خواص صندل قرمز
صندل قرمز (سندل قرمز) به فارسى در کتب طب سنتى «صندل قرمز» یا «صندل سرخ» گویند. و به انگلیسىRed sandalwood و درخت آن به انگلیسىRed saunders مىنامند.
خواص صندل قرمزدرخت صندل قرمز از خانوادهLeguminosae و نام علمى صندل قرمز Pterocarpus santalinus L . مىباشد. چوب صندل قرمز به چین وارد مىشود و درخت صندل قرمز بومى مناطق هند، حبشه و زنگبار است. چوب آن قرمز است که به نام صندل قرمز معروف مىباشد. در کتب طب سنتى ایران این صندل را در ردیف صندل سفید تحت عنوان صندل نام مىبرند در صورتى که چوب دو درخت متفاوت هستند و خواص آنها نیز تا حدودى متفاوت است.
ترکیبات شیمیایى صندل قرمز:
صندل قرمز از نظر ترکیبات شیمیایى در سر شاخههاى تازه درخت صندل قرمز گلوکوزید و یک ماده رنگى قرمز وجود دارد. چوب صندل قرمز داراى عطر و بویى نیست. از این درخت در اثر شکافى که به تنه آن وارد مىشود صمغى مىگیرند که به کینو معروف است، در صمغ کینو که از این درخت گرفته مىشود یک نوع تانن خاصى به نام کینوتانیک اسید و یک ماده رنگى قرمز گرفته مىشود و با تقطیر خشک، از آن مواد پیروکاتچین و پروتوکاتچى نیک اسید به دست مىآید که اثر آنها تقریبا شبیه کاتچو است.
خواص صندل قرمز:
در هندوستان از چوب صندل قرمز به عنوان خنککننده و قابض و تونیک، در استعمال خارجى براى ناراحتىهاى صفراوى و رفع التهاب و سردرد گرم و کاهش تب و همچنین براى رفع ناراحتىهاى پوست و ضمنا براى تقویت دید چشم تجویز مىشود. در تایوان از محلولى که از خیس کرده خاک ارّه آن حاصل مىشود، براى کاهش ورم استفاده مىشود [لیو]. در اندونزى خاک ارّه صندل قرمز را با برنج مىپزند و براى قطع خونریزى مىخورند. بهطور کلى در طب سنتى از نظر طبیعت صندل سرخ را هم مانند صندل سفید سرد و خشک مىدانند و عموما به عنوان معرّق مىخورند.
برکیل معتقد است که چوب قرمز آن داروى رفع ناراحتى خون است و در زخمها و جراحتها از آن براى قطع خونریزى و چرک استفاده مىشود [استوارت]. بومىها در تایوان از این گیاه به عنوان یک داروى سرى براى معالجه مسمومیت استفاده مىکنند.
چوب صندل قرمز درخت اثر قابض دارد ولى از صندل قرمز، جهت رنگ کردن بعضى مواد غذایى استفاده مىشود و گاهى داراى اثر رفع ورم مجراى بول و ترشّحات غیر طبیعى آن است. اسانس صندل، از راه دستگاه گوارش بسهولت جذب و قسمتى از ترکیبات صندل قرمز نیز که از راه کلیه و ششها دفع مىگردد، در این اعضاء ضدّ عفونى بهعمل مىآورد. در این موقع، بوى آن در ادرار و بخار دهان احساس مىشود. مصرف مقادیر زیاد صندل قرمز، ایجاد احساس سوزش و گرما در ناحیه معده و گاهى تهوّع و استفراغ مىکند. مصرف صندل قرمز در التهاب مجارى ادرار و ورم مثانه ناشى از ابتلا به سوزاک و همچنین برونشیت مزمن که با ترشّحات فراوان همراه باشد و گاهى بهعنوان قابض در اسهالهاى سخت، توصیه شده است
منابع:
دائره المعارف بزرگ طب اسلامى
معارف گیاهی
مطالب مرتبط