پاورپوینت مفاهیم پایه در بدخیمی های هماتولوژیک

این پاورپوینت به بررسی مفاهیم پایه در بدخیمی‌ های هماتولوژیک می‌ پردازد و انواع لوسمی‌ ها، لنفوم‌ ها و میلوما را همراه با اتیولوژی، ناهنجاری‌ های ژنتیکی و روش‌ های تشخیصی و درمانی مرتبط با این بیماری‌ ها تحلیل می‌ کند.

مقدمه

بدخیمی‌ های هماتولوژیک، گروهی از بیماری‌ های سرطانی هستند که بافت خون‌ ساز بدن را درگیر می‌ کنند و از یک سلول منفرد که دچار تغییرات ژنتیکی شده است، نشأت می‌ گیرند. این بیماری‌ ها شامل لوسمی‌ ها، لنفوم‌ ها و میلوما می‌ شوند. لوسمی‌ ها زمانی رخ می‌ دهند که خون و مغز استخوان درگیر بدخیمی شده و با رشد غیرطبیعی سلول‌ های خونی روبرو می‌ شوند. در مقابل، لنفوم‌ ها از سیستم لنفاوی، عمدتاً غدد لنفاوی، آغاز می‌ شوند و میلوما نیز یک نوع از سرطان پلاسماسل‌ ها است که در مغز استخوان اتفاق می‌ افتد.

علت اصلی بروز بدخیمی‌ های هماتولوژیک معمولاً به تغییرات ژنتیکی و جهش‌ های خاص در سلول‌ های خون‌ ساز بازمی‌ گردد. این تغییرات ممکن است ناشی از عوامل محیطی مانند تماس با مواد شیمیایی سمی، اشعه‌ های یونیزه یا عوامل عفونی باشد. از سوی دیگر، برخی ناهنجاری‌ های ژنتیکی مانند سندروم داون یا اختلالات مزمن مغز استخوان می‌ توانند خطر بروز این بیماری‌ ها را افزایش دهند.

روش‌ های تشخیصی بدخیمی‌ های خونی متنوع هستند و شامل آزمایش‌ های هماتولوژی مانند CBC، بررسی مرفولوژی خون و مغز استخوان، فلوسایتومتری و روش‌ های مولکولی مانند PCR برای شناسایی جهش‌ های ژنتیکی می‌ شوند. درمان این بیماری‌ ها نیز عمدتاً بر پایه شیمی‌ درمانی و استفاده از داروهای ضدسرطان است که هدف آن‌ ها القای بهبود و حذف سلول‌ های بدخیم است.

تعریف لوسمی (Leukemia)

بدخیمی های بافت خون ساز شامل گروه مختلفی از بیماری ها هستند که از یک سلول منفرد دارای تغییر ژنتیکی (کلونال) در مغزاستخوان یا بافت های لنفاوی محیطی منشاء گرفته اند.
تومورهای بافت خون ساز، هنگامیکه در ابتدا خون و مغزاستخوان را درگیر کنند لوسمی نامیده می شوند.
لنفوم یک اصلاح عمومی برای بدخیمی هایی است که از سیستم لنفاوی، عمدتاً غدد لنفاوی شروع می شود.
میلوما یک شکل از سرطان پلاسماسل ها است.
لوسمی، لنفوم و میلوما بیماری های تکثیر شونده نئوپلاستیک (نئوپلاسم) هستند.
نئوپلاسم: کسب قابلیت های رشد و تکثیری جدید ناشی از جهش های ژنتیکی.

تاریخچه

لوسمی پیش تر بوسیله بقراط (Hippocrates) گزارش شده است، ولی اولین بار ویرشو (Virchow) لوسمی را به عنوان یک اختلال بالینی متمایز بین سال های 1839 و 1845 شناسایی کرد.
در قرن 19 لوسمی (Leukemia) به کمرنگی یا سفیدی خون اشاره داشت، که به دلیل افزایش لکوسیت ها در مقایسه با گلبول های قرمز بود.

بعد از توسعه رنگ های رومانوفسکی (مانند رایت-گیمسا) و سپس هماتوکسیلین و ائوزین (H&E) و توسعه میکروسکوپ ها، تومورهای بافت خونساز براساس مورفولوژی، ویژگی های بالینی و محل تکثیر غیرعادی سلول ها طبقه بندی شدند.

فهرست مطالب:

تعریف و انواع بدخیمی های خونی
تاریخچه
اتیولوژی
ژنتیک بدخیمی های خونی
ناهنجاری های ژنتیکی مرتب با بدخیمی های خونی
انواع لوسمی ها
روش های تشخیصی جهت بررسی سلول های بدخیم