی که در محل اجرای کار حضور فیزیکی دارند و در سرعت و کیفیت اجرا مؤثرند، عده ای دیگر نیز، که اغلب تعدادشان بیشتر از تعداد افراد حاضر در محل اجرای کار است، در سر و سامان گرفتن کار اجرا سهیم اند و بهبود کیفیت کار آنان هم باید پیگیری شود.
از جمله این افراد می توان مسئولان تأمین منابع مالی، مدیران، برنامه ریزان، متصدیان تدارکات و ترخیص کالا را نام برد.
این مفاهیم اول بار در اجرای نیروگاههای هسته ای به کار گرفته شدند و سپس، کوشش به عمل آمد که به سایر موارد تعمیم داده شوند. این کوششها منجر به شکل گرفتن روش « تضمین کیفیت » در امر اجرا شدند.
حرکت دراین جهت ضرورت زمان است، باید این ضرورت را شناخت و برای تحقق یافتن آن کوشید.

فهرست مطالب کارآموزی :
آشنایی با محل کارآموزی
ارزیابی بخشهای مرتبط
اصول اجرای طرح های ساختمانی
اجرای بتنی
مزایای ساختمان بتنی
قسمتهای مختلف ساختمان بتنی
بتن ریزی ستون و سقف
اجرای پله
نما سازی و دیوار چینی
عایق کاری
اندود
نماسازی سیمانی
اتصالات به وسیله جوشکاری
نمونه عکس
نتایج و پیشنهادات