این تحقیق با موضوع دارایی های نامشهود می باشد و به طور مفصل به بیان تعریف ، ویژگی ها و اصطلاحات آن می پردازد. این تحقیق به دانشجویان رشته های حسابداری ، اقتصاد ، امور مالی و دیگر رشته های مرتبط با آن پیشنهاد می گردد.
مقدمه
استانداردهای حسابداری بر مبنای مفاهیم نظری گزارشگری مالی تدوین گردیده است. مفاهیم نظری مزبور توسط کمیته تدوین استانداردهای حسابداری با هدف تدوین استانداردهای حسابداری هماهنگ تهیه و به پیوست این مجموعه ارائه شده است.
دامنه کاربرد استانداردهای حسابداری، صورتهای مالی با مقاصد عمومی (که از این به بعد صورتهای مالی نامیده می‌شود) است که به منظور ارائه اطلاعات مفید در مورد وضعیت مالی، عملکرد مالی و انعطاف‌پذیری مالی واحد تجاری جهت تصمیم‌گیری استفاده‌کنندگان تهیه می‌شود.
استانداردهای حسابداری در مورد صورتهای مالی کلیه واحدهای تجاری (انتفاعی) اعم از این که در بخش خصوصی یا عمومی فعالیت کند، کاربرد دارد. اگرچه این استانداردها معطوف به واحدهایی است که با هدف کسب سود فعالیت می‌کنند اما عمدتاً در مورد واحدهای غیرانتفاعی نیز با اعمال تعدیلات لازم کاربرد دارد.
دارایی نامشهود، به یک دارایی غیرپولی و فاقد ماهیت عینی اطلاق می‌شود، که به‌منظور استفاده در تولید، یا عرضه کالاها یا خدمات، اجاره به دیگران، یا برای مقاصد اداری، توسط واحد تجاری نگهداری می‌شود، همچنین قابل‌تشخیص بوده و با قصد استفاده طی بیش از یک دوره مالی، توسط یک واحد تجاری، کسب شده باشد.
به طور کلی داراییهای یک بنگاه اقتصادی به دو دسته مشهود و نامشهود تقسیم می شوند. دارایی نامشهود به آندسته از داراییهایی اطلاق می شود که به طور فیزیکی قابل مشاهده و دسترسی نیست.
داراییهای نامشهود جزو داراییهای غیر جاری به شمار می روند زیرا منافع آتی آنها عموماً بیش از یک دوره مالی می باشد.نیاز به متمایز ساختن داراییهای نامشهود از داراییهای مشهود از جمله به این دلیل است که شناسایی داراییهای نامشهود غالباً دشوار است حال آنکه در شناسایی داراییهای مشهود مشکلی وجود ندارد.
نمونه هایی از دارایی های نامشهود
نمونه هایی از داراییهای نامشهود عبارتند از :
حق اختراع، حق تألیف ، علایم و نام های تجاری ، فرمولها و فرآیندهای سری ساخت، انواع پروانه های ساخت، سرقفلی
در مورد داراییهای نامشهود ممکن است شواهد موجودیت آنها مبهم باشد یا نتوان رابطه‌ی صریحی میان مخارجی که به عمل می آید از یک سو و پدید آمدن دارایی از سوی دیگر برقرار کرد.ارزش‌اقتصادی هر دارایی، صرف نظر از اینکه عینیت داشته باشد یا نه بسته به این است که دارائی ایجاد شده‌تاچه میزان سبب تولید درآمد و سود در آینده بشود.و اندازه گیری این ارزش اقتصادی غالباً در مورد دارایی های مشهود دشوار است.بنابراین صرف موجودیت عینی (مانند ماشین آلات) تعیین کننده ارزش اقتصادی نیست از سوی دیگر عدم عینیت هم (مانند فرمول سری ساخت) دلیل بر نبودن ارزش اقتصادی نیست.در حسابداری دارائیهای نامشهود همان اصول و روشهایی به کار می رود که در حسابداری اموال ماشین آلات و تجهیزات،بدین معنا که :
الف) هنگام تحصیل هر دارایی نامشهود اصل بهای تمام شده باید در نظر گرفته شود.
ب) در خلال استفاده از آن اصل تطابق هزینه ها با درآمد به کار می رود.
پ) هنگام فروش یا واگذاری به مبلغ سود یا زیان، معادل تفاوت مابه ازای دریافت شده و ارزش دفتری دارایی مورد نظر به حساب منظور می شود.
فهرست مطالب
مقدمه
نمونه هایی از داراییهای نامشهود
بهای تمام شده دارایی های نامشهود
استهلاک دارائیهای نامشهود
داراییهای نامشهود قابل شناسایی
حق اختراع
حق تألیف
علایم و نامهای تجاری و فرمولهای سری
فرانچایز (حق انحصار و حق امتیاز)
دارایی نامشهود غیر قابل شناسایی
برآورد سرقفلی
استهلاک سرقفلی
نقصان ارزش داراییهای نامشهود
فروش یا واگذاری دارایی های نامشهود
مخارج انتقالی به دوره های آتی
مخارج نرم افزار کامپیوتری
نگاهی به استاندارد شماره 17 حسابداری
مخارج انتقالی به دوره های آتی
هزینه های دوره (جاری)
منابع و مآخذ
فرمت فایل: WORD
تعداد صفحات: 42
مطالب مرتبط