این تحقیق در مورد عفونت و بیماری های گوش می باشد و به طور کامل ، به بررسی بیماری های مرتبط با گوش پرداخته و روش های پیشگیری و درمان آن ها را معرفی می نماید.
مقدمه
گوش از سه قسمت تشکیل شده است. گوش خارجی ، گوش میانی و گوش داخلی .
گوش خارجی شامل مجرای گوش و لاله گوش است. حد فاصل گوش خارجی و گوش میانی پرده صماخ قرار دارد که با سه استخوانچه متصل به آن ، وظیفه انتقال ارتعاشات صوتی را از گوش خارجی به گوش داخلی بر عهده دارد. گوش داخلی دارای اجزایی جهت شنوایی و حفظ تعادل میباشد. گوش عضو بسیار حساسی است و وارد شدن هر گونه جسم خارجی به آن منجر به عفونت و التهاب گوش خواهد شد.
عفونت حاد گوش مياني (AOM):
اگر شما با هواپيما پرواز كرده يا با قطار در تونلي عميق سفر كرده باشيد يا با آسانسور ساختماني بلند به سرعت فرود آمده باشيد شايد به خاطر داشته باشيد كه در گوش خود احساس فشار مي كرديد .
اين به خاطر آن بوده است كه راه لوله اي كوچك به نام شيپور استاش Eustachian tube كه پشت پرده ي گوش مياني ( در صندوق صماخ ) قرار دارد به گلو بسته يا مسدود مي شود . شيپور استاش درست زير بيني در محوطه گلو به بيني باز مي شود و وظيفه آن برقراري تعادل فشار هوا در داخل گوش مياني و جو خارج است . چون شيپور استاش در كودكان كوتاهتر و مستقيم تر از بزرگسالان است راه سرايت عفونت حلق به گوش در دوران كودكي بيشتر است . وقتي اين شيپور در اثر ترشحات مخاطي يا عفونتي مسدود شود گوش راهي براي بيرون ريختن ترشح خود ندارد و محصول التهاب در گوش مياني پشت پرده صماخ انباشته و فشرده مي گردد . و ناچار اين قسمت ملتهب و برآمده مي شود و چه بسا زير فشار چرك بتركد و محتوي خود را خالي كند .
علايم: در كودكان كم سال عفونت گوش مياني كم وبيش شديد تقريبا هميشه همراه عفونت مجاري تنفسي فوقاني است . وقتي سرماخوردگي يا فارنژيت كودك فروكش مي كند و تب او پايين نمي آيد يا آنكه كمي پايين مي آيد و دوباره بازگشته به 39 درجه يا بيشتر مي رسد بايد به AOM شك كرد. در شير خواران علايم آن به اين صورت است كه كودك سرش را از اين سو به آن سو مي چرخاند انگار كه مي خواهد از درد راحت شود يا گوش مبتلا را مي مالد .
اين درد چه كودك بتواند آنرا بيان كند چه نتواند شديد است . كودكان بزرگتر در اين حالت عصباني هستند ، نق مي زند ، نمي خواهد غذا بخورد اما در بعضي موارد كمياب درد چنان كم است كه بدون جلب توجه والدين تمام مي شود در اين موارد پرده صماخ خود به خود پاره مي شود و خطر فراوان دارد.
درمان :معمولا بايد اين بيماري را پيش از آنكه خيلي پيش برود تشخيص داد و آنتي بيوتيك تجويز كرد . تحت نظر پزشك قطره در بيني كودك بريزيد و آنرا خوب به عقب بيني به منطقه گلو – بيني برسانيد تا مخاط را هر چه بيشتر جمع كند و شيپور استاش را باز نگه دارد .
اگر اين درمان موثر نبود ممكن است لازم شود پرده صماخ را بي حسي خفيف كرده و بشكافند و به اصطلاح طبي (( پاراسنتز ))كنند. اين كار سبب خروج چرك گوش مياني مي شود و معمولا بعد اين كار عفونت زود فروكش مي كند ، پرده صماخ التيام يافته و شنوايي آسيبي نمي بيند. اما در بعضي موارد اگر چه عفونت ظاهرا فروكش مي كند، چيزي از آن باقي مي ماند و بيماري مزمن مي شود كه ممكنست سالها طول كشيده و به حس شنوايي آسيب برساند.
فهرست مطالب
مقدمه
عفونت حاد گوش مياني (AOM)
ماستوئيديت
لابيرنتيت
التهاب مجراي خارجي گوش
پارگي پرده گوش
مننژيت
مينير (اختلال گوش داخلي)
وزوز گوش
وزوز گوش ذهني ( سابژكتيو)
وزوز گوش عيني ( ابژكتيو)
كاهش شنوايي هدايتي
كاهش شنوايي در اثر اوتيت مدياي سروز
اوتيت خارجي
اوتيت خارجي حاد
اوتيت خارجي مزمن
عفونت هاي قارچي
تروماهاي گوش خارجي
هماتوم
سرمازدگي لاله گوش
شكستگي هاي مجراي شنوايي خارجي
تروماهاي پرده صماخ و گوش مياني
تروماي گوش مياني
شكستگي هاي استخوان تمپورال
اوتيت حاد مياني
پاتوفیژیولوژی
اوتيت مياني سروز مزمن
اوتيت مياني چركي مزمن
سنگینی گوش
کم شنوایی
صدای گوش
منابع
فرمت فایل: WORD
تعداد صفحات: 65
مطالب مرتبط