پاورپوینت پیرامون بیمه

این پاورپوینت به بررسی مفهوم بیمه، تاریخچه آن و انواع بیمه‌ های اجتماعی و بازرگانی می‌ پردازد. همچنین شرکت‌ های بیمه فعال در ایران و نقش بیمه در تأمین امنیت مالی و اجتماعی جامعه مورد بحث قرار گرفته است.

مقدمه:

بیمه به عنوان یکی از ابزارهای مهم مدیریت ریسک و تأمین امنیت مالی، نقش حیاتی در اقتصاد جوامع مدرن ایفا می‌ کند. از زمان شکل‌ گیری ابتدایی آن در سده‌های گذشته تا به امروز، بیمه به عنوان یک سیستم حمایتی برای مقابله با خطرات و جبران خسارت‌ ها توسعه یافته است. با گسترش فعالیت‌ های اقتصادی و افزایش نیاز به محافظت از دارایی‌ها و افراد، انواع مختلفی از بیمه‌ ها پدید آمده‌اند که هر کدام در شرایط خاص خود به کار می‌روند.

در این پاورپوینت، ابتدا به تعریف بیمه و ریشه‌ های لغوی آن پرداخته می‌شود. سپس، تاریخچه شکل‌ گیری بیمه در جهان و ورود آن به ایران مورد بررسی قرار می‌گیرد. اهمیت بیمه در تأمین امنیت مالی و اجتماعی، به ویژه در قالب بیمه‌های اجتماعی و بازرگانی، توضیح داده شده و نقش دولت و بخش خصوصی در توسعه این صنعت بیان می‌شود. همچنین به انواع بیمه‌ های موجود در ایران اشاره شده و شرکت‌ های بیمه فعال در این زمینه معرفی می‌شوند.

تعریف واژه بیمه:

واژه بیمه که در زبان فرانسه assurance و در زبان انگلیسی insurance نامیده می شود، ظاهراً به کلام فارسی شباهت دارد ولی معلوم نیست از چه تاریخی مصطلح شده و غرض از استعمال آن چه بوده است.

لغت شناسان معتقدند که واژه های انگلیسی و فرانسه از ریشه لاتینی securus که به معنای اطمینان است گرفته شده و علاوه بر عقد بیمه در معانی تضمین، تأمین، اعتماد یا اطمینان به کار رفته است. واژه بیمه در اغلب زبان های دیگر نیز از همین ریشه مشتق شده است.

در حالی که تصور نمی رود که واژه «بیمه» در فارسی خود از ریشه های عربی، ترکی، عبرانی، یونانی، روسی یا لاتین باشد، گو اینکه واژه های بسیاری در زبان فارسی از این زبان ها گرفته شده، با این همه، به نظر می رسد که ریشه اصلی همان «بیم» است زیرا عامل اساسی انعقاد عقد بیمه، ترس و گریز از خطر است.

تاریخچه بیمه:

هر چند که عملیات بیمه گری قدمتی چند هزار ساله دارد چنانکه در کتیبه های ایران باستان نیز موجود است، اما بیمه به شکل امروزی از سده چهاردهم میلادی به وجود آمد و اولین نوع بیمه هم بیمه های باربری دریایی بود. بعد از آتش سوزی مهیب لندن نیز، بیمه آتش سوزی به فکر اندیشمندان رسید.
پس از آن در قرن هفدهم میلادی، در قهوه خانه ای در لندن به نام لویدز که محل ملاقات تجار بود، قرارداد های بیمه ای شکل گرفت و به همین ترتیب انواع مختلف بیمه ای به سراسر دنیا نفوذ کرد. به طوری که امروزه بسیاری از خطرات پیش روی بشر توسط بیمه نامه ها با عناوین مختلف تحت پوشش قرار می گیرد.

در سال 1310 هجری شمسی نیز فعالیت جدی ایران در زمینه بیمه با تصویب قانون ثبت شرکت ها در ایران شروع شد. متعاقب تصویب این قانون، بسیاری از شرکت های بیمه خارجی از جمله گستراخ، آلیانس، ایگل استار، یورکشایر، رویال، ویکتوریا، ناسیونال سویس، فنیکس، اتحادالوطنی و … به تأسیس شعبه یا نمایندگی در ایران پرداختند.

پس از آن در شانزدهم شهریور ماه 1314 شرکت سهامی بیمه ایران با سرمایه اولیه 20 میلیون ریال تأسیس شد. دو سال پس از تأسیس شرکت سهامی بیمه ایران یعنی در سال 1316، «قانون بیمه» در 36 ماده تدوین شد و به تصویب مجلس شورای ملی رسید. نخستین شرکت بیمه خصوصی ایران به نام «بیمه شرق» در سال 1329 خورشیدی تأسیس شد
پس از آن نیز شرکت های بیمه خصوصی دیگر به نام های آریا، پارس، ملی، آسیا، البرز و امید تأسیس شدند که تعدد شرکت های بیمه، ضرورت اعمال نظارت بیشتر دولت بر این صنعت و تدوین اصول و ضوابط استاندارد برای فعالیت های بیمه ای به منظور حفظ حقوق بیمه گذاران و بیمه شدگان احساس می شد.

به همین دلیل در سال 1350 «بیمه مرکزی ایران» به منظور تحقق هدفهای فوق تأسیس شد. در ماده یک قانون تأسیس بیمه مرکزی ایران و بیمه گری چنین آمده است: «به منظور تنظیم و تعمیم و هدایت امر بیمه در ایران و حمایت از بیمه گذاران و بیمه شدگان و صاحبان حقوق آنها، همچنین به منظور اعمال نظارت دولت بر این فعالیت، موسسه ای به نام بیمه مرکزی ایران طبق این قانون به صورت شرکت سهامی تأسیس می گردد.»

بیمه مرکزی ایران مستقیماً فعالیت بیمه ای نمی کند و بنابراین رقیبی برای موسسات بیمه کشور نیست. تأسیس بیمه مرکزی ایران، قوام بیشتری به صنعت بیمه کشور داد و از آن پس «شورای عالی بیمه» که یکی از ارکان بیمه مرکزی ایران است ضوابط و مقررات مختلفی در زمینه نحوه اجرای عملیات بیمه ای در کشور و نرخ و شرایط انواع بیمه نامه ها تصویب کرد.

موسسات بیمه کشور تا قبل از پیروزی انقلاب اسلامی با ترکیبی از یک شرکت دولتی، دوازده شرکت بیمه خصوصی و دو موسسه بیمه خارجی به صورت نمایندگی در سطح کشور فعالیت می کردند. در چهارم تیر 1358 بنا بر تصمیم شورای انقلاب دوازده شرکت خصوصی، ملی اعلام شدند و پروانه فعالیت دو نمایندگی خارجی بیمه نیز لغو گردید.

. بدین ترتیب بر اساس مقررات قانون ملی شدن موسسات بیمه و موسسات اعتباری، تصدی امر بیمه و اداره دوازده شرکت بیمه ملی شده به دولت واگذار شد و با تصویب قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران در 24 آبان 1358 که طی آن نظام اقتصادی کشور به سه بخش دولتی، تعاونی و خصوصی تقسیم گردید، صنعت بیمه در جوار شماری از صنایع مهم به صورت مالکیت عمومی در بخش دولتی در اختیار دولت قرار گرفت.