دوره های قاعدگی غیر طبیعی ممکن است ناشی از تغییرات در نظم، حجم، یا طول مدت خونریزی باشند. اختلالات شامل قاعدگی نامنظم، خونریزی سنگین ناشی از فیبروم یا هیپرپلازی اندومتر، و خونریزی با فواصل طولانی به علت مشکلات تخمک‌گذاری است. خونریزی‌های بین‌قاعدگی نیز می‌تواند به علت آسیب‌های دهانه رحم یا استفاده از وسایل پیشگیری داخل رحمی باشد. تشخیص دقیق از طریق ارزیابی بالینی، تصویربرداری، و بایوپسی برای تعیین علت و برنامه‌ریزی درمان مناسب ضروری است.
مقدمه
در حالی که دوره‌های قاعدگی در اغلب زنان می‌تواند با تغییراتی همراه باشد، اختلالاتی در فواصل یا خصوصیات قاعدگی اغلب ممکن است منجر به استرس شوند. ارزیابی این علائم و تشخیص نوع اختلال مهم است و زمانی که نوع اختلال مشخص شود، تشخیص احتمالی تعیین می‌گردد.
وجود یا عدم نظم در قاعدگی:
اولین مورد اختلال قاعدگی نظم یا بی‌نظمی است. در صورتی که قاعدگی منظم باشد اما میزان جریان خون متفاوت باشد، ارزیابی آن نسبت به زمانی که قاعدگی متغیر است، فرق می‌کند.
پریودهای بدون الگوی زمانی مشخص:
پریودهایی که الگوی زمانی جزئی یا هیچ الگوی زمانی ندارند، باید به طور متفاوتی نسبت به پریودهایی با الگوی متغیر اما قابل پیش‌بینی ارزیابی شوند. وقتی خونریزی با فواصل طولانی رخ می‌دهد، باید توجه داشت که این خونریزی ممکن است به دلیل مهار تخمک‌گذاری و به صورت آندولاسیون یا الیکو اوولاسیون باشد.
خونریزی واژینال بدون نظم مشخص:
این نوع خونریزی ممکن است ناشی از اختلال تخمک‌گذاری یا خونریزی غیر قاعدگی باشد که بر دوره‌های قاعدگی بیمار تأثیر می‌گذارد. خونریزی قاعدگی با حجم زیاد اغلب ناشی از فیبروم یا پولیپ رحم است. اندومتریوز، هیپرپلازی آندومتر یا سرطان نیز ممکن است در این موارد مطرح شوند. زنانی که در سن باروری هستند ممکن است باردار باشند یا بقایای بارداری در رحم آن‌ها وجود داشته باشد.
خونریزی واژینال با میزان طبیعی اما بدون نظم مشخص:
این نوع خونریزی می‌تواند نشان‌دهنده تخمک‌گذاری با فواصل زیاد یا تخمک‌گذاری منظم باشد.
قاعدگی منظم با میزان غیرطبیعی خونریزی:
این نوع تغییرات معمولاً ناشی از اختلالات محور تخمدان-هیپوفیز-هیپوتالاموس نیستند. اختلالات میزان خونریزی می‌تواند به تشخیص برخی از آسیب‌ها کمک کند که باید مورد توجه قرار گیرد.
خونریزی های معین بین دوره‌های قاعدگی:
این خونریزی‌ها ممکن است ناشی از آسیب دهانه رحم یا حجم رحم باشند که معمولاً خفیف هستند و به راحتی از دوره قاعدگی طبیعی قابل تشخیص هستند. این نوع خونریزی‌ها از خونریزی‌های شدیدی که ممکن است در زمان قاعدگی رخ دهد، متفاوت هستند. برخی از علل ممکن است یاتروژنیک باشند مانند استفاده از وسایل پیشگیری داخل رحمی (IUD) یا قرص‌های ضد بارداری که به سادگی تشخیص داده و درمان می‌شوند. علل دیگر ممکن است به ارزیابی‌های بیشتر نیاز داشته باشند که شامل تصویربرداری یا بیوپسی برای تأیید تشخیص می‌باشد.
پریودهای منظم با خونریزی کم:
این نوع پریودها ممکن است در نتیجه بیماری‌های مزمن (مانند نارسایی کلیه) یا در اثر تجویز استروئیدها (مانند قرص‌های ضد بارداری) باشد.
خونریزی منظم اما شدید:
این نوع خونریزی شامل منوراژی می‌شود که ارزیابی آن به طور جداگانه توضیح داده می‌شود.
پاپ اسمیر غیر طبیعی Abnormal PaP Sme
آتی‌پی سلول‌های غددی با اهمیت نامشخص (AGCUS) یکی از گیج‌کننده‌ترین مفاهیم در سیستم گزارشات سیتولوژی سلولی است. این مقوله شامل تعدادی از یافته‌ها می‌شود که می‌تواند از تغییرات واکنشی خوش‌خیم در سلول‌های اندوسرویکال یا آندومتر تا مواردی مانند آدنوکارسینوما را شامل شود. به طور طبیعی، این یافته 2% تا 4% از تمامی پاپ اسمیرها را تشکیل می‌دهد.
کافی بودن نمونه:
یکی از جنبه‌های مهم سیستم بشرا در تفسیر اسمیر سیتولوژی، کافی بودن یا محدودیت نمونه است. اگر نمونه به عنوان ناکافی گزارش شود، ممکن است به علت تغییرات التهابی، مواد خشک‌کننده مصنوعی یا کمبود تعداد سلول‌ها باشد که در این صورت نمونه‌گیری باید تکرار شود.
تفسیر کافی نمونه:
اگر نمونه گرفته شده برای تفسیر کافی باشد، درمان باید با نظرات ارائه شده توسط آسیب‌شناس هماهنگ شود. سیستم بشرا برای ارزیابی آزمایشات پاپ اسمیر مانند مشاوره طراحی شده و باید در هر صورت ممکن از آن استفاده شود.
تعیین منشاء سلول ها:
در برخی شرایط، آسیب‌شناس ممکن است قادر به تعیین منشاء سلول‌های مشاهده شده باشد که این موضوع می‌تواند برای ارزیابی بیشتر مفید باشد. اگر آسیب‌شناس سلول‌ها را التهابی و با منشاء اندوسرویکال مطرح کند، ارزیابی آن نسبت به مواردی که منشاء سلول‌ها احتمالاً آندومتر باشد متفاوت خواهد بود.
شرح حال بیمار و معاینه فیزیکی:
شرح حال بیمار و معاینه فیزیکی باید برای یافتن هر نوع فاکتور خطر موجود مورد توجه قرار گیرد. آیا بیمار در معرض تراتوژن‌ها قرار گرفته یا ناهنجاری‌های دهانه رحم را تحت درمان قرار داده است؟ آیا در معرض خطر هیپرپلازی آندومتر یا کارسینوما قرار دارد؟ پاسخ به این سوالات برای درمان و ارزیابی بیشتر راهنمایی خواهد کرد.
عدم وجود فاکتور خطر:
اگر هیچگونه فاکتور خطری وجود ندارد، تکرار پاپ اسمیر باید تا زمان رفع اختلال یا مطرح شدن تشخیص دیگری مورد توجه باشد.
افزایش خطر اختلالات غددی:
وقتی بیمار در معرض خطر افزایش یافته برای اختلالات غددی (اندوسرویکال یا آندومتر) قرار داشته باشد، آزمایشات بیشتری مانند سونوهیستروگرافی، هیستروسکوپی، لاپاراسکوپی یا نمونه‌برداری مخروطی باید مورد توجه قرار گیرد.
فرمت فایل: WORD
تعداد صفحات: 91
مطالب مرتبط