پاورپوینت نقد مدرسه ایرانشهر به تحلیل معماری و طراحی مدرسه ایرانشهر یزد، اثر آندره گدار، می پردازد. این نقد شامل بررسی سازماندهی فضایی، نمای ساختمان، و ارتباط میان فضاهای باز و بسته در این بنا است.
مقدمه:
مدرسه ایرانشهر یزد، طراحی شده توسط آندره گدار در سال 1313، نمونه‌ای از ترکیب معماری سنتی و مدرن در ایران است. این پاورپوینت به بررسی دقیق و تحلیلی از این بنا می‌پردازد و نقاط قوت و ضعف طراحی آن را از منظر معماری و کاربری فضای آموزشی مورد نقد قرار می‌دهد. ساختمان مدرسه با نمای آجری زرد رنگ، طراحی منحصر به فردی دارد که شامل فضاهای آموزشی و اداری متعددی است که به شکلی منظم در اطراف حیاط مرکزی قرار گرفته‌اند.
در این نقد، به بررسی سازماندهی فضایی مدرسه، چگونگی بهره‌برداری از نور طبیعی و تهویه، و تأثیر تغییرات ایجاد شده در طول زمان پرداخته شده است. همچنین، چالش‌هایی مانند عدم توجه به طراحی مناسب حیاط‌ها و تأثیر این موارد بر فضای آموزشی مورد بررسی قرار گرفته‌اند. با ارائه پیشنهاداتی برای بهبود، این پاورپوینت به تحلیل دقیق‌تر عناصر معمارانه و کارکردی مدرسه می پردازد.
مدرسه ایرانشهر
ساختمان ایرانشهر، یک طبقه با نمای آجر زرد رنگ، به شکل نیم‌حلقه در میان بستر طرح قرار گرفته است. کلاس‌های درس، اتاق‌های اداری و کتابخانه در تراز همکف و پشت رواق‌های حیاط اصلی جای گرفته‌اند، در حالی که زیرزمین به آزمایشگاه‌های مدرسه اختصاص داده شده است.
این مدرسه با داشتن کلاس‌های درس، فضاهای کمک آموزشی مانند کتابخانه و آزمایشگاه، و حیاط وسیع، نمونه‌ای از مدارس جدید و هماهنگ با تحولات نظام آموزشی کشور در دهه‌های ابتدایی این قرن به‌شمار می‌آید. در طول زمان، تغییراتی نظیر اضافه شدن ورودی‌های شمالی و جنوبی، ساخت بنایی در شمال بستر طرح، و الحاق پلکان و حیاط فرونشسته‌ای در جنوب غربی ساختمان برای دسترسی به زیرزمین ایجاد شده است.
سازماندهی فضایی
فضاهای بسته در این مدرسه به شکل نیم‌حلقه‌ای در سمت جنوب زمین و در میان فضای باز قرار گرفته‌اند. این نحوه استقرار باعث ایجاد یک حیاط بزرگ در سمت شمال و فضاهای باز کوچکتری در شرق، غرب، و جنوب ساختمان شده است. به این ترتیب، ساختمان مدرسه از چهار طرف با فضای باز همنشین است. این طراحی دو اثر مهم بر طرح دارد: اول اینکه فضاهای بسته به صورت “دورو” یا “دولایه” ساخته شده‌اند که امکان بهره‌برداری از فضاهای باز پشتی و جلویی را به‌طور همزمان فراهم می‌کند.
دومین تأثیر این طراحی، ایجاد امکان گردش در اطراف ساختمان و تماشای آن از زوایای مختلف است. این سازماندهی نه تنها امکانات عملکردی مناسبی برای طراحی فضاهای بسته و باز فراهم می‌آورد، بلکه امکان توزیع مناسب فضاهای کار و فعالیت را در لایه‌های مختلف ساختمان ایجاد می‌کند. بدین ترتیب، می‌توان از مزایای نور طبیعی و تهویه به بهترین شکل ممکن بهره برد.
مدرسه یک بنای یک‌طبقه است که زیرزمین بزرگی نیز دارد. بخش جنوبی آن به شکل مستطیلی کشیده در امتداد شرق به غرب است که سالن اجتماعات و کلاس‌های درس را در خود جای می‌دهد و بدنه اصلی ساختمان را تشکیل می‌دهد. دو بازوی شرقی و غربی که به انتهای این بدنه متصل شده‌اند، فضاهای اداری، سالن کوچک و کتابخانه را در خود جای می‌دهند.
در بدنه اصلی، دو راهروی طولی به شکل رواق در شمال و جنوب قرار گرفته‌اند که کلاس‌های درس را احاطه کرده‌اند. این راهروها و ردیف کلاس‌های میان آن‌ها توسط بخشی میانی قطع شده‌اند که ارتفاعی بلندتر از طرفین دارد. در این بخش، تالار اجتماعات در سمت شمال (رو به حیاط اصلی) و رواق ورودی در سمت جنوب واقع شده است.
در طرح اولیه، دو ورودی از سمت جنوب در نظر گرفته شده است. ورودی اصلی بر محور شمالی-جنوبی ساختمان و در مقابل رواق تالار اجتماعات قرار دارد. این ورودی به همراه راهروهای چپ و راست رواق میانی، دسترسی به کلاس‌ها و دیگر بخش‌های مدرسه را ممکن می‌سازد. همچنین، ورودی دیگری در سمت شرقی دیوار جنوبی ساختمان وجود دارد.
همنشینی مدرسه با حیاط ها از چند منظر قابل بررسی است. نخست، حیاط اصلی مدرسه بخش قابل توجهی از زمین (حدود 55٪) را به خود اختصاص داده است. با اینکه پیرامون این حیاط بزرگ رواق‌هایی قرار داده شده‌اند که دید به حیاط را ممکن می‌سازند، اما فقدان طرحی برای حیاط‌سازی و خالی ماندن آن نشان‌دهنده کم‌اعتباری حیاط است. دوم، فضاهای اصلی مانند کلاس‌های درس و اتاق‌های بازوی شرقی و غربی که می‌توانستند به حیاط اصلی متوجه باشند و به آن اعتبار ببخشند، رو به حیاط‌های کوچک و باریک اطراف دارند، که این امر نیز از اهمیت حیاط اصلی کاسته است.
فرمت فایل: پاورپوینت
تعداد صفحات: 20
مطالب مرتبط