دانلود گزارش کارآموزی مدیریت گذرنامه و نظارت بر اماکن عمومی

آشنایی کلی با مکان کار آموزی

مقدمه

اداره کل گذرنامه ناجا

طرح وآموزش

تاریخچه

۱٫سیر تاریخی گذرنامه

۲٫سیر تاریخی گذرنامه در ایران

گذرنامه بر سه قسم است

مدارک لازم جهت اخذ گذرنامه عادی (جدید )

مجموعه بخش نامه ها

وآیین نامه های اماکن

عمومی ناجا

مقدمه

آزمون آموخته ها و نتایج و پیشنهاد ها

گذرنامه و انواع آن

آموخته های نظارت بر اماکن عمومی

منابع و مأخذ

گزارش کار آموزی مدیریت : مدیریت گذرنامه ونظارت بر اماکن عمومی

اسم پاسپورت (گذرنامه )از دو واژه PASSیعنی گذشتن وPORTیعنی بندر گذر اتخاذ شده است ومنحصراًاین کلمه در رابطه ،اجازه عبور کشتی های بوده است که از بندری به بندر دیگر خارج می شوند واین دو واژه در تمام زبان های اروپا یکسان استعمار شده است .

اولین پاسپورتی که مشخصات ظاهری ونام ونشان مسافر در آن نوشته شده در سال ۸۶۷میلادی از طرف امیر سامان شهریاری در ایتالیا جنوبی برای یک نفر تارک  دنیای فرانسوی که به کشورهای اسلامی مسافرت می نمودصادر شده است .

در قرون وسطی علاوه بر گذرنامه شخصی وانفرادی گذرنامه جمعی نیز وجود داشته که برای یک نفر کاروان تجاری ویا برای سرنشینان یا خدمه وکارکنان کشتی صادر می شده است .

در قرن هفتم میلادی برای پاسپورت یا معرفی نامه اعتبار زمانی محدود قائل می شدند وگاهی اوقات معرفی نامه فقط برای یک مسیر مخصوصی صادر می گردید.

از قرن شانزدهم به بعد بر اثر گسترش روابط سیاسی دول وبه دنبال آن احتیاج به آمد وشد آنها با هم ،گذرنامه ومدارک عبور ومرور از ضروریات اولیه مردم جهان به شمار آمد.

در انقلاب کبیر فرانسه وسال ۱۷۸۹ نام گذرنامه بر اساس مبانی آزادی فردی لغو شد،ولی پس از مدتی برای رفع بی نظمی ها صدور گذرنامه وکنترل مرزی مجدداًبرقرار گردید.

در قرن نوزدهم تابیش از جنگ جهانی اول تعداد دولی که از افراد خارجی برای ورود به کشورشان پاسپورت می خواستند خیلی کم بود،ولی بعد از جنگ جهانی اول تقریباًتمام کشورها پاسپورت را جزءضروریات مسافرت اشخاص بیگانه داشته واز ورود افراد بدون گذرنامه جلوگیری می کردند.

۲٫سیر تاریخی گذرنامه در ایران :

کشور ایران با آنکه در مسیر راه ابریشم وراه های تجاری بین هند وچین با اروپا بوده وهمه تجار ایرانی وخارجی در تماس رفت وآمد بوده اند ولی از مدارک آمد وشد برگه های عبور آنها آثاری ومدارک واسنادی بدست نیامده است .

اولین تذکره هایی که بدست آمده است دونوع متمایز از همدیگر می باشند یک نوع آنها به نام تذکره مرور وتاریخ صدور آن در سال ۱۳۳۰هجری قمری می باشد ودر آن نام ونام پدر ولقب ومقصد وراه عبور متقاضی ذکر شده است .مدت این تذکره یک سال بود که در صورت مراجعت دارنده به کشور گرچه مدت اعتبار تذکره تمام شده بود از درجه اعتبار ساقط می شد ولی معلوم نیست ورود وخروج مسافر چگونه کنترل شده است.

نوع دیگر به نام تذکره اقامت خوانده شده ودرآن ضمن اینکه نام ونام پدر وتابعیت پدر لقب وتابعیت دارنده را ذکر نموده است .

غیر از دو نوع تذکره یاد شده بالا دو نوع شهادت نامه نیز وجود داشته است ؟

یکی از آنها جهت عزیمت تبعه ایرانی از خارجه به کشور بکار می رفته وتنها به نام شهادت نامه خوانده شده است، دیگری نیز به نام شهادت نامه محصلین دولتی که از طرف تشکیلات نظامیه مملکتی صادر می شده وضمن الصاق عکس دارنده آن مشخصات کامل او نیز در آن درج می شده است وبه امضاءرئیس کل تشکیلات نظامیه مملکتی می رسیده است ،اسناد یاد شده بالا تا تاریخ تصویب قانون گذرنامه وبرقراری گذرنامه های دفترچه ای بکار می رفته وپس از تصویب قانون گذرنامه واجرای آن در خرداد سال ۱۳۱۲گذرنامه های دفترچه ای معمول گردید وقانون،گذرنامه را به گذرنامه های عادی وغیر عادی تقسیم نموده البته گذرنامه های اولیه دارای جلد قهوه ای وصفحات آن هم کمتر وبا قطر کوچکتر از گذرنامه های قبلی بوده است که بعداً با کمی تغییر به رنگ سیاه درآمد.در حال حاضر گذرنامه تحصیل مشکی رنگ حذف ومحصلین از گذرنامه های عادی استفاده می نمایند