مقاله روان شناسان ورزش چه می کنند؟

ددانلود مقاله روان شناسان ورزش چه می کنند تحقیق مقالات روان شناسی ورزش مقالات روان شناسی ورزشی مقاله روان شناسی ورزشی مقاله روانشناسی ورزش روانشناسان ورزش انجمن روانشناسان ورزشی ایران روانشناسان ورزشی ورزش از دیدگاه روانشناسان تحقیق روانشناسی ورزشی دانلود رایگان تحقیق روانشناسی ورزش دانلود تحقیق روانشناسی ورزشی

روان شناسان ورزش چه می کنند؟
سالهای زیادی بود که روان شناسان ورزش احترام زیادی را به دست نیاورده بودند. چرا؟ به گفتۀ دکتر بروس اجیل وی، از پیشگامان روان شناسی ورزش،«مشکل این بوده است که ما بسیاری شارلاتان، بسیاری فریب کار، و بسیاری مردم داشتیم که چیزهای بسیار زیادی را نوید می دادند.» نمونه های زیادی را می توان برشمرد. در سالهای ۱۹۶۰ چنین شایع شد که آزمونهای شخصیت پیش بینی خواهند کرد که چه کسی قهرمان ورزشی خواهد شد. شگفت نیست که این نویدها جامۀ عمل نپوشیدند. در سالهای ۱۹۷۰ معلوم شد که این آزمونها در بهترین وضع خود گمراه کننده و در بدترین وضع، فریب آمیزند. برای نمونه، روان پزشکی در سان دیه گو(San Diego ) از آزمون شخصیت استفاده کرد و نتیجه گرفت که ورزشکاران تیم فوتبال سان دیه گو چارجرز(San Diego Chargers) براساس موقعیتشان در تیم با کلیشه های شخصیتی معینی هماهنگی دارند. ادعاهای مربوط به افزایش عملکرد از زمینه های گوناگون عنوان شدند، از جمله
دید سنجی(تقویت بینایی و بهینگی واکنش زمانی) و کسب و کار- تجارت (الگوگیری به کمک مشاهدۀ فعالیتهای ورزشی از طریق ویدئو، یا بهینگی انگیزش با استفاده از نوارهای ضبط صوت). پژوهشهای علمی به ندرت این چنین ادعاهایی را حمایت می کنند. شگفت نیست که اعتبار روان شناسان ورزش، به طور کلی، و روان شناسان ورزش بویژه، مورد سؤال بودند.

اما، در سال های اخیر زمینۀ روان شناسان ورزش به علم رفتاری درخور توجه و زمینه ای برای فعالیت
حرفه ای مبدل شده است. روان شناسان ورزش به عنوان حرفه ای شناخته شده است، که نیازمند خبرگی و آموزش شایان توجه در روان شناسی و علوم ورزش است. پذیرش روان شناسان ورزش با به رسمیت شناختن آن توسط انجمن روانشناسی آمریکا در سال ۱۹۸۴، اعتبار دانشگاهی یافت. فزون بر آن، روان شناسان ورزش با انتشار نشریه های علمی معتبر، (که بدون آنها امکان نوشتن کتاب های درسی دربارۀ روان شناسی ورزش نبود)، به جایگاه والاتری دست یافت. تشکیل سازمان های حرفه ای به دانشمندان ورزش فرصت داد تا
ایده های خود را مبادله، یافته های پژوهشی را رد و بدل، و در راه مسیرهای مهیج و تازه همکاری کنند. در تابستان ۱۹۸۲ کمیتۀ المپیک ایالات متحده ده روان شناس ورزش را به مرکز فعالیت خود در کلورادو اسپرینگ در ایالت کلورادو دعوت کرد تا «بررسی کنند که چگونه روان شناسی ورزش می تواند بخشی از طرح های کمیتۀ المپیک برای برنامۀ جامع پزشک ورزش ها شود. » در المپیک های تابستان و زمستان ۱۹۸۴، یک روان شناس ورزشی برای تقریباً هر تیم المپیک آمریکایی تعیین شد. روان شناسان ورزش
سال های بسیاری است که با ورزشکاران غیر حرفه ای در کانادا و اروپا کار می کنند. اکنون بسیاری کشورها روان شناسان ورزش تمام وقتی را برای سازمان های ملی ورزشی خود استخدام می کنند. اما با وجود این تحول، بحران هویتی پیش آمده و پرسش هایی را عنوان کرده است که «ما که هستیم؟»، و «رسالت ما چیست؟»

تلاش برای هویت، شناخت و احترام، تلاشی سالم بوده است. دانشمندان و دست اندرکاران ورزش همگی دارای یک هدف هستند: نگره های (تئوریهای) رفتاری در ورزش ارائه و آزمون کنند، تلاش کنند تا عوامل روانی حاکم بر ورزش و تمرین ورزشی و رهبری مؤثر را تبیین کنند. این کار با اجرای پژوهش های میدانی، مشاوره با مربیان ورزش و همکاری مستقیم با رقابت کنندگان ورزشی انجام می گیرد. اما مشکل مربوط به آئین نامه بوده است.

در حالی که جایگاه شخص به عنوان یک پزشک یا یک استاد دانشگاه را می توان به روشنی بر اساس به دست آوردن مدرکی دانشگاهی تعیین کرد، از هویت یک روان شناس ورزش کمتر می توان مطمئن بود. بسیاری از حرفه ها تلاس می کنند تا کنترلی کیفی بر افرادی داشته باشند که مدعی تخصص یا داشتن تجربه در زمینۀ معینی هستند، تا اعتبار علم مربوطه افزایش یابد و از فعالیت های فریب آمیز جلوگیری کنند. یک راه برای اطمینان از استفادۀ درست از فنون این است که توسط گونه ای پروانه یا گواهینامه ادعای شخصی کارشناسان را جنبه ای قانونی دهند. پیشنهاد شده است که نقش هایی را که یک
روان شناس ورزش بازی می کند، تعریف کنند، و تجربه های عملی و تربیتی پیش نیاز وارد شدن به فعالیت حرفه ای را مشخص کنند.

شاید معماری تعریف کردن یک روان شناس ورزش آنچنان هم در نتیجۀ آیین نامه نیست (اگر چه این امر نگرانی عمده ای را در این زمینه دامن زده است)، بلکه در نتیجۀ وظایف گوناگونی است که یک روان شناس ورزش انجام می دهد. بنا به پیشنهادی، « روان شناسی ورزش توسط آن چه که یک روان شناس ورزش انجام می دهد، تعریف می شود.» در اینجا به نقش های گوناگونی که روان شناس ورزش ایفا می کند
می پردازیم.

کمیتۀ المپیک ایالات متحده رهیافتی برای بررسی نقش های روان شناس ورزش ارائه کرده است. کمیتۀ مشورتی روان شناسی ورزش کمیتۀ المپیک ایالات متحده در جلسه ای در اگوست ۱۹۸۲ در کلرادواسپرینگ، کلرادو، خدمات روان شناسان ورزش را به سه شاخۀ وسیع تقسیم بندی کرد: خدمات بالینی، خدمات تربیتی (آموزشی) و خدمات پژوهشی.

–
خدمات بالینی
این ناحیه در بردارندۀ کمکی به ورزشکارانی است که دارای مسائل عاطفی شدید هستند (برای نمونه افسردگی، بی اشتهایی، و هراس) و نیازمند معالجه در دوره ای درازمدت می باشند. اگر چه قوانین مربوطه در بین دولتها و کشورهای گوناگون است، اشخاص نمی توانند اقدام به روان شناسی ورزش بالینی کنند مگر اینکه در انجمن ملی روان شناسی، روان پزشکی یا بالینی عضویت کامل داشته باشند، دارای پروانه فعالیت مشاوره بالینی باشند، و دربارۀ افراد حرفه ای، اگر چه جنبۀ قانونی ندارد، باید دلایلی برای آمادگی علمی در علوم ورزشی ارائه دهند.

–

فهرست

روان شناسان ورزش چه می کنند؟. ۱

خدمات بالینی.. ۳

خدمات آموزشی.. ۳

خدمات پژوهشی.. ۴

تاریخچۀ مختصر روان شناسی ورزش… ۶

ترس از شکست و موفقیت.. ۱۱

ترس از شکست.. ۱۱

ترس از موفقیت.. ۱۴

ورزشکاران سیاه پوست.. ۱۵