دانلود مقاله کارورزی رشته حقوق با عنوان دانلود گزارش کارآموزی وکالت پایه یک دادگستری (تحلیلی بر انعقاد الکترونیکی معاملات) در قالب ورد و قابل ویرایش و در ۵۳ صفحه گرد آوری شده است. در زیر به مختصری از آنچه شما در این فایل دریافت می کنید اشاره شده است.
تحلیلی بر انعقاد الکترونیکی معاملات
چکیده:
انعقاد الکترونیکی عبارت است از انعقاد معامله با استفاده از وسایل ارتباط الکترونیکی، مخصوصا توسط اینترنت. فراهم آوردن مقدمات معامله نظیر معرفی، کالا انجام مذاکرات و نهایتا تبادل ایجاب و قبول در فضایی مستند و در عین حال کم هزینه و کم تشریفات، همچنین امکان انعقاد خودکار معاملات،از مزایای اصلی انعقاد الکترونیکی معاملات در مقایسه با سایر روش های انعقاد می باشد. مقاله حاضر به بررسی انعقاد الکترونیکی معاملات می پردازد. در نتیجه، اعتبار تشکیل الکترونیکی قرارداد، شرایط اساسی لازم برای تشکیل آن، تشکیل خودکار قرارداد توسط برنامه رایانه ای٬ زمان تشکیل الکترونیکی قرارداد و شرایط داخل بسته بندی مورد بررسی قرار گرفته اند. نتیجه این بررسی نشان می دهد که الکترونیکی بودن قرارداد٬ از نظر حقوقی ترجیح محسوب نمی شود: و از این دیدگاه، قراردادی که بصورت الکترونیکی تشکیل شده باشد تفاوتی با سایر انواع قرارداد ندارد. مشکلاتی که در مورد انعقاد٬ شناسایی و اعتبار روش های دیگر معامله وجود دارد در مورد معامله الکترونیکی نیز کم وبیش موجود است.
مقدمه
سیستم اطلاعاتی آنگونه که در بند ((ز)) ماده ۲ قانون تجارت الکترونیکی مصوب ۱۳۸۲ (ق.ت.ال) تعرف شده وسیله ای است که قرارداد الکترونیکی از طریق آن منعقد می شود. اینترنت به عنوان مصداق بارز سیستم اطلاعاتی٬ شایع ترین وسیله انعقاد قرارداد الکترونیکی است. قرارداد الکترونیکی وسیله انجام تجارت الکترونیکی است و از نظر سازمان تجارت جهانی٬ چنین تجارتی شامل داد و ستد محصولات در سیستم اطلاعاتی و یا پرداخت ثمن آن ها در این سیستم است٬ اعم از اینکه آن محصولات بصورت اطلاعات دیجیتالی (نرم افزار) بوده و تحویل آن ها نیز از طریق اینترنت انجام شود و یا اینکه تحویل آن ها خارج از اینترنت باشد. «امروزه تشکیل قرارداد در محیط اینترنت به سه طریق ممکن است به انجام رسد: ۱- تشکیل قرارداد از طریق پست الکترونیک ۲- تشکیل قرارداد از طریق وب سایت یا ۳- تشکیل قرارداد از طریق مبادله الکترونیکی داده ها» منظور از موارد ۱ و ۲ روشن است. اما منظور از تشکیل قرارداد از طریق مبادله الکترونیکی داده هاآن است که شرکت ها و بازرگانانی که معمولا روابط مستمر معاملاتی با یکدیگر دارند٬ پیش از انجام معامله و مبادله به روش الکترونیکی٬ قراردادی را به منظور مبادله الکترونیکی داده ها منعقد می کنند. پس از آن٬ معاملات و مبادلات مستمر خود اعم از سفارش کالا و پرداخت ثمن و غیره را از طریق شبکه جهانی اینترنت و با کمک گرفتن از نرم افزارهایی که بعنوان نایب الکترونیکی عمل می کنند به انجام می رسانند.
پذیرش محصولاتی که بصورت اطلاعات دیجیتالی هستند بعنوان کالای موضوع بیع٬در بعضی از کشورها به سختی انجام شده است. موضع کنوانسیون ملل متحد مربوط به قراردادهای بیع بین المللی کالا مصوب ۱۹۸۰ وین (CISG) در این مورد شفاف نیست. در حقوق ایران٬ مطابق ماده ۳۳۸ قانون مدنی (ق. م)«بیع عبارت است از تملیک عین به عوض معلوم». در نتیجه٬ در نظر گرفتن عینیت برای محصولات دیجیتالی نیازمند بحث و تحقیق علمی خواهد بود. وقتی محصول دیجیتالی در دیسک فشرده قرار گرفته و معامله می شود٬با توجه به عینیت داشتن دیسک٬ با نوعی مسامحه٬از بحث در مورد عینیت داشتن یا نداشتن آن صرفنظر می شود; ولی وقتی محصول دیجیتالی بطور مستقل در اینترنت میان دو طرف معامله منتقل می گردد٬بحث راجع به عینیت آن اجتناب ناپذیر خواهد بود. اگر منظور از عینیت داشتن٬ قابل رویت بودن باشد٬ مسلما چنین محصولاتی٬ اگرچه به کمک دستگاه رایانه٬ ولی قابل رویت و بررسی هستند. این محصولات اگرچه بصورت مجازی٬ ولی قابل مشاهده و معاینه میباشند و مانند منفعت و حق نیستند که کاملا انتزاعی باشند. به این ترتیب٬ در حقوق ایران نیز ایرادی در داد و ستد اینگونه محصولات در قالب بیع نخواهد بود.
بعنوان مثال های ابزار تبادل اطلاعات می توان از شبکه گسترده جهانی، شبکه های داخلی، شبکه های خارجی٬ پست الکترونیک و مبادله کننده الکترونیکی داده ها ( EDI) نام برد. البته٬ تجارت الکترونیکی محدود به تجارت از طریق سیستم اطلاعاتی نیست; از نظر سازمان تجارت جهانی٬تعریف گسترده تجارت الکترونیکی معاملات انجام شده توسط تلفن٬ فکس٬ مانیتور و پرداخت از طریق آن ها و سیستم های الکترونیکی انتقال پول را دربر می گیرد. سیستم اطلاعاتی یک وسیله است؛ همانگونه که تلفن وسیله ای برای مذاکره و انعقاد قرارداد است و همینطور ارسال نامه از طریق پست برای این منظور استفاده می شود.بنابراین٬ برخلاف آنچه بعضی انتظار دارند توسعه فضای مجازی بعید است منجر به پیدایش تئوری های حقوقی جدید یا حقوق جدید برای قراردادهای الکترونیکی گردد. ضمن اینکه برخلاف تصور بسیاری نویسندگان٬ در ارتباط اینترنتی نیز همچنان ارتباط فیزیکی وجود دارد و فضای مجازی فضایی غیر فیزیکی نیست و مسلما اینکه گفته می شود فضای اینترنت فضای مجازی است به معنی آن نیست که آن فضا از مقوله ماده یا انرژی نمی باشد.
همواره در انعقاد قرارداد دو چیز در کنار هم وجود داشته است: ۱) توافق اراده ها٬ ۲) اعلام اراده توسط طرفین٬ بنحوی که انعقاد قرارداد ثابت شود. در مقایسه میان انعقاد قرارداد با توسل به روش های گذشته و انعقاد آن از طریق اینترنت٬ آنچه دچار تحول شده لزوم توافق اراده ها برای انعقاد قرارداد نیست، بلکه اینترنت روش نوینی شده است برای اعلام اراده توسط طرفین قرارداد. روش های سابق نظیر اعلام اراده فعلی (معامله با داد و ستد)٬ شفاهی٬ ثبت قرارداد بر روی کاغذ٬ انعقاد از طریق نامه و معامله تلفنی همچنان در کنار این روش جدید قابل استفاده می باشند.
هر یک از روش های قدیمی و همینطور روش انعقاد الکترونیکی معاملات دارای مزایا و معایبی هستند. در روش مستقیم و چهره به چهره٬ دو طرف معامله یکدیگر را می بیننند٬ در نتیجه٬ در اثر آشنایی نسبی با یکدیگر از وجود شرایط اساسی صحت معاملات که لازمه تشکیل قرارداد است مطمئن می شوند. در طول مذاکره٬ طرفین می توانند از قصد و رضای یکدیگر٬ داشتن و نداشتن اهلیت٬ موضوع معامله و مشروعیت آن اطلاع مناسبی حاصل نموده و اقدام به انعقاد قرارداد نمایند. در روش معامله تلفنی٬ محدودیت های در مقایسه با روش چهره به چهره ایجاد می شود; طرفین مجبورند به گفته های یکدیگر اعتماد کنند و گاهی آهنگ صدا و نظایر آن می تواند در کسب اطلاعات مفید باشد. با این حال٬ احراز شرایط اساسی صحت معاملات٬ مخصوصا احراز اهلیت طرف معامله٬ در مقایسه با معامله بصورت چهره به چهره٬ مشکل تر است. روش معامله از طریق نامه٬ اگرچه امکان اثبات تبادل ایجاب و قبول و در نتیجه انعقاد قرارداد را بدلیل وجود نوشته تسهیل می کند ولی در آن احراز اهلیت طرف مقابل٬ همچنین اطمینان از واقعی بودن هویت او واقعا مشکل است. در روش معامله اینترنتی٬ بسته به اینکه از ارتباط صوتی نظیر خدمات گفتگوی صوتی اینترنتی، ارتباط تصویری نظیر امکانات گفتگوی چهره به چهره الکترونیکی، یا فقط ارتباط نوشتاری نظیر مکاتبه الکترونیکی، استفاده می شود٬ مشکلاتی شبیه به مشکلات سابق وجود خواهد داشت. مزیت قابل ذخیره بودن مذاکرات اعم از اینکه بصورت صوتی٬ تصویری و نوشتاری بوده یا بصورت مجموع آن ها باشد مزیت بزرگی است که در روش معامله اینترنتی وجود دارد؛ اما در هر حال٬ در معامله اینترنتی٬ در اغلب موارد٬ شخص تنها اطلاعاتی را در اختیار دارد که طرف مقابل در اختیارش گذاشته و خود او معمولا امکان معاینه شخصی آن داده ها را ندارد. برای مثال٬ اگر طرف مقابل مجنون یا نابالغ باشد حتی با داشتن امکانات تصویری شاید نتوان عدم اهلیت او برای معامله را تشخیص داد.
۱٫ بررسی اعتبار تشکیل الکترونیکی قرارداد
تشکیل یک قرارداد نیازمند پشت سر گذاشتن مراحلی است. قبل از تکمیل آن مراحل اصل بر عدم تشکیل قرارداد است. اقدامات و تلاش های طرفین تا وقتی که منجر به تشکیل قرارداد نشده و از تشکیل آن اطمینان حاصل نشده است دارای اثر نخواهد بود و نمی تواند منشا حق یا تکلیف قراردادی برای هر یک از طرفین گردد.
فهرست مطالب
مقدمه ۱
۱٫ بررسی اعتبار تشکیل الکترونیکی قرارداد ۵
۱- ۱٫ شرط تشکیل شده بودن قرارداد ۵
۲-۱٫ پیام الکترونیکی دلیل اثبات تشکیل قرار داد ۸
۲٫ شرایط اساسی تشکیل الکترونیکی قراردادها ۱۱
۱-۲ قصد و رضای طرفین ۱۲
۱-۱-۲٫ قرارداد فضولی الکترونیکی ۱۳
۲-۱-۲٫ قرارداد تشریفاتی الکترونیکی ۱۴
۲-۲٫ اهلیت طرفین ۱۶
۳-۲٫ معلوم و معین بودن موضوع معامله ۱۶
۴-۲٫ مشروع بودن جهت معامله ۱۷
۳٫ تشکیل خودکار قرارداد توسط رایانه ۱۷
۱-۳ نیابت رایانه از اصل ساز ۱۸
۲-۳ سیستم رایانه ای بعنوان شخص ۱۹
۴٫ زمان تشکیل الکترونیکی قرارداد ۲۱
۱-۴٫ لزوم توجه به مقتضای ایجاب ۲۲
۲-۴٫ نظریه لحظه اعلام ۲۴
۳-۴٫ نظریه لحظه ارسال ۲۵
۴-۴٫ نظریه لحظه وصول ۲۸
۵-۴٫ موضع حقوق ایران پیرامون زمان تشکیل الکترونیکی قراداد ۳۲
۵٫ شرایط داخل بسته بندی ۴۰
جمع بندی و ملاحظات ۴۴
منابع ۴۸
فرمت فایل: WORD
تعداد صفحات: 53
مطالب مرتبط