بسپارها (پلیمرها)
مقدمه:
از دیدگاه شیمیایی، بسپارها (پلیمرها) مولکولهایی با زنجیره بلند و وزن مولکولی بسیار زیاد (معمولاً در حد صدها هزار) هستند. به همین دلیل اصطلاح ماکرومولکولها برای ارجاع به مواد پلیمری بکار میرود. متون تجاری گاهی به بسپارها بصورت رزین ارجاع میدهند. این اصطلاح قدیمی به قبل از زمان درک ساختار شیمیایی زنجیرههای بلند برمیگردد.
بشر برای دستیابی به مواد جدید، با استفاده از مواد آلی (عمدتاً هیدروکربنها) موجود در طبیعت به تولید مواد مصنوعی نایل شد. این مواد عمدتاً شامل عنصر کربن، هیدروژن، اکسیژن، نیتروژن و گوگرد بوده و به نام مواد بسپاری یا پلیمری معروف هستند. مواد بسپاری کاربردهای گستردهای، از جمله در ساخت وسایل خانگی، اسباب بازیها، بستهبندیها، کیف و چمدان، کفش, میز و صندلی، شلنگها و لولههای انتقال آب و گاز، مواد پوششی به عنوان رنگها برای حفاظت از خوردگی و زینتی, تایرهای خودرو و بالاخره به عنوان بسپارهای مهندسی با استحکام زیاد حتی در دماهای نسبتاً کم یا بالا در ساخت اجزایی از ماشین آلات، دارند.
–
فهرست مطالب:
مقدمه
خواص بسپارها
ساختار بسپارها
خواص مکانیکی
تقسیم بندی پلیمرها از نظر خواص
پلاستیکها
توموپلاستها
الاستومرها
ترموسیتینگها
فرایند پلیمریزاسیون
انواع پلیمرها
پلیمریزاسیون افزایشی
کائوچو
کائوچوی طبیعی
کائوچوی مصنوعی
پلیمریزاسیون تراکمی
نایلون
پلیمریزاسیون اشتراکی (کوپلیمریزاسیون)
پلی اتیلن
تاریخچه تولید پلی اتیلن
انواع پلی اتیلن
کاربرد لولههای پلی اتیلنی
فرمت فایل: WORD
تعداد صفحات: 11
مطالب مرتبط